«Ούτε για την Μπαρτσελόνα, δεν θα άλλαζα τον Ολυμπιακό!»
Κάνοντας ελάχιστες ντρίπλες, όπως άλλωστε αρμόζει και στον ρόλο του μέσα στο γήπεδο, ο Πάμπλο Ορμπάιθ ξεδίπλωσε άγνωστες πτυχές του εαυτού του και της προσωπικής του ζωής κατά τη διάρκεια συνέντευξης που παραχώρησε στην εφημερίδα «Stadio by Metro», απαρνούμενος ακόμα και την Μπαρτσελόνα για τα… μάτια του Ολυμπιακού!
Ο μέσος των «ερυθρόλευκων» δεν παρέλειψε μεταξύ άλλων να αναφερθεί και στην κρίσιμη σημερινή (19/10) αναμέτρηση με την Ντόρτμουντ στο «Καραϊσκάκης» τονίζοντας πως η νίκη είναι μονόδρομος εκφράζοντας παράλληλα την πεποίθησή του πως ο Ολυμπιακός βελτιώνεται διαρκώς, στις μέχρι τώρα εμπειρίες του από την Ελλάδα, στον Ερνέστο Βαλβέρδε, αλλά και στους φίλους του Ολυμπιακού για τους οποίους νιώθει ιδιαίτερα υπερήφανος.
Αναλυτικά η συνέντευξη του Πάμπλο Ορμπάιθ:
-Πάμπλο, γιατί βρίσκεσαι στην Ελλάδα;
«Γιατί ο κόσμος του ποδοσφαίρου έχει περίεργες στροφές. Εμένα μου παρουσιάστηκε μια πολύ όμορφη ευκαιρία την οποία εκμεταλλεύτηκα και, αλήθεια, είμαι πολύ ευτυχισμένος που είμαι εδώ»
-Είναι αλήθεια δύσκολο για έναν ποδοσφαιριστή να αφήνει τη χώρα του μετά από τόσα χρόνια και να εγκαθίσταται σε άλλη;
«Πιστεύω ότι είναι μια πολύ καλή και όμορφη εμπειρία και είχα την τύχη να μπορέσω να τη ζήσω και μάλιστα στην Ελλάδα, η οποία πιστεύω ότι είναι μια πολύ όμορφη χώρα. Νιώθω πραγματικά πολύ άνετα εδώ όπως άλλωστε και η οικογένειά μου. Μας αρέσει πολύ»
- Σε αγωνιστικό επίπεδο; Το πρωτάθλημα πώς σου φαίνεται;
«Ουσιαστικά έχει μόλις μερικές αγωνιστικές που ξεκινήσαμε το πρωτάθλημα και νομίζω ότι σε αυτό συμμετέχουν καλές ομάδες, με αξιόλογους ποδοσφαιριστές. Εμείς θα παλέψουμε για να το κατακτήσουμε»
-Σου αρέσει να παίζεις για τον Ολυμπιακό;
«Ναι, αισθάνομαι καλά. Όπως είπα και πριν όμως, δεν πάει πολύς καιρός που ξεκινήσαμε τα επίσημα ματς και πιστεύω ότι η ομάδα θα πάει ακόμα καλύτερα στη συνέχεια. Εύχομαι να ισχύσει το ίδιο και για μένα»
-Τι σημαίνει για έναν ποδοσφαιριστή να συμμετέχει για το Champions League;
«Θεωρώ ότι το Champions League είναι η μεγαλύτερη διασυλλογική διοργάνωση που υπάρχει και σίγουρα σε εμάς τους ποδοσφαιριστές , αρέσει πολύ να συμμετέχουμε σε όσο το δυνατόν υψηλότερο επίπεδο γίνεται. Ο Ολυμπιακός αυτή τη στιγμή μας το προσφέρει αυτό και είμαστε υπερήφανοι»
-Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε τις επίσημες υποχρεώσεις του με ένα παιχνίδι απέναντι στη Μαρσέιγ για το Champions League. Πόσο δύσκολο ήταν αυτό για την ομάδα;
«Είναι σημαντικό να ξεκινάς καλά και εμείς δεν το καταφέραμε. Όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ομάδα είχε πολλούς μήνες να αγωνιστεί σε επίσημο ματς και αυτό αναπόφευκτα διακρίνεται. Θεωρώ πάντως ότι η ομάδα βελτιώνεται σταδιακά. Πιστεύω ότι στο παιχνίδι με την Αρσεναλ παρουσιαστήκαμε βελτιωμένοι και σίγουρα θα είμαστε ακόμα καλύτεροι στη συνέχεια»
