Πόνσε, Ζεκίνια: «Θα αντέξουμε την πίεση»

Ο νεοαποκτηθείς χαφ, Ντάνιελ Πόνσε και ο Πορτογάλος Ζεκίνια που ανανέωσε το συμβόλαιό του μίλησαν τη Δευτέρα (06/08) στους εκπροσώπους Τύπου που παρακολουθούν την προετοιμασία της ΑΕΛ στη Σαμαρίνα. Αμφότεροι έδωσαν υπόσχεση για ένα δυνατό ξεκίνημα και εξήγησαν, γιατί επέλεξαν την ΑΕΛ.

Αναλυτικά η συνέντευξή τους:

Φτάνουμε σιγά-σιγά στο τέλος της παραμονής στη Σαμαρίνα. Λίγα λόγια για την προετοιμασία ως τώρα…

Ζεκίνια : «Για μένα η προετοιμασία μέχρι τώρα πηγαίνει πολύ καλά. Είναι αυτό που χρειαζόμαστε όλοι οι παίκτες να αποκτήσουμε τη φυσική κατάσταση που θα μας βοηθήσει να «βγάλουμε» το πρωτάθλημα. Έχουμε και το φιλικό με τη Βέροια μόλις επιστρέψουμε στην Λάρισα… Κατά τη γνώμη μου αυτό που πρέπει να σκεφτόμαστε αυτό τον καιρό είναι να φτιάξουμε μια καλή ομάδα. Αυτό το διάστημα μας βοήθησε όλους να γίνουμε μια οικογένεια καθώς ήρθαν αρκετά νέα παιδιά και να μάθουμε ο ένας τον άλλον και μέσα κι έξω από το γήπεδο. Πιστεύω πως αν κάνουμε τώρα μια καλή ομάδα θα μπορέσουμε να ανέβουμε στη Super League, γιατί η Λάρισα είναι μεγάλη ομάδα στην Ελλάδα και δεν της ταιριάζει να παίζει στη δεύτερη κατηγορία».

Τι ήταν αυτό που έπαιξε ρόλο στην απόφαση σου να συνεχίσεις στην ΑΕΛ και φέτος;

«Όταν ήρθα εδώ από την Πορτογαλία η ομάδα είχε το δικαίωμα να επεκτείνει τη συνεργασία μας κι αυτό έκανε. Βέβαια δεν ήθελα κ εγώ να μείνω θα μπορούσα να είχα φύγει. Προτίμησα να μείνω γιατί η ομάδα έχει πολύ καλές συνθήκες… οι οπαδοί, το γήπεδο, το προπονητικό κέντρο όλα είναι πολύ καλά. Πιστεύω πως για μένα αν παίζω πολύ και σκοράρω σε μια ομάδα όπως η Λάρισα, γιατί είναι διαφορετικό να έμενα στην Ελλάδα σε μια ομάδα χαμηλότερης δυναμικής, είναι πολύ καλό και για την καριέρα μου.

Για μένα είναι καλό να παίζω και σκοράρω με μια μεγάλη ομάδα, που έχει κερδίσει κύπελλα και πρωτάθλημα… και για μένα και για την ομάδα για να τη βοηθήσω να ανέβει κατηγορία. Για αυτό κι αποφάσισα να μείνω. Μου αρέσει και η Λάρισα είναι σαν την Πορτογαλία».

Ντανιέλ παίζοντας πέρυσι στον Πανθρακικό ξέρεις πολύ καλά τι χρειάζεται μια ομάδα για να κερδίσει την άνοδο. Τι πιστεύεις ότι πρέπει να έχει η ΑΕΛ φέτος για να το καταφέρει;

«Το πιο σημαντικό είναι η ομάδα να κερδίζει τα εντός έδρας παιχνίδια. Αν το καταφέρεις αυτό και πάρεις και κάποια παιχνίδια εκτός έδρας τότε θα μπορέσεις να ανέβεις κατηγορία. Όμως για να γίνει αυτό πρέπει να είσαι ομάδα, μόνο έτσι θα το καταφέρεις».

Είστε οι δυο μοναδικοί ξένοι αυτή τη στιγμή στην ομάδα. Πως είναι οι μεταξύ σας σχέσεις και η σχέση με τους συμπαίκτες σας;

Πόνσε : «Είναι η τέταρτη χρονιά που βρίσκομαι στην Ελλάδα οπότε δεν είναι πρόβλημα για μένα αυτό. Έχω συνηθίσει μπορώ να πω».

