Προδιαγεγραμμένος ο «θάνατος» της ΑΕΚ

Το ποδόσφαιρο είναι σχετικά απλό για να το καταλάβεις, αλλά δύσκολο να το εφαρμόσεις εάν δεν υπάρχει σωστός προγραμματισμός, πλάνο, χρήματα και ταλέντο. Όπως φαίνεται, αυτά τα υλικά δεν είναι και για… περίσσευμα στη φετινή ΑΕΚ και ο αγωνιστικός… «θάνατος» της ομάδας μόλις τον Σεπτέμβριο έχει λογική και εξήγηση.

Και όμως πρόκειται για μια σεζόν όπου όντως έγινε σωστή δουλειά από τον Μανόλο Χιμένεθ στην προετοιμασία. Η ομάδα δούλεψε πολύ τόσο στην τακτική όσο και στην φυσική κατάσταση και κανείς δεν περίμενε τόσο ραγδαίες εξελίξεις. Ωστόσο, κάπου εδώ αρχίζουν οι ανορθογραφίες για την ΑΕΚ και τον Ισπανό προπονητή.

Ο Χιμένεθ ξεκίνησε την προετοιμασία με την προοπτική κάποια στιγμή να ενταχθούν σε αυτήν σημαντικοί παίκτες που αποτελούσαν κεφάλαιο την περασμένη σεζόν. Ποδοσφαιριστές όπως οι Ντιόπ και Μίτσελ που θα μπορούσαν να δώσουν άλλη διάσταση στο παιχνίδι των «κιτρινόμαυρων». Τελικά φτάσαμε στα τέλη Αυγούστου, ενώ η ΑΕΚ έδινε αγώνα για την επιβίωσή της με την Ντιναμό Τιφλίδας, για να μάθει ο Χιμένεθ ότι θα πρέπει να πορευτεί χωρίς τους Μίτσελ και Ντιόπ.

Ο 47χρονος προπονητής είδε τον Βάργκας να προστίθεται στο ρόστερ, αλλά διαπίστωσε ότι μόνος του ο (ανέτοιμος) Κολομβιανός δεν θα κατάφερνε πολλά. Όπως και αποδεικνύεται στην πράξη. Ουσιαστικά, ο Χιμένεθ δούλεψε σε όλη την προετοιμασία το σύστημα 4-2-3-1 με την ελπίδα ότι με τις προσθήκες παικτών θα μπορούσε να παίξει το αγαπημένο  του 4-4-2 σε ρόμβο. Τελικά, μέσα από τα παιχνίδια ο Ισπανός τα έκανε… μπάχαλο χρησιμοποιώντας και τα δύο συστήματα, μπερδεύοντας τους παίκτες του.

Μία ακόμα ανορθογραφία αφορά το… μάζεμα τριών ποδοσφαιριστών στην επίθεση οι οποίοι ουσιαστικά μπορούν να προσφέρουν στην ίδια θέση και πουθενά αλλού! Ο λόγος για τους Λυμπερόπουλο, Γκούντγιονσεν και Χοσέ Κάρλος, των οποίων η (κανονική) θέση είναι πίσω από τον επιθετικό.

Ο Χιμένεθ προσπαθώντας να τους χωρέσει όλους στην ενδεκάδα, πήρε τα ρίσκα του και απέτυχε παταγωδώς. Διότι δεν γίνεται οι 3 αυτοί ποδοσφαιριστές να παίξουν στην ίδια ομάδα. Ο Κάρλος πηγαίνοντας στη γραμμή ουσιαστικά ξεγράφεται από το ματς, ενώ όσες φορές έπαιξαν μαζί Λυμπερόπουλος και Γκούντγιονσεν η επιθετική λειτουργία της ΑΕΚ ήταν αργή και προβλέψιμη.

