Τζιανλούκα Βιάλι: Στο Λονδίνο η κηδεία σε κλειστό κύκλο – Το «αντίο» από Μαντσίνι, Σάκι
Ο Τζιανλούκα Βιάλι χθες πέθανε στο Λονδίνο από καρκίνο σε ηλικία 58 ετών από καρκίνο στο πάγκρεας, βυθίζοντας στο πένθος το ιταλικό και το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.
Σύμφωνα με την ιταλική εφημερίδα «Gazzetta dello Sport» η μόνη είδηση που διέρρευσε, είναι ότι η κηδεία θα γίνει τις επόμενες μέρες, ιδιωτικά, στο Λονδίνο όπου κατά πάσα πιθανότητα θα αναπαυθεί ο πρώην πρωταθλητής.
Θα είναι παρόντα τα μέλη της οικογένειας του Τζιανλούκα και της Κάθριν, ενώ η παρουσία των πιο στενών φίλων είναι αβέβαιη δεδομένης της επιλογής μιας πολύ περιορισμένης τελετής.
Τους επόμενους μήνες, πιθανότατα την άνοιξη ή στο τέλος του πρωταθλήματος, μελετάται η διοργάνωση εκδήλωσης στην Κρεμόνα για τη μνήμη του.
Η τελευταία αγκαλιά με τον Μαντσίνι
Η τελευταία αγκαλιά με τον αγαπημένο του «δίδυμο» Ρομπέρο Μαντσίνι, ομοσπονδιακό προπονητή της Ιταλίας, έγινε στις 29 Δεκεμβρίου στο Λονδίνο. Όπως είχε συμβεί ενάμιση χρόνο νωρίτερα, στις 11 Ιουλίου 2021. Αυτή τη φορά χωρίς το άρωμα του γρασιδιού του γκαζόν του Wembley, αλλά με την μυρωδιά του νοσοκομείου.
«Ήταν πολύ αδύναμος αλλά είχε στιγμές μεγάλης διαύγειας. Η εθνική ομάδα ήταν πάντα στις σκέψεις του: με ρώτησε πώς πήγε η προπόνηση», είπε ανάμεσα σε άλλα ο Ρομπέρτο Μαντσίνι .
Το «αντίο» του Αρίκο Σάκι
Ο Ιταλός πρώην ομοσπονδιακός προπονητής της Ιταλίας, Αρίγκο Σάκι, είπε στην «Gazzetta dello Sport»: «Τον ήθελα στην Μίλαν, αλλά δεν ήθελε να αφήσει τη Σαμπντόρια, γιατί την αισθανόταν σαν οικογένεια. Μέσα από το ποδόσφαιρο έχει καταφέρει να δώσει συναισθήματα. Έφυγε από την Ιταλία για προσωπικούς λόγους.»
Ο αποχαιρετισμός από παίκτες της Γιουβέντους
Συγκινητικό το «αντίