Μυροφορίδης: Στα Χανιά… με ένα χρόνο καθυστέρηση

Οπως μεταξύ άλλων αναφέρει, η συνεργασία του με τα Χανιά ήταν να ξεκινούσε πέρσι και τελικά επιβεβαιώνεται μετά από ένα χρόνο. Από την άλλη, σημειώνει ότι το έργο που έχει αναλάβει, είναι διαφορετικό σε σχέση με ό,τι συνηθίζει, καθώς «εγώ πηγαίνω στις ομάδες μου τον Μάιο και σχεδιάζω από την αρχή μέχρι το τέλος μια ομάδα», όπως λέει. «Εδώ βρήκα κατά 95% μια ομάδα έτοιμη, οπότε πρέπει να προσαρμοστώ σε αυτό που βρήκα, να μπορέσω να το κάνω καλύτερο γιατί το υλικό όντως υπάρχει και να προσπαθήσω να δημιουργήσω θέματα οργανωτικά διαφορετικά απ’ ό,τι λειτουργούσαν μέχρι τώρα».

Για την πρόσληψη του στην ομάδα των Χανίων: «Πολύς κόσμος θα θεωρεί ότι η σχέση μου με τον Βοσνιάδη είναι αυτή που μ’ έφερε στα Χανιά. Σίγουρα παίζει ρόλο ότι έχω καλή σχέση με τον προπονητή, αλλά το ίδιο καλή σχέση έχω και με τον πρόεδρο της ομάδας, τον κ. Ροκάκη. Μπορεί πολλά χρόνια να ήμασταν αντίπαλοι, αλλά πάντα είχαμε μία σοβαρή και καλή σχέση. Αυτό που δεν ξέρει ο κόσμος, ήταν ότι πέρσι ήταν να γίνει η δουλειά! Λίγο όμως τα δικά μου, λίγο το ένα, λίγο το άλλο, ήθελα ν’ απέχω και λίγο παραπάνω κι έτσι έγινε φέτος».

Για το τι προσδοκίες υπάρχουν από αυτή τη συνεργασία: «Για να ξέρουμε τι λέμε, αναλαμβάνω κάτι κάπως διαφορετικό, για να το καταλάβουν κι όλοι. Το κάπως διαφορετικό είναι ότι εγώ συνήθιζα να πηγαίνω στις ομάδες μου τον Μάιο και να σχεδιάζω από την αρχή μέχρι το τέλος μια ομάδα. Εδώ βρήκα κατά 95% μια ομάδα έτοιμη, οπότε πρέπει να προσαρμοστώ σε αυτό που βρήκα, να μπορέσω να το κάνω καλύτερο γιατί το υλικό όντως υπάρχει και να προσπαθήσω να δημιουργήσω θέματα οργανωτικά διαφορετικά απ’ ό,τι λειτουργούσαν μέχρι τώρα. Προς το καλό πάντα, προς το καλύτερο. Ο,τι μπορούμε να εξελίξουμε και εγώ με την παρουσία μου, θέλω να το κάνουμε. Δηλαδή, θέλω η αλλαγή να φανεί οργανωτικά αυτή τη στιγμή».

Για το τι θωρεί πως χρειάζεται η ομάδα των Χανίων οργανωτικά: «Μία ομάδα θα πρέπει να εξελίσσεται στην καθημερινότητα της όσον αφορά τις προπονήσεις της και τον τρόπο λειτουργίας. Πρέπει να μάθω την πόλη, πρέπει να μάθω τι στάνταρ υπάρχουν για το πώς θα γίνονται οι προπονήσεις της ομάδας. Η βάση που υπάρχει στη Μοναχή Ελιά είναι ένα καλό γεγονός, μοιραία όμως δεν μπορείς να περιορίζεται μονάχα σ’ ένα προπονητικό, πρέπει να βρούμε ακόμη ένα γήπεδο που θα είναι κοντά στην πόλη. Απ’ ό,τι μου έχουν πει οι άνθρωποι, υπάρχει ακόμα ένα γήπεδο που μπορούμε να μπούμε κάποιες φορές. Στην καθημερινή λειτουργία μιας ομάδας, τα μικρά προβλήματα, άμα τα προλαβαίνεις, είναι καλό γιατί επειδή μιλάμε για ζωντανούς οργανισμούς είναι λογικό να υπάρχουν προβλήματα, μη γελιόμαστε. Πρέπει να προλαβαίνεις τα μικρά προβλήματα για να μη γίνονται μεγάλα. Δηλαδή, οργανωτικά πρέπει να βελτιώνεις τη ζωή των επαγγελματιών. Εάν ο επαγγελματίας νιώσει ότι τον σέβεσαι και καταλάβει ότι λειτουργείς προς όφελος του, ο ποδοσφαιριστής νιώσει δηλαδή την αγάπη και την ζεστασιά, την καθημερινή σου λειτουργία, ότι του κάνεις καλύτερη την ζωή, αυτό είναι πολύ σημαντικό. Το οργανωτικό μέρα με την ημέρα δημιουργείται. Πρέπει να γίνουν κάποια έργα στη Μοναχή Ελιά, αυτά θα γίνουν».

