Κοροβέσης: «Ο Απόλλων είναι ποδοσφαιρικός παράδεισος»

Αναλυτικά η συνέντευξη που παραχώρησε ο αριστερός μπακ-χαφ του Απόλλωνα Σμύρνης, Νίκος Κοροβέσης, στην ιστοσελίδα apollon1891.gr:

- Δύο γκολ με τον Ρούβα, ένα στο καπάκι με την Προοδευτική… Πού θα τραβήξει το «τρελαίνομαι» που λες τρέχοντας κάθε φορά που χρίζεσαι σκόρερ;

«(Γέλια)… Πιστεύω και θέλω να συνεχιστεί κι άλλο αυτό… Από τη χαρά δεν καταλαβαίνεις τίποτα την ώρα που στέλνεις την μπάλα στα δίχτυα. Δεν καταλαβαίνεις τι λες… Δηλαδή, μετά, άμα με ρωτήσεις, δεν θυμάμαι να σου πω τι έκανα. Μόνο το… τρελαίνομαι θυμάμαι»!

- Παρατηρώ ότι, όπως τόνισες και εσύ μετά τον αγώνα με τον Ρούβα, παίζεις πιο μπροστά, αυτή είναι η φυσική θέση σου…

«Η αλήθεια είναι πως δεν είχα παίξει ως αριστερό χαφ πολλά παιχνίδια και πέρσι με τον Παναιγιάλειο πριν έρθω στον Απόλλωνα. Ως μπακ έπαιζα και έτσι ήρθα, αλλά τελικά η θέση του πιο προωθημένου μού πάει καλύτερα και σκοράρω… Πιστεύω ότι μπορώ να παίξω όλη την πλευρά… Και ως μπακ και ως χαφ…».

- Βέβαια, αν συνεχιστεί αυτό το βιολί, θα πάρει και το πρωτάθλημα η ομάδα…

«Πιστεύω να βάλω και άλλα γκολ, ανεξάρτητα από εμένα, όμως, η ομάδα θα σκοράρει. Το πιο σημαντικό είναι να κερδίζει η ομάδα, όχι αν θα σκοράρω εγώ. Η χαρά είναι η ίδια, μόνο η τρέλα της στιγμής αλλάζει. Όλοι για την ομάδα δουλεύουμε…».

- Καλή πάσα μού έδωσες με την τελευταία φράση σου. Νίκο, τι άλλαξε το τελευταίο διάστημα;

«Κατ' αρχάς ήρθε καινούργιος προπονητής και άλλαξε η ψυχολογία της ομάδας. Έτσι ξεκινήσαμε μια νέα προσπάθεια. Κάναμε καλή αρχή…».

- Αυτό φαίνεται, το ψυχολογικό, όμως, είναι πολύ γενικό… Εσωτερικά ποιες διαφορές υπάρχουν ώστε να αλλάξει η ψυχολογία σας και μέσα στο γήπεδο; Πες μας κάποιο χαρακτηριστικό της αλλαγής...

«Ο καθένας δίνει κάτι παραπάνω στην ομάδα, είναι τελείως διαφορετικά από πριν…».

- Ποιο είναι το κλικ της αλλαγής;

«Είναι ο τρόπος με τον οποίο μας προσέγγισε ο κ. Γεωργαράς… Ο κόουτς ήρθε κοντά μας. Ήρθε μετά την ήττα με την Καλαμάτα, μας βοήθησε αμέσως να αλλάξουμε νοοτροπία στο παιχνίδι μας. Να γίνουμε πιο γρήγοροι, άλλαξε την προπόνηση. Ο νέος προπονητής επικοινωνεί με όλους τους παίκτες. Δηλαδή, ήρθε πιο κοντά μας και έτσι παίρνει από εμάς αυτό που θέλει…».

- Πώς το εκμαιεύει αυτό, μπορείς να μας πεις ένα παράδειγμα;

«Μας κερδίζει με τον τρόπο που μας μιλά. Μας πλησίασε από την πρώτη μέρα. Μας μιλά, μας ρωτά αν έχουμε κάποιο πρόβλημα, όχι κατ’ ανάγκη αγωνιστικό…».