- Πιστεύεις ότι η ομάδα σε εκείνο το ματς άξιζε κάτι περισσότερο;
«Αλήθεια πιστεύω πως ναι. Θα έπρεπε να είχαμε πάρει τουλάχιστον την ισοπαλία. Έτσι δεν είναι; Όμως τι να γίνει; Αυτό είναι το ποδόσφαιρο και εμείς τώρα πρέπει να συνεχίσουμε να δουλεύουμε, κρατώντας τα θετικά στοιχεία του αγώνα. Όπως είπα και πριν, πιστεύω πως η ομάδα βελτιώνεται και ότι έχουμε τη δυνατότητα να παρουσιαστούμε ακόμα καλύτεροι»
-Τώρα, απέναντι στην Ντόρτμουντ, τι πιστεύεις ότι πρέπει να κάνει ο Ολυμπιακός για να πάρει ένα καλό αποτέλεσμα;
«Είμαστε υποχρεωμένοι να νικήσουμε, γιατί ίσως αυτή να είναι και μια από τις τελευταίες μας ευκαιρίες για να παραμείνουμε στη διοργάνωση. Πρέπει να παίξουμε πολύ δυνατά, παθιασμένα, γρήγορα αλλά και καλά για να πάρουμε το ματς»
-Πιστεύεις ότι τα δύο παιχνίδια με την Ντόρτμουντ που ακολουθούν, θα καθορήσουν το μέλλον του Ολυμπιακού στη διοργάνωση;
«Στη διοργάνωηση, σίγουρα, αλλά όχι μόνο. Πρόκειται για δύο πολύ σημαντικά παιχνίδια που αν καταφέρουμε να νικήσουμε, θα έχουμε περισσότερες πιθανότητες να συνεχίσουμε γενικά στην Ευρώπη»
-Γνωρίζεις κάτι συγκεκριμένο για την Ντόρτμουντ;
«Ξέρω ότι είναι η πρωταθλήτρια Γερμανίας και ότι φέτος ένας πολύ σημαντικός παίκτης τους έφυγε (σ.σ εννοεί τον Σαχίν, που πήγε στη Ρεάλ). Όμως, μιλάμε για το Champions League όπου όλες οι ομάδες είναι πολύ ικανές και σίγουρα θα είναι μια δύσκολη αντίπαλος»
-Επικρατεί η άποψη ότι στα ματς με Άρσεναλ και Μαρσέιγ, η Ντόρτμουντ άξιζε κάτι περισσότερο. Εσύ είδες κάποια από αυτά; Συμφωνείς;
«Είδα στιγμιότυπα και όχι ολόκληρα τα παιχνίδια. Είναι σίγουρο ότι ήταν αμφίρροπα παιχνίδια όμως και τα δικά μας παιχνίδια απέναντι σε Άρσεναλ και Μαρσέιγ ήταν αντίστοιχου επιπέδου όπου θα μπορούσαμε να είχαμε πετύχει κάτι περισσότερο»
-Θεωρείς ότι η τρίτη θέση που οδηγεί στο Europa League αποτελεί στόχο για τον Ολυμπιακό;
«Η ομάδα πρέπει να απολαμβάνει και να στοχεύει πλήρως στη διοργάνωση που συμμετέχει. Είτε στο Κύπελλο, είτε στο Πρωτάθλημα , είτε στο Champions League. Πρέπει να κερδίζει πάντα. Είναι πολύ δύσκολο να καταφέρνεις να παίρνεις πάντα τους τρεις βαθμούς, αυτός όμως πρέπει να είναι ο στόχος μας. Στο Champions League αγωνίζονται οι πιο δυνατές ομάδες της Ευρώπης. Στο Europa παίζουν επίσης πολύ καλοί σύλλογοι, όμως αυτή τη στιγμή, εμείς είμαστε στο Champions League»
-Όταν ήρθες στον Ολυμπιακό κάποιοι σε αποκάλεσαν επιλογή του προπονητή. Αποτελεί αυτό μεγαλύτερη ευθύνη για έναν ποδοσφαιριστή;
