Ούμπιντες: «Ευχαριστώ το Θεό που είμαι στον Άρη»

Ο μέσος των «κίτρινων» παραχώρησε συνέντευξη στην ιστοσελίδα της πατρίδας του «Somos Deporte», όπου έκανε μία αναδρομή στην καριέρα του από τη Νιούελς Ολντ Μπόις μέχρι τον Άρη, αναφέρθηκε στις διαφορές του αργεντίνικου με το ελληνικό ποδόσφαιρο, ενώ δεν παρέλειψε να εστιάσει στην περιπέτεια του Βόλου, αλλά και στις δυσκολίες ελέω οικονομικής κρίσης στη χώρα μας.

Αναλυτικά, οι δηλώσεις του Χαβιέ Ούμπιντες:

Γεννήθηκες στο Μόντε Κεμάδο. Πως τα έφερε η ζωή να παίξεις για τη Νιούελς Ολντ Μπόις;

«Γεννήθηκα στο Μόντε Κεμάδο, ένα προάστιο του Σαντιάγκο ντελ Έστερο. Στα πέντε μου χρόνια οι γονείς μου ταξίδεψαν στο Μπουένος Άιρες για να βρουν δουλειά μαζί με τις τρεις αδερφές μου. Στα επτά μου ο Χόρχε Ντε Λα Κρουζ με προσκάλεσε στη Νιούελς Ολντ Μπόις όπου έπαιζε και ο γιος του. Πήγα με πολύ φόβο και λέω με φόβο γιατί ήμουν πολύ ντροπαλός και δυσκολεύτηκα να προσαρμοστώ στη μεγάλη πόλη. Έτσι ξεκίνησα το ποδόσφαιρο».

Ποιος προπονητής σε σημάδεψε τα πρώτα σου χρόνια;

«Υπάρχουν πολλοί που με σημάδεψαν, προπονητές και μη. Ο Χόρχε Ντε Λα Κρουζ που με παρακίνησε να ξεκινήσω να παίζω ποδόσφαιρο ήταν σημαντικός. Στους μικρούς ο Μαρτσέλο Βάσκες».

Από τη Φλορέστα στο ελληνικό ποδόσφαιρο ήταν δύσκολη η προσαρμογή;

«Δεν ήταν εύκολο. Είχα πολλές δυσκολίες, και αμφιβολίες αλλά αυτό που μου προκαλούσε μεγαλύτερο φόβο ήταν γιατί δεν γνώριζα πως θα προσαρμοζόταν η οικογένειά μου.  Ευτυχώς αισθάνθηκαν καλά, ήταν ήρεμοι γιατί το ποδόσφαιρο είναι ίδιο σε όλα τα μέρη του κόσμου, μπορείς να παίξεις όμορφα ή άσχημα αλλά αυτός που βάζει περισσότερα γκολ πάντα κερδίζει».

Όλα αυτά που συνάντησες στον Βόλο σε επηρέασαν σαν παίκτη;

«Πέρασα όμορφες στιγμές, όσα έζησα τα ένιωθα, τους τελευταίους 2,5 μήνες υπήρχε μεγάλη αβεβαιότητα που ολοκληρώθηκε με τον υποβιβασμό».

Πώς είσαι σήμερα στον Άρη;

«Ευχαριστώ το Θεό που μετά τα όσα συνέβησαν στον Βόλο ενδιαφέρθηκαν αρκετές ομάδες στην Ελλάδα και στην Ισπανία. Τώρα είμαι στον Άρη που είναι μια από τις μεγαλύτερες ομάδες στην Ελλάδα, η οικογένειά μου είναι καλά και ήσυχα και αυτό έχει σημασία».

Μας είχες πει κάποτε ότι όταν δεν παίζεις καλά στην Ελλάδα δεν πληρώνεσαι. Είναι αλήθεια αυτό;

«Η κατάσταση είναι δύσκολη. Είναι πολύ παρεμφερής με αυτό που πέρασε η Αργεντινή το 2001, οι καθυστερήσεις είναι φυσιολογικές, αυτά τα 3 χρόνια δεν είχα μεγάλα προβλήματα πέρα από τα συνηθισμένα».

Το ελληνικό πρωτάθλημα μοιάζει σε κάτι με το δικό μας;

«Το αργεντίνικο σου δίνει μεγαλύτερη ελευθερία και ο παίκτης μπορεί να κάνει το απρόβλεπτο. Εδώ οι προπονητές δίνουν μεγαλύτερη έμφαση στην τακτική, στην κερκίδα υπάρχει μεγάλος φανατισμός και αυτό είναι όμορφο».

Ποιος είναι ο μακροπρόθεσμος στόχος σου;

«Ο βασικός μου στόχος για τον οποίο εργάζομαι κάθε μέρα είναι να είναι καλά η οικογένειά μου και να τους βλέπω χαρούμενους».