Ζεκίνια: «Και για μένα είναι η δεύτερη χρονιά μου εδώ. Ξέρω την ομάδα, ξέρω τον προπονητή…. Ο Ντανιέλ μιλάει ισπανικά, εγώ πορτογαλικά που είναι σχεδόν τα ίδια… είναι και καλό παιδί μένουμε μαζί στο δωμάτιο αλλά όταν κοιμάται κάνει πολύ θόρυβο…» (γέλια).

Πόνσε : «Όχι, όχι λέει ψέματα… λίγο θόρυβο κάνω μερικές φορές».

Αν κι όπως είπατε έχετε συνηθίσει στην Ελλάδα, πόσο σας δυσκολεύει, αν σας δυσκολεύει, το γεγονός ότι κυρίως οι οδηγίες του προπονητή σας είναι στα ελληνικά;

Πόνσε : «Το έχω συνηθίσει κι αυτό. Το ίδιο ήταν και στον Πανθρακικό. Κι εκεί ο προπονητής μιλούσε ελληνικά, αλλά εντάξει υπάρχουν και συμπαίκτες που μιλάνε αγγλικά οπότε αν κάτι δεν καταλαβαίνω μου το μεταφράζουν. Δεν είναι πρόβλημα αυτό».

Φέτος η ομάδα έχει αρκετά νεαρά παιδιά. Η πίεση και οι απαιτήσεις του κόσμου είναι μεγάλες, ειδικά εσύ «Ζέκι» τις γνωρίζει κι από πέρυσι. Πιστεύετε ότι θα αντέξει αυτό το σύνολο στο «βάρος» της πίεσης και των απαιτήσεων;

Ζεκίνια: «Είναι λογικό όταν είσαι μια μεγάλη ομάδα να έχεις πίεση και η Λάρισα είναι… γιατί είναι μια ομάδα με τρόπαια. Πιστεύω πως είναι φυσιολογικό να υπάρχει αυτή η πίεση. Εμένα προσωπικά μου αρέσει να παίζω με αυτή την πίεση. Από την μια πλευρά το να υπάρχει πίεση είναι καλό και για τους νεαρούς παίκτες, από την άλλη όχι. Είναι καλό γιατί όταν υπάρχει πίεση παίζεις καλά γιατί έχεις τους οπαδούς και σου δίνουν κίνητρο να παίξεις για αυτούς, από την άλλη οι νεαροί παίκτες ίσως να φοβούνται λίγο όταν κάνουν κάποιο λάθος και βρούν κάποιους οπαδούς στο δρόμο και τους πούνε κάτι… όμως πιστεύω ότι είναι καλό να υπάρχει πίεση. Προσωπικά όπως είπα μου αρέσει αυτό πάρα πολύ. Δεν έχω κανένα πρόβλημα».

Πόνσε : «Εντάξει υπάρχει πίεση σε αυτή την ομάδα, αλλά όταν θες να παίξεις σε τέτοιο επίπεδο πάντα θα υπάρχει πίεση. Εκτός από τους νεαρούς παίκτες η ομάδα έχει και κάποιους πιο μεγάλους σε ηλικία και πιο έμπειρους που βοηθάνε τους μικρότερους και δεν νομίζω πως θα υπάρξει πρόβλημα και μέσα στη χρονιά»

«Ζέκι» τι πιστεύεις ότι έπαιξε ρόλο και πέρυσι η ομάδα δεν κατάφερε να ανέβει κατηγορία;

«Πέρυσι ξεκίνησε μια ομάδα το πρωτάθλημα και το τελείωσε μια άλλη… Από την μια οι πολλοί παίκτες που φύγανε τον Ιανουάριο, από την άλλη οι αλλαγές προπονητών… Δεν κατάφερα κι εγώ να βοηθήσω πολύ την ομάδα με τον τραυματισμό μου… Υπήρξαν και κάποια οικονομικά προβλήματα… όλα αυτά μαζί είχανε ως αποτέλεσμα να μην τα καταφέρει η ομάδα.