«Εγώ αισθάνομαι απλά σαν ένας από όλους, σαν ένας ακόμη παίκτης σε αυτή την ομάδα και όχι σαν μία επιλογή του προπονητή. Πιστεύω ότι σε κάθε προπόνηση και κάθε αγώνα πρέπει να δουλεύεις και να δείχνεις ότι είσαι καλά και ότι μπορείς να αγωνιστείς. Από κει και πέρα είναι επιλογή του προπονητή. Όμως δεν αισθάνομαι ότι είμαι ξεχωριστός. Την ευθύνη την έχω βασικά απέναντι σε εμένα τον ίδιο. Να κάνω σωστά τη δουλειά μου, να είμαι ταπεινός και υπεύθυνος και να προσπαθώ πάντα για το καλύτερο που μπορώ»
-Πόσο δύσκολο είναι για έναν παίκτη να δέχεται κακή κριτική στο ξεκίνημά του; Δεν πιστεύεις ότι δικαιούται ένα διάστημα προσαρμογής;
«Πιστεύω ότι κριτική ασκείται ακόμα και σε ποδοσφαιριστές πολύ μεγάλης αξίας. Αυτό είναι κάτι που υπάρχει και θα πρέπει κανείς να το δέχεται ως κάτι φυσιολογικό. Διάστημα προσαρμογής όλοι χρειαζόμαστε, όμως στο κάτω-κάτω έτσι είναι το ποδόσφαιρο και το ίδιο συμβαίνει παντού, γιατί ο αθλητισμός είναι παντού ίδιος. Η κριτική και οι γνώμες είναι μέρος της δουλειάς μας όπως είναι και οι έπαινοι. Πρέπει να κάνεις τη δουλειά σου και να προχωράς»
-Και όταν καταφέρει αυτός ο παίκτης να προσαρμοστεί και αρχίζει να παίζει καλά πώς πρέπει να «απαντήσει» σε αυτόν τον κόσμο που τον κατηγορούσε;
«Για μένα δεν πρέπει να απαντήσει. Το πιο σημαντικό είναι η καλή απόδοση. Με ενδιαφέρει να κάνω καλά τη δουλειά μου και σέβομαι απόλυτα τους ανθρώπους που μπορεί να έχουν μια διαφορετική άποψη. Σε αυτό τον χώρο υπάρχουν πολλές διαφορετικές γνώμες και γούστα και είναι πολύ δύσκολο να πει κανείς ποιος έχει δίκιο. Εγώ ξέρω πολύ καλά πότε αποδίδω καλά και πότε όχι. Αυτό είναι που έχει σημασία. Από κει και πέρα, δέχομαι τη γνώμη των άλλων και απλά συνεχίζω να κάνω τη δουλειά μου»
Βλέπεις μετά ξανά τους αγώνες σου σε DVD;
«Ναι το συνηθίζω, γιατί με βοηθάει να εντοπίζω και να διαπιστώνω τα λάθη που και τα σημεία στα οποία δεν τα πήγα και τόσο καλά και άρα, κατ’επέκταση, με βοηθάει να διορθώνομαι»
Ας μιλήσουμε λίγο για τη ζωή σου… Πώς ξεκίνησες να παίζεις ποδόσφαιρο;
«Ξεκίνησα να παίζω μπάλα στα έξι. Από τότε και μέχρι τα 20 αγωνιζόμουν στην Οσασούνα και από κει στην Αθλέτικ Μπιλμπάο»
Πώς βρέθηκες στην Οσασούνα;
«Δεν το ξέρω. Εγώ μέχρι τότε ποδόσφαιρο έπαιζα μόνο με τα αδέλφια μου. Υποθέτω ότι όταν ο πατέρας μου πήγε να με γράψει, έγιναν κάποια δοκιμαστικά και επέλεξαν κάποιους ποδοσφαιριστές. Στα έξι σου άλλωστε, το μόνο που κάνεις είναι να διαβάζεις για το σχολείο και να παίζεις. Εγώ στον ελεύθερό μου χρόνο έπαιζα ποδόσφαιρο. Η Οσασούνα είχε ακαδημίες και κάποια στιγμή άρχισα να παίζω και γω στα αγωνιστικά της τμήματα»
-Ήσουν καλός μαθητής; Ποιο ήταν το αγαπημένο σου μάθημα;
«Ήμουν και πολύ καλός μάλιστα. Αγαπημένο μου μάθημα ήταν τα τεχνικά»
-Θα έλεγες ότι η ζωή σου ως τώρα ήταν εύκολη;