- Αυτό πριν δεν γινόταν;

«Σε τέτοιο βαθμό ασφαλώς όχι… Ο κάθε προπονητής έχει τη δική του νοοτροπία. Η τακτική, όμως, αυτή του νέου προπονητή πιστεύω πως μας βοήθησε πολύ για να αλλάξει η εικόνα της ομάδας».

- Τι σας κέρδισε περισσότερο απ’ όλα αυτά;

«Θέλαμε κάποιον που να μας αφυπνίσει… Στένευαν τα περιθώρια. Η αλλαγή ήταν για καλό και γενικά κάθε αλλαγή βοηθά. Προσωπικά θεωρώ πως το είχε ανάγκη η ομάδα. Πιστεύω πως ειδικά αυτή την περίοδο χρειαζόταν ένα σοκ. Άμα ήταν άλλη χρονική στιγμή, μπορεί να είχαμε άλλες αλλαγές, να έφευγαν παίκτες, τη δεδομένη περίοδο, όμως ήταν ό,τι καλύτερο και αυτό δείχνουν τουλάχιστον τα αποτελέσματα. Κάναμε δύο καλές εμφανίσεις… Ο Γεωργαράς μάς κέρδισε και παίζουμε και για πάρτη του… Παίζουμε και για τον προπονητή μας. Πιστεύω πως, επειδή είναι καλός άνθρωπος ο κόουτς, εμένα προσωπικά, αν θες, μου το βγάζει. Τον είδα στην Προοδευτική να γίνεται ένα κουβάρι μαζί μας και να πανηγυρίζει σαν παιδάκι, ούτε να κορδώνεται ούτε να το παίζει ούτε να μας λέει, εντάξει, σταματήστε… Έτσι πρέπει, για μένα τουλάχιστον. Να είσαι ένα, να μπαίνεις μέσα και να χοροπηδάς με τα παιδιά σου. Και αυτό φαίνεται αν είναι αληθινό ή προσποιητό. Τώρα η κατάσταση είναι πιο ουσιαστική… Πώς να σ' το πω, δεν μένουμε στους τύπους…».

- Για λέγε, για λέγε…

«Έχει αλλάξει η ψυχολογία, η ατμόσφαιρα μέσα στα αποδυτήρια… Μπορούμε να γελάσουμε, να κάνουμε την πλάκα μας. Πριν δεν το είχαμε αυτό… Η δουλειά είναι δουλειά και η πλάκα- πλάκα. Το λέω αυτό για να μην το παρεξηγήσει κάποιος… Δεν ξεπερνάμε τα όρια. Φαίνεται αυτό, είμαστε απελευθερωμένοι. Και στα αποδυτήρια και στο γήπεδο. Έτσι θέλουμε και να παίξουμε και να δείξουμε πράγματα…».

- Θεωρείς πως είχατε την ποιότητα, αλλά έλειπε ο τρόπος για να τη βγάλετε μέσα στο γήπεδο;

«Καλά, ποιότητα σίγουρα είχαμε… Ένας προς ένας οι παίκτες είναι πολύ καλοί. Και δεν το λέω αυτό για να ευλογήσω τα γένια μας… Έπρεπε να το δείξουμε στο γήπεδο…».

- Τι έφταιγε;

«Σίγουρα φταίγαμε και εμείς, δεν έφταιγε μόνο ένας συγκεκριμένος… Ο καθένας, όμως, έπρεπε να πάρει το μερίδιο της ευθύνης του… Το βάρος έπεφτε μόνο στους ποδοσφαιριστές. Ακούγαμε διάφορα, επαναλαμβάνω όμως πως ο καθένας πρέπει να παίρνει το μερίδιο της δικής του ευθύνης…».

- Μάλιστα, πάμε τώρα στο μεγάλο θέμα… Θα βγει ο Απόλλων πρωταθλητής;

«Εγώ είμαι σίγουρος. Εφόσον συνεχίσουμε έτσι, με την ίδια μαχητικότητα και αγωνιστικότητα, θα βγούμε…».