Ο τρίτος παράγοντας για το… χάος της «Ένωσης» αφορά την άμυνα. Και χθες (29/09) με την Στουρμ Γκρατς η ΑΕΚ… κατάφερε να δεχτεί δύο τέρματα σε πέντε λεπτά από έναν αντίπαλο που παίζει μόνος του και έρχεται… ισοπαλία! Πότε τα λάθη του Μανωλά, πότε το μπερδεμένο μυαλό του Δέλλα, πότε τα λάθη του «Dimis» και του Αραμπατζή, πότε τα μπακ που δεν παράγουν αξιοπιστία είναι οι αιτίες για να δέχεται εύκολα και «αστεία» γκολ η ομάδα. Ασφαλώς πρόκειται για ξεκάθαρη ευθύνη του προπονητή που τα είδε αυτά από την προετοιμασία. Ας μην ξεχνάμε την ήττα (με κατεβασμένα χέρια) στην Πάτρα από την Παναχαϊκή. Το κακό… «φώναζε» αλλά στην ΑΕΚ δεν έδωσαν σημασία…

Πάμε παρακάτω… Ένα πολύ μεγάλο λάθος που έκαναν φέτος στην ΑΕΚ ήταν που στήριξαν σχεδόν τα πάντα στους Νίκο Λυμπερόπουλο και Τραϊανό Δέλλα. Πρόκειται για δύο τεράστιους ποδοσφαιριστές που όμως βαδίσουν τα… 37! Αυτό και μόνο τα λέει όλα. Είναι δύο παίκτες που ο ρόλος τους θα έπρεπε να είναι περισσότερο συμβουλευτικός και λιγότερο… μαχητικός. Δυστυχώς, στην ΑΕΚ (ελλείψει χρημάτων για μεταγραφές) αποφάσισαν να στηριχτούν για μια ακόμα χρονιά στους Δέλλα και Λυμπερόπουλο. Το αποτέλεσμα; Οι δύο παίκτες προσπαθούν να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα και η μπάλα τους παίρνει μαζί με τους υπόλοιπους.

Φτάνοντας στη διοίκηση έχουμε πολλά να πούμε. Καταρχήν, αποδυνάμωσε απίστευτα την ομάδα διώχνοντας παίκτες (με διάφορους τρόπους) όπως οι Σκόκο, Μπλάνκο, Σάχα, Ντιόπ, Μίτσελ κ.α. που είχαν ποιότητα και εμπειρία μαζί. Επιπλέον, κόντρα στις επιθυμίες του Χιμένεθ, προχώρησαν στην απόκτηση παικτών με μικρό κόστος που ωστόσο δεν βόλευαν τα αγωνιστικά πλάνα του προπονητή.

Ακόμα μεγαλύτερο λάθος για τη διοίκηση της ΑΕΚ είναι η αμφιβολία που σκορπίζει στο ποδοσφαιρικό τμήμα (και τον κόσμο) για το «αύριο» του συλλόγου. Οι παίκτες είναι στα όριά τους όντας απλήρωτοι εδώ και καιρό, τη στιγμή που οι διοικούντες προσπαθούν να βρουν ρευστό μιλώντας με υποψήφιους επενδυτές. Εάν και σε αυτή την περίπτωση, όμως, δεν τα καταφέρουν τότε θα βυθίσουν την ομάδα στον λάκκο με τα.. φίδια.

Με όλα τα παραπάνω γίνεται σαφές ότι (ως έναν βαθμό) η μέχρι τώρα πορεία της ΑΕΚ ήταν σχεδόν προδιαγεγραμμένη. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι ευθύνες παύουν να ισχύουν για όλους (παίκτες, διοίκηση, προπονητής) και ότι από εδώ και στο εξής δεν γίνεται να αλλάξουν τα πράγματα. Με δουλειά, πλάνο, περισσότερο πάθος, δίψα για επιτυχία και φυσικά χρήματα η ΑΕΚ μπορεί να αλλάξει ρότα και να μην συνεχίζει να ρίχνει τους φίλους της σε μελαγχολία…