«Υποθέτω πως ναι. Σαν παιδί δεν αντιμετώπισα κανένα σοβαρό πρόβλημα, ήμουν τυχερός και ναι πρέπει να παραδεχτώ ότι η ζωή μου έχει φερθεί καλά»
-Ποια στιγμή της παιδικής σου ηλικίας θυμάσαι πιο έντονα;
«Είμαι γενικά ένας πολύ θετικός άνθρωπος και όλες μου οι αναμνήσεις είναι ευχάριστες. Τα Χριστούγεννα, για παράδειγμα, ήταν πάντα κάτι πολύ ιδιαίτερο γιατί μου άρεσε που μαζευόταν όλη η οικογένεια. Για μένα εξάλλου, η οικογένεια είναι το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή. Οι οικογενειακές στιγμές είναι μοναδικές»
-Πες μου κάποια πράγματα για τους γονείς σου
«Η μητέρα μου ασχολείται με τα οικιακά, πιο νέα, όμως, ήταν φουρνάρισσα. Η οικογένεια του πατέρα μου είναι γεωργοί. Καλλιεργούν σιτάρι, κριθάρι και καλαμπόκι. Ο πατέρας μου, όμως, σπούδασε και τώρα είναι αρχιτέκτονας. Έχω επίσης δύο μεγαλύτερα αδέρφια, 35 και 36 ετών. Έχουν σπουδάσει και οι δύο και δουλεύουν. Όλοι ζουν στην Ισπανία, στο χωριό μου που λέγεται Ελ Κάνο»
-Είναι η κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου με την Εθνική Ισπανίας Κ20 το 1999 η μεγαλύτερη μέχρι στιγμής εμπειρία της καριέρας σου;
«Αυτή είναι μια πολύ αγαπημένη στιγμή, πράγματι. Το να κερδίσει κανείς το παγκόσμιο πρωτάθλημα είναι απίστευτα δύσκολο, είτε μιλάμε για παιδικές ομάδες, είτε για εφηβικές, είτε για την ανδρών. Το να σηκώνεις το παγκόσμιο κύπελλο είναι μια μοναδική αίσθηση»
-Έπαιξες στην Αθλέτικ Μπιλμπάο έντεκα χρόνια και εκεί γνώρισες τον Ερνέστο Βαλβέρδε. Πως είναι η σχέση σου μαζί του;
«Έχουμε μια καλή και επαγγελματική σχέση. Γνωρίζουμε καλά ο ένας τον άλλον αν και εκείνος με γνωρίζει λίγο καλύτερα απ’ ότι εγώ, γιατί είναι προπονητής. Η συνεργασία μας συνέπεσε με πολύ καλές χρονιές για την ομάδα. Παίξαμε καλά και ουσιαστικά αυτή είναι η σχέση μας»
-Είναι αυτός ένας λόγος που είσαι σήμερα εδώ;
«Φαντάζομαι πως ναι. Είναι πολύ σημαντικό για μένα που με σκέφτηκε και πίστεψε ότι μπορώ να βοηθήσω αυτή την ομάδα. Σίγουρα η παρουσία του αποτέλεσε κίνητρο για μένα και χαίρομαι πολύ που προπονούμαι ξανά μαζί του»
-Πώς είναι η σχέση σου με τους υπόλοιπους Ισπανόφωνους της ομάδας;
(Τους κοιτάζει που παίζουν μπιλιάρδο όλοι μαζί πίσω του και γελάει) «Ο Φουστέρ, ο Μαρκάνο αλλά και ο Φράνκο Κοστάνσο, είναι οι πιο κοντινοί μου, αλλά έχω καλή σχέση με όλους τους συμπαίκτες μου. Οι Έλληνες που φέρονται πολύ καλά, μου μαθαίνουν σιγά-σιγά λίγα ελληνικά και όλα αυτά με έχουν βοηθήσει να προσαρμοστώ γρηγορότερα. Επίσης, ο Φρανθίσκο Γέστε, με τον οποίο γνωριζόμαστε από παιδιά»
-Μπαρτσελόνα ή Ρεάλ Μαδρίτης;
«Αυτή τη στιγμή μου αρέσει η Μπαρτσελόνα. Δεν υποστηρίζω καμία από τις δύο ομάδες στην Ισπανία, αλλά θεωρώ ότι η Μπαρτσελόνα παίζει τώρα καλύτερο ποδόσφαιρο»
-Παρόλο που δεν είσαι φίλαθλός τους, ονειρεύεσαι να αγωνιστείς μια μέρα σε μία εκ των δύο;
«Νομίζω φυσικά ότι αυτό θα ήταν όμορφο για οποιοδήποτε ποδοσφαιριστή, αλλά για να είμαι ειλικρινής θέλω τόσο πολύ να παίξω για τον Ολυμπιακό, που αυτή τη στιγμή δεν θα τον άφηνα για τίποτα»
-Είσαι μόνος σου στην Ελλάδα;
«Όχι, είμαι εδώ με τη γυναίκα μου και την μόλις 16 μηνών κόρη μου. Μέσα σε λίγους μήνες έχουμε καταφέρει να αισθανόμαστε σαν το σπίτι μας. Η ζωή εδώ είναι εκπληκτική, οι Έλληνες είναι ένας γοητευτικότατος λαός που μας έχει συμπαρασταθεί από την πρώτη στιγμή. Είμαστε πολύ ευτυχισμένοι»
-Σε εκνευρίζει κάτι στη χώρα μας;
«Όχι κάτι το ιδιαίτερο. Ο τρόπος της οδήγησης είναι ίσως λίγο διαφορετικός, αλλά κάθε χώρα έχει τις δικές της συνήθεις»
-Για ποιο πράγμα είσαι περήφανος στη ζωή σου;
«Για την κόρη μου, τους γονείς μου και τα αδέρφια μου, την οικογένεια μου γενικότερα, διότι είναι τα σημαντικότερα απρόσωπα στη ζωή μου. Όπως είπα και πριν, είμαι πολύ της οικογένειας. Σε προσωπικό επίπεδο, είμαι πολύ χαρούμενος που τα δίνω όλα σε ό,τι κάνω, που δουλεύω σε πολύ υψηλό επίπεδο και που τα έχω καλά με τον εαυτό. Είμαι περήφανος γι΄ αυτό»
-Το φαγητό στην Ελλάδα σ’ αρέσει;
«Ναι πολύ. Μοιάζει πολύ με εκείνο της Ισπανίας. Μέχρι και τα σούπερ μάρκετ μοιάζουν. Μου αρέσει που μπορώ να βρίσκω μεγάλη ποικιλία τυριών και γιαουρτιών, πράγμα πολύ ευχάριστο για εμένα»
-Βγαίνεις καθόλου;
«Με την οικογένειά μου βγαίνουμε για να φάμε ή για βόλτα και κάθε φορά εντυπωσιάζομαι από την ευγένεια του κόσμου στο δρόμο. Μερικές φορές με πλησιάζουν, αρχίζουν να μου μιλάνε ελληνικά και μετά συνεχίζουν στα αγγλικά. Με ρωτάνε τι κάνω, αν αισθάνομαι καλά εδώ, αν έχω προσαρμοστεί και όσο περνάει ο καιρός με πλησιάζουν όλο και περισσότεροι»
-Αγαπάς τα ζώα;
«Ναι πολύ. Στην Ισπανία έχω δύο σκύλους, τον Τσολ και τηνΤσίκι».
-Στον ελεύθερό σου χρόνο τι κάνεις;
«Τον αφιερώνω όλο στην κόρη μου. Εκείνη μονοπωλεί όλο μου το ενδιαφέρον. Θέλει συνέχεια να παίζουμε»
-Άλλα ενδιαφέροντα έχεις;
«Μου αρέσει πολύ το σινεμά και γενικά βλέπω πολλές ταινίες. Η αγαπημένη μου είναι η «Λίστα του Σίντλερ»
-Θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου αντιστάρ;
«Σίγουρα. Είμαι πολύ εσωστρεφής. Μου αρέσει να δουλεύω πολύ αι σε χαμηλούς τόνους και δε νομίζω ότι κάνω για σταρ»
-Πιστεύεις στο Θεό;
«Ναι, αν και δεν πηγαίνω στην εκκλησία αρκετά»
-Στη δικαιοσύνη;
«Πιστεύω στους ανθρώπους και σίγουρα πρέπει να υπάρχει δικαιοσύνη, διαφορετικά θα επικρατούσε χάος. Από κει και πέρα, ο κάθε άνθρωπος έχει τις προσωπικές του εμπειρίες, αλλά νομίζω ότι όσοι έχουν καλές προθέσεις έχουν πάντα περισσότερες πιθανότητες να πετύχουν τους στόχους τους»
-Εσύ πιστεύεις ότι έχεις αυτό που αξίζεις;
«Δεν το ξέρω αυτό. Ξέρω όμως ότι έχω δουλέψει πολύ, αλλά και ότι στη ζωή παίζει μεγάλο ρόλο η τύχη. Ειδικά ένας ποδοσφαιριστής πρέπει να είναι και τυχερός. Και δεν αναφέρομαι μόνο στους τραυματισμούς γιατί αποτελούν κι αυτοί κομμάτι του ποδοσφαίρου, κομμάτι της δουλειάς μας. Είχα και εγώ και ξέρω. Πρέπει να τους αντιμετωπίζεις σαν κάτι το φυσιολογικό και εγώ σκέφτομαι μόνο ότι ήμουν τυχερός που τους ξεπέρασα. Γενικά, λοιπόν, υπάρχουν πολλοί ταλαντούχοι ποδοσφαιριστές, που όμως στη ζωή τους δεν ήρθε ποτέ αυτή η μία τυχερή στιγμή που θα τους άλλαζε τη ζωή. Εγώ την είχα»
-Ισχύει το ίδιο και στην προσωπική ζωή;
«Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό και εκεί, γιατί όλοι οι δικοί μου άνθρωποι είναι υγιείς και αυτό είναι το πιο βασικό»
-Πώς πιστεύεις ότι μπορεί κανείς να βρει την ευτυχία;
«Δεν φιλοσοφώ τόσο πολύ τα πράγματα. Προσπαθώ να κάνω τις καλύτερες επιλογές, σε κάθε στιγμή της ζωής μου. Κάποιες μου βγαίνουν καλές και κάποιες κακές, όμως οι προθέσεις είναι που μετράνε και οι δικές μου είναι πάντα καλές»
-Τι μπορεί να σε θυμώσει;
«Δεν μου αρέσει να μου λένε ψέματα. Θέλω τους ανθρώπους ειλικρινείς, παρόλο που η αλήθεια συχνά πληγώνει. Για μένα αυτός είναι πάντα ο πιο καλός και ευθύς δρόμος για να κάνεις τα πράγματα σωστά. Είμαι ένας άνθρωπος με δυνατή προσωπικότητα κα θυμώνω πολύ εύκολα. Γνωρίζω όμως ότι αυτό δεν είναι καλό»
-Πώς διαχειρίζεσαι το θυμό σου;
«Αφήνω το χρόνο να περάσει και στο ενδιάμεσο προσπαθώ να μην ενοχλώ τους γύρω μου με τον χαρακτήρα μου, δηλαδή προσέχω να μην αφήσω τον θυμό μου να τους επηρεάσει»
-Ο κύριος Μαρινάκης και ο Ολυμπιακός έχουν παρουσιάσει κοινωνική ευαισθησία, πραγματοποιώντας πολλές φιλανθρωπικές πράξεις. Το γνωρίζεις, το συμμερίζεσαι;
«Ναι, είναι πάρα πολύ σημαντικό να βοηθάς τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη και θεωρώ ότι όλοι μας μπορούμε, με τον τρόπο μας, να βοηθήσουμε και να συνεργαστούμε για να παρέχουμε φροντίδα στους συνανθρώπους μας. Κάθε είδους βοήθεια είναι σημαντική»
-Σε έχει επηρεάσει η κρίση στην Ελλάδα;
«Μέχρι σήμερα όχι ιδιαίτερα. Σίγουρα αυτές οι στιγμές είναι πολύ δύσκολες για την χώρα και για κάποιους ανθρώπους περισσότερο από άλλους. Όμως εγώ είμαι πολύ λίγο χρόνο εδώ για να έχει προλάβει να με αγγίξει»
-Παρά την κρίση όμως, οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού βρίσκονται, με εντυπωσιακό τρόπο, πάντα στο πλευρό της ομάδας. Πόσο σημαντικό είναι αυτό για εσάς;
«Το να βλέπεις τον κόσμο σου να γεμίζει το γήπεδο, να σε στηρίζει από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό και να σε ενθαρρύνει με αυτόν τον μοναδικό τρόπο σε κάνει να αισθάνεσαι πραγματική υπερηφάνεια. Εγώ από την πλευρά μου θέλω να τους τους πω ότι όλοι μας νιώθουμε την στήριξή τους και τη ζέση τους σε όλες μας τις στιγμές. Τους ευχαριστώ από καρδιάς»