Ελένη Μάρκου: Ο «Hulk» του γυναικείου ποδοσφαίρου, από τη Καστοριά στη Ζυρίχη με μια μπάλα στα πόδια

Είναι 28 ετών και μπορεί ήδη να υπερηφανεύεται για κάτι που πολλοί θεωρούν άπιαστο όνειρο, αφού ήταν η πρώτη Ελληνίδα που αγωνίστηκε στους ομίλους του Champions League. Ένα κορίτσι που «πέταξε» με το ταλέντο της από την Καστοριά έως τη Ζυρίχη, με τη φανέλα της οποίας αγωνίζεται σήμερα.

Ο λόγος για την Ελένη Μάρκου, το νούμερο 9 της Εθνικής Ομάδας Ποδοσφαίρου Γυναικών.

Το Champions League, η UEFA και μια αγκαλιά που δεν θα ξεχάσει ποτέ

Στην περίπτωση της Ελένης, δεν υπήρξε κάποια συγκεκριμένη αφορμή για να γνωρίσει το ποδόσφαιρο και να εξοικειωθεί μαζί του. «Η αγάπη μου για το ποδόσφαιρο ξεκίνησε με το που άρχισα να θυμάμαι τον εαυτό μου», λέει χαρακτηριστικά και συνεχίζει: «Από την ηλικία των 4 χρόνων, με θυμάμαι με μια μπάλα στα πόδια. Ήταν έρωτας με την πρώτη μάτια για μένα. Το ποδόσφαιρο ήταν και συνεχίζει να είναι ο τρόπος έκφρασής μου».

Κοιτώντας κανείς το βιογραφικό της θα ξεχωρίσει πολλές ιδιαίτερες στιγμές. Εκτός από τη συμμετοχή της στους ομίλους του Champions League, η Ελένη μπορεί ακόμα να περηφανευτεί για το γεγονός ότι η UEFA την συμπεριέλαβε, σε επίσημη δημοσίευσή της, ανάμεσα στις παίκτριες που ξεχώρισαν στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση την περσινή σεζόν. Για να φτάσει ως εκεί, αξιοποίησε όλες τις εμπειρίες που είχε πρώτα αποκομίσει από τον ΠΑΟΚ, το Monroe Community College στην Αμερική, την ομάδα Apollon Ladies στην Κύπρο, την Essen στη Bundesliga, αλλά και τη Βασιλεία, λίγο πριν καταλήξει στη Ζυρίχη.

Μια καριέρα γεμάτη στιγμές, από τις οποίες, φυσικά, δεν λείπουν και εκείνες με τη φανέλα της «Γαλανόλευκης», με την οποία αγωνίζεται από το 2014 μέχρι σήμερα. «Η πιο συγκινητική προσωπική μου στιγμή μέσα στο γήπεδο ήταν σε έναν αγώνα με την Εθνική Ομάδα όταν σκόραρα προς το τέλος του παιχνιδιού. Τότε είδα όλες, μα όλες, τις συμπαίκτριες μου να έρχονται στην κυριολεξία με σπριντ κατά πάνω μου για να με σφίξουν στην αγκαλιά τους. Ένιωσα απίστευτη δύναμη, ασφάλεια, θετικότητα και περηφάνεια γιατί, μέσα από αυτήν την κίνηση, δείξαμε ότι είμαστε μια οικογένεια», λέει η ίδια ανατρέχοντας στις αναμνήσεις της και προσθέτει: «Η πιο συγκινητική ομαδική στιγμή για μένα ήταν η ισοφάριση που πετύχαμε σε αγώνα απέναντι στην Ιρλανδία στις καθυστερήσεις του παιχνιδιού. Ακόμα σκέφτομαι αυτήν τη στιγμή και στην κυριολεξία ανατριχιάζω! Το αίσθημα της δικαίωσης μετά από αυτή την τεράστια προσπάθεια που είχαμε καταβάλει, δεν μπορούσε να εκφραστεί με λόγια!»

Το γυναικείο ποδόσφαιρο στην Ελλάδα, η έμπνευση του 2004 και η στήριξη του ΟΠΑΠ

Παρά το γεγονός ότι η Ελένη «γεννήθηκε με μια μπάλα στα πόδια», ο δρόμος για να κάνει αυτό που αγαπούσε δεν ήταν πάντοτε ανοιχτός, ούτε εύκολος. Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο έχοντας ως συμπαίκτες αγόρια, αφού ήταν η μόνη κοπέλα που αγαπούσε αυτό το άθλημα σχεδόν σε ολόκληρη την Καστοριά. Αν και μεγαλώνοντας μπόρεσε να ξετυλίξει το ταλέντο της και να αγωνιστεί σε γυναικείες ομάδες, ο σεξισμός ήταν πάντοτε ένα εμπόδιο που έπρεπε να ξεπεράσει. «Το μεγαλύτερο στερεότυπο που αντιμετωπίζω από μικρή με την ενασχόληση μου σε αυτό το άθλημα είναι ο σεξισμός. Η απάντησή μου στο φαινόμενο αυτό, όμως, είναι οι πράξεις μου και όχι τα λόγια. Πράξεις μέσα στο γήπεδο και εκτός αυτού. Με το τι είδους αθλήτρια και το τι είδους άνθρωπος είμαι, καθώς και με τον τρόπο ζωής που έχω επιλέξει να ακολουθώ, απαντάω σε κάθε κακόβουλο σχόλιο. Πλέον, δεν υπάρχει χώρος για στερεότυπα και σεξισμό. Έχουμε αποδείξει τι είναι ικανή να κάνει μια γυναίκα, αφού πολλές από εμάς είναι επαγγελματίες πλέον σε μεγάλα πρωταθλήματα του εξωτερικού», τονίζει.

Κόντρα σε όλα τα εμπόδια που μπορεί να αντιμετωπίζει, η Ελένη δεν σταματά να ονειρεύεται μια σπουδαία διάκριση με τη φανέλα της Εθνικής Ομάδας. «Όνειρό μου με την Εθνική Ομάδα είναι η κατάκτηση του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Όπως το πέτυχαν οι άνδρες το 2004, έτσι να το πετύχουμε και εμείς!», εκμυστηρεύεται στο OPAP News.

Σύμμαχος στις προσπάθειες της Εθνικής Ομάδας Ποδοσφαίρου Γυναικών είναι ο ΟΠΑΠ, ως Χρυσός Χορηγός όλων των Εθνικών Ομάδων. «Η στήριξη του ΟΠΑΠ για εμάς είναι καθοριστική, ώστε να συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που αγαπάμε. Ο ΟΠΑΠ είναι ο μεγαλύτερος «αιμοδότης» του ελληνικού αθλητισμού και τον ευχαριστούμε που είναι στο πλευρό μας», επισημαίνει σχετικά η Ελένη.