Ξέρετε, όταν φεύγει ένας παίκτης είναι διαφορετικά από το να φεύγουν ταυτόχρονα τόσοι πολλοί παίκτες. Μπόα Μορτε, Ζεκίνια, Ταλ, Καλί, Τσιμπάμπα… ο Ρομέου με τον Ιγκλέσιας που μπορεί να μην παίζανε αλλά ήταν καλό για την ομάδα, για το σύνολο… είναι πολλοί παίκτες και μάλιστα παίκτες που όλοι, αν εξαιρέσουμε Ιγκλέσιας και Ρομέου, ήταν βασικοί…»

Και φέτος όμως σε σχέση με την ομάδα που τελείωσε το πρωτάθλημα έχουμε αρκετές αλλαγές…

«Ναι ισχύει αλλά πέρυσι η ομάδα είχε κάποια μεγάλα συμβόλαια που ίσως εν τέλει να μην μπορούσε να τα αντέξει… Φέτος όμως τα συμβόλαια μπορεί είναι μικρότερα, αλλά οι παίκτες είναι εξίσου καλοί. Υπάρχει μεγαλύτερη ισορροπία κι αυτό είναι καλύτερο. Επίσης φέτος έχουμε το χρόνο… είμαστε εδώ δυο εβδομάδες κι αυτό είναι ότι πρέπει για να γίνουμε ομάδα. Οι παίκτες έχουμε αρχίσει να γνωρίζουμε ο ένας τον άλλον και γινόμαστε μια οικογένεια. Πέρυσι ήταν πιο δύσκολα γιατί αν έλεγες «Ζεκίνια έλα» και μετά δεν μπορούσες να τον πληρώσεις, τότε ο παίκτης θα ήθελε να φύγει. Είναι προτιμότερο να παίρνεις λιγότερα λεφτά, αλλά να τα παίρνεις, παρά να έχεις να πάρεις περισσότερα και να μένεις τρεις-τέσσερις μήνες απλήρωτος.

Πολύς κόσμος μπορεί να λέει ότι «οι παίκτες δεν παίρνουν λεφτά, αλλά αυτό δεν πρέπει να τους επηρεάζει στο παιχνίδι»… όχι αυτό δεν είναι σωστό, γιατί όταν δεν παίρνεις λεφτά… έχω γυναίκα, έχω παιδί, έχω μητέρα, έχω πατέρα… κι εγώ και οι άλλοι παίκτες… είναι δύσκολο. Και μερικές φορές οι οπαδοί δεν το καταλαβαίνουν αυτό γιατί αγαπούν πάρα πολύ την ομάδα αλλά δεν καταλαβαίνουν τη ζωή των παικτών. Το ποδόσφαιρο όμως δεν είναι έτσι… μ’ αρέσει να παίζω, αγαπώ το ποδόσφαιρο αλλά είμαι επαγγελματίας…».

Πως ένιωσες μετά το ματς της Επανομής, όταν σας περίμενε κόσμος στο «AEL FC ARENA»;

(αμηχανία) «Νομίζω ότι στην Ελλάδα αυτό είναι φυσιολογικό…».

Όχι «φυσιολογικό», ίσως «συνηθισμένο» τα τελευταία χρόνια…

>«Ναι ίσως… γιατί όπως είπα η Λάρισα είναι μεγάλη ομάδα. Οι οπαδοί είχαν συνηθίσει να βλέπουν την ομάδα μόνο στην πρώτη κατηγορία κι όταν τη έβλεπαν στη δεύτερη κατηγορία πέρυσι οι οπαδοί θέλανε να ανέβει στην πρώτη κατηγορία. Όλος ο κόσμος αυτό έλεγε κι ο πρόεδρος ότι «η ομάδα πρέπει να ανέβει». Και όταν οι οπαδοί θέλουν να ανέβει η ομάδα και βλέπουν την ομάδα στην 8^η, στην 9^η, στη 10^η θέση στη δεύτερη κατηγορία είναι δύσκολο για αυτούς… πιστεύω ότι ήταν φυσιολογική η αντίδραση τους».

Φέτος όμως η χρονιά ξεκινάει με πιο χαμηλά τον «πήχη»… Πού πιστεύεις ότι μπορεί να φτάσει φέτος η ομάδα;

«Νομίζω ότι είναι καλύτερο αυτό. Ο στόχος φέτος είναι να κάνουμε μια καλή ομάδα με νέους παίκτες, να αρχίζουμε να κερδίζουμε τα παιχνίδια και μετά θα δούμε… Αν το ξεκίνημα μας είναι καλό η αυτοπεποίθηση μας θα ανέβει…».

Αν το ξεκίνημα δεν είναι καλό; Μπορούμε να αντέξουμε στην πίεση;

«Εγώ πιστεύω ότι θα ξεκινήσουμε καλά… Το πιστεύω…».