- Όχι να ανέβουμε, να πάρουμε το πρωτάθλημα…

«Ναι, το κατάλαβα, για αυτό μιλάω… Τίποτα, βέβαια, δεν θα έρθει από μόνο του. Οφείλουμε να παραμείνουμε σοβαροί, να προσπαθήσουμε και να δουλέψουμε. Δεν μιλάμε ούτε για δεύτερη ούτε για τρίτη θέση. Μόνο η πρώτη υπάρχει για τον Απόλλωνα».

- Πάντως, και οι συνθήκες που σας παρέχονται νομίζω πως είναι ιδανικές…

«Ναι, η ομάδα είναι από τις πρώτες στην Ελλάδα σε συνέπεια και όλο το κλίμα. Γήπεδο, προπονήσεις. Αυτά που μας παρέχονται δεν υπάρχουν… Τα έχουμε όλα. Μόνο και μόνο από αυτό το γεγονός πρέπει να βγούμε πρώτοι. Και φυσικά, ο κόσμος… Θα σου πω κάτι, ένα παράδειγμα. Με το που μπήκαμε στον Κορυδαλλό και κάναμε ζέσταμα, εγώ προσωπικά εκείνη την ώρα δεν ένιωσα απλά μια σιγουριά. Αισθάνθηκα πως όντως παίζω σε μεγάλη ομάδα! Λέω, τώρα θα μπούμε μέσα και θα κερδίσουμε, πάει τελείωσε. Για να ακριβολογώ, δεν το είπα έτσι ακριβώς, αλλά καταλαβαίνεις… Μπήκαμε και νιώθαμε πως παίζαμε στην έδρα μας… Παίζαμε εκτός έδρας και είχαμε πιο πολύ κόσμο. Εγώ πωρώθηκα! Ο κόσμος του Απόλλωνα ακολουθεί παντού και αυτό είναι μεγάλη υπόθεση. Και κάτι ακόμα… Είναι καλή πάστα φιλάθλων. Αν δει πως έχεις προσπαθήσει, θα σε χειροκροτήσει ακόμα και στην ήττα! Θα σε κράξει κάποιες φορές, αλλά, όταν γίνει, θα έχει μάλλον δίκιο και είναι φυσιολογικό. Ο Απόλλων, όμως, έχει ποιότητα σε όλες του τις εκφάνσεις, δεν είναι αλητο-ομάδα. Είναι μια διαφορετική ομάδα απ’ όλες τις άλλες…».

- Για να σε πάω λίγο στην επόμενη μέρα… Το συμβόλαιό σου τελειώνει το καλοκαίρι, έτσι δεν είναι;

«Ναι, υπέγραψα για ένα χρόνο…».

- Θέλεις να ανανεώσεις;

«Εννοείται πως θέλω να μείνω… Τι να πω; Όλοι οι ποδοσφαιριστές παρακαλάνε να έρθουν στον Απόλλωνα και εγώ που είμαι εδώ δεν υπήρχε περίπτωση να μη θέλω να μείνω. Είμαι σε μια από τις πιο ιστορικές ομάδες της Ελλάδας. Ο Απόλλων ιδρύθηκε το 1891 στη Σμύρνη, είναι τιμή μου, έχουν παίξει τεράστιοι παίκτες. Θα μιλήσω με τη διοίκηση το καλοκαίρι και θα δούμε, εφόσον φυσικά με θέλει και η ομάδα… Για αυτό και εγώ εννοείται πως θα τα δώσω όλα και θα βάλω κι άλλα γκολ! Θα έχει πολλά τρελαίνομαι! (γέλια)».

- Ψυχολογώντας λίγο τους χαρακτήρες, σε θεωρώ ένα από τα πιο ισορροπημένα παιδιά, παρά την ηλικία σου…

«Δεν ενθουσιάζομαι αλλά και δεν απογοητεύομαι εύκολα… Όχι πως δεν στενοχωριέμαι ή δεν πετάω στα σύννεφα κάποιες στιγμές. Απλά προσπαθώ να κρατώ κάποιες ισορροπίες, πρώτα απ’ όλα για μένα».

- Και όταν δεν παίζεις ποδόσφαιρο, τι κάνεις;

«Μου αρέσει να είμαι με τους φίλους μου, να συζητάω για το μέλλον... Γουστάρω τη συζήτηση. Δεν είμαι πολύ του έξω. Μου αρέσει το σπίτι, ταινίες, ξέρεις τώρα…».