Για το αγωνιστικό ζήτημα που αφορά και το μεταγραφικό: «Θεωρώ ότι αυτή τη στιγμή είμαστε σ’ ένα καλό επίπεδο, έχουμε τις ατυχίες βέβαια γιατί κάποια παιδιά χτύπησαν και έχουμε κάποιους τραυματίες, που σιγά-σιγά όμως επανέρχονται. Η φιλοσοφία μου είναι ότι οι μεταγραφές σε μία ομάδα όταν σε κάνουν καλύτερο δε σταματάνε ποτέ. Δηλαδή, ακόμα και η τελευταία μέρα των μεταγραφών -και το έχει δείξει το παρελθόν μου αυτό- εάν πιστεύω ότι ένας παίκτης θα κάνει την ομάδα μου καλύτερη θα εισηγηθώ την απόκτηση του στον προπονητή και τον πρόεδρο. Δεν ξέρω σε πόσα μέτωπα θα κινηθούμε γιατί θα είμαι άδικος προσωπικά διότι δεν έχω δει ακόμα την ομάδα να παίζει ολοκληρωμένα. Με τους τραυματίες, με το ένα και με το άλλο, δεν έχω δει ακόμη όλα τα παιδιά που θέλω να δω πολύ, οπότε δεν μπορώ να λειτουργήσω χωρίς να δω αυτούς τους παίκτες. Δεν μπορώ να λειτουργήσω!».

Για το πώς κρίνει όλα αυτά τα χρόνια την πορεία της ομάδας των Χανίων στο ελληνικό ποδόσφαιρο: «Δεν θα κοιτάξω τα τελευταία δύο χρόνια τα Χανιά, αλλά ότι αυτή η ομάδα -μετά την συνένωση που έγινε, αν και προϋπήρχε και τα προηγούμενα χρόνια- την τεχνογνωσία σιγά-σιγά, την έχει αποκτήσει. Υπάρχει ένα καλό όνομα στην αγορά, είναι άνθρωποι τίμιοι και σε αυτό που συμφωνούν, θα το πράξουν. Αυτό είναι κάτι που δεν το βρίσκεις εύκολα σε άλλες ομάδες στο ελληνικό ποδόσφαιρο… Και αυτή τη στιγμή, εδώ υπάρχει. Δηλαδή, πρέπει σε αυτό το πράγμα να βασιστούμε και να χτίσουμε πάνω σε αυτό. Είναι πολύ σημαντικό αυτό που προβάλλεις, αυτό που μαθαίνει ο κόσμος, να μη σε εκθέτει. Και αυτή ομάδα να είσαστε σίγουροι επειδή ζω στην ποδοσφαιρική πιάτσα, είναι μια ομάδα η οποία αρέσει… Αρέσει στους επαγγελματίες. Είναι σημαντικό αυτό που λέω».

Για το στόχο της νέας χρονιάς: «Καμία ομάδα δικιά μου, ποτέ, δεν ξεκινά με στόχο το τι θα κάνει τον επόμενο Μάιο. Οι δικές μου ομάδες -και αυτή τη φιλοσοφία θέλω να έχω και σε αυτήν την ομάδα- θα πρέπει να νιώθουν όλοι, αυτοί που βλέπουν και αυτοί που υπάρχουν μέσα στην ομάδα, ότι κάθε Κυριακή πρέπει να καταθέτει τα πάντα για να κερδίζει. Εάν καταφέρουμε και βγάλουμε αυτό το συναίσθημα στην πόλη, στην ομάδα μας, στα παιδιά και μπορέσουμε να παρασύρουμε τους πάντες, ξεκάθαρος στόχος είναι η νίκη. Στο μυαλό το δικό μου είναι μόνο η νίκη. Με ενδιαφέρει μόνο η νίκη. Αμα κερδίζεις, έρχονται τα πάντα… Εάν μπαίνεις στο γήπεδο και δεν κάνεις την αυτοκριτική σου τελειώνοντας ένα παιχνίδι που δεν το έχεις κερδίσει, μοιραία, δεν θα πας πουθενά. Εάν κάνεις την αυτοκριτική σου και νιώσεις ότι μπορούσες να δώσεις κάτι ακόμα, αυτό θα σ’ εξελίσσει. Και από τη στιγμή που εξελίσσεσαι, δε φοβάσαι. Εγώ είμαι ένας άνθρωπος που όταν νιώσω ότι ο οργανισμός της ομάδας που υπάρχω, προσπαθεί ο καθένας να εξελιχθεί ατομικά και όλοι μαζί να εξελίξουμε την ομάδα, νομίζω ότι η ομάδα μπορεί να κάνει πράγματα πολλά. Το να βάλουμε μία ταμπέλα “άνοδος” ή τίποτα, είναι σχετικό. Είναι πολύ σχετικό…».