Είστε και οι δυο μέλη της επιθετικής γραμμής της ομάδας. Πώς είναι μέχρι στιγμής η συνεργασία μέσα στο γήπεδο τόσο μεταξύ σας, όσο και με τον Ζουρούδη και τα άλλα παιδιά της επίθεσης;

«Ο Πέτρος (σ.σ. Ζουρούδης) είναι πολύ καλός παίκτης και δεν είναι καθόλου εγωιστής. Αυτές τις δυο εβδομάδες βλέπω εγώ τις κινήσεις του Πέτρου, του Ντανιέλ αυτοί βλέπουν τις δικές μου… και όλα θα πάνε καλά. Πιστεύω ότι μετά από 2-3 παιχνίδια ο Ντανιέλ θα ξέρει πως παίζω εγώ, ο Πέτρος πως παίζει ο Ντανιέλ… ο ένας το παιχνίδι του άλλου...».

Βλέπουμε ότι με τον Πέτρο από την αρχή συνεργάζεστε πολύ καλά μέσα στο γήπεδο…

«Έπαιζα πολύ καιρό στην κορυφή της επίθεσης και ξέρω τις κινήσεις ενός επιθετικού. Ξέρω τι ακριβώς θέλει στο παιχνίδι… και πέρυσι έπαιζα ως «εννιάρι»… πέντε χρόνια έπαιζα ως «εννιάρι». Ξέρω τις κινήσεις. Μάλλον κι ο Πέτρος έχει τον ίδιο τρόπο παιχνιδιού με μένα, μας αρέσει να παίζουμε διαγώνια, και για αυτό ταιριάζει το παιχνίδι μας… Επίσης στον Πέτρο αρέσει πολύ να μιλάει μέσα στο παιχνίδι, καθώς έχει και μεγαλύτερη εμπειρία, κι αυτό βοηθάει πολύ στο να συνεννοούμαστε ακόμα καλύτερα».

Ντανιέλ εσύ που είσαι και ο «μαέστρος» της ομάδας;

«Η επικοινωνία είναι το παν για κάθε παίκτη όχι μόνο για το «δεκάρι». Τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Ο Πέτρος σαν πιο έμπειρος μας βοηθάει περισσότερο καθώς μας μιλάει αρκετά κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Προπόνηση με την προπόνηση μαθαίνουμε περισσότερο ο ένας το παιχνίδι του άλλου κι αυτό μας βοηθάει να γίνουμε πιο ομάδα».

Είναι δύσκολο το γεγονός πως μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει κάποιο φιλικό παρά μόνο προπονήσεις;

Πόνσε : «Δεν είναι απαραίτητα κακό αυτό. Τώρα σκοπός είναι να «δέσουμε» κυρίως σαν ομάδα κι έτσι κι αλλιώς την Πέμπτη έχουμε και το πρώτο φιλικό με τη Βέροια στη Λάρισα…».

Ζεκίνια: «… ποιος να έρθει εδώ πάνω για φιλικό; (γέλια) είναι δύσκολος ο δρόμος… υπάρχει ομάδα «Σαμαρίνα»;

Κλείνοντας... Ντανιέλ πολλοί που παρακολουθούν τις προπονήσεις ρωτάνε για το τατουάζ στο πόδι σου… Είναι το σήμα της Τσακαρίτα, σωστά;

Πόνσε : «Ναι, ναι…».

Ζεκίνια : «Μα αυτό είναι το όνομα του Πόνσε… ο Τσακαρίτας… έτσι τον φωνάζουν»

Πόνσε : «Εντάξει εκεί ξεκίνησα το ποδόσφαιρο. Από τα έξι μου μέχρι τα δεκαπέντε έπαιζα στην Τσακαρίτα... Είχα κι ένα παλιό σας γνώριμο συμπαίκτη εκεί τον Φακούντο Πάρρα κι έχουμε παίξει κι αντίπαλοι εδώ στην Ελλάδα την πρώτη χρονιά που είχα έρθει».

Κι εσύ όμως «Ζέκι» απόκτησες κι άλλα τατουάζ από πέρυσι…

«Ναι, ναι… και δεν τα τελείωσα ακόμα. Το τελευταίο που έκανα είναι η κόρη μου και γενικά τα περισσότερα που έχω είναι τα μέλη της οικογένειας μου…».