- Είπες μέλλον, το μεγαλύτερο όνειρο ή φιλοδοξία σου, αν προτιμάς;

«Το όνειρό μου είναι να παίξω Τσάμπιονς Λιγκ… Γιατί όχι αυτό να γινόταν και με τον Απόλλωνα»!

- (γέλια)… Ξέρεις, αυτό είναι και το πιο τρελό όνειρο του ιδιοκτήτη του Απόλλωνα, του Σταμάτη Βελλή. Μου το είχε πει στην πρώτη συνέντευξη που είχα κάνει μαζί του την πρώτη χρονιά που πήρε τα ηνία της ομάδας…

«Σοβαρά! Απίθανο (γελάει)… Θέλω να πω κάτι που το πιστεύω 1.000 στα 1.000. Ο Απόλλων αυτή τη στιγμή, χωρίς να είναι υπερβολή, είναι ένας ποδοσφαιρικός παράδεισος. Αποτελεί εξαίρεση. Ως ελληνικό ποδόσφαιρο ένα από τα πράγματα που μπορούμε να δείξουμε είναι και ο Απόλλων…».  

- Αλήθεια, Νίκο, το ποδόσφαιρο πώς σου προέκυψε, πώς κόλλησες;

«Από Δ’ Δημοτικού ξεκίνησα να παίζω… Μου άρεσε πολύ… Ύστερα από μια τοπική ομάδα της περιοχής μου πήγα στους Νέους του Πανιωνίου για δύο χρόνια. Η αλήθεια είναι πως, όταν έφυγα, κάπου απογοητεύτηκα… Είπα μέσα μου, μήπως είχα κάνει λάθος, μήπως έπρεπε να τα παρατήσω, αλλά τελικά είχα θέληση. Πήγα στον Παναιγιάλειο και το καλοκαίρι Ριζούπολη».

- Ο Πανιώνιος είναι στην Α’ Εθνική, έχει μεγάλες διαφορές με τον Απόλλωνα ή μοιάζουν;

«Επί Τσακίρη που ήμουν εγώ, έμοιαζε πολύ με αυτό που βιώνω τώρα στη Ριζούπολη».

- Δηλαδή;

«Μια ομάδα πρέπει να έχει υγιή πρόεδρο για να λειτουργεί καλά… Ο Τσακίρης είναι καλός άνθρωπος και σωστός σε όλα του. Εκείνη την περίοδο, λοιπόν, είχε πολλά κοινά χαρακτηριστικά με τον Απόλλωνα του Βελλή…».

- Θυμάσαι κάτι από τη διετία σου στη Νέα Σμύρνη;

«Τον Ρεκόμπα… Σε μια προπόνηση μου έχει κάνει τέσσερις προσποιήσεις και δεν πέφτω, στην πέμπτη, λέω, θα σουτάρει, πέφτω για τάκλιν, αλλά απλά με άδειασε. Πολύ μεγάλος παίκτης»!

- Η πιο καλή στιγμή σου στο ποδόσφαιρο και η πιο άσχημη;

«Το πιο σημαντικό γκολ και στιγμή μέχρι την επόμενη είναι το γκολ στον Κορυδαλλό… Αντίθετα, η πιο άσχημη στιγμή μου ήταν η κόκκινη που είχα δεχθεί στο πρώτο ματς με την Προοδευτική, που είχα αποβληθεί… Υπό αυτή την έννοια, χρωστούσα κάτι στην ομάδα…».

- Ξέρω, όμως, πως έχεις κλάψει μέσα στα αποδυτήρια της Ριζούπολης έπειτα από κάποια άσχημη στιγμή…

«Αλήθεια είναι αυτό! Είναι και πώς σου λένε κάτι… Ανήκει στο παρελθόν. Το έχω ξεχάσει πραγματικά. Έχουμε γυρίσει σελίδα. Τώρα είμαστε όλοι για έναν και ένας για όλους. Για αυτό και πιστεύω πως θα πάρουμε το πρωτάθλημα… Το θέλουμε πολύ»!

Πηγή:  apollon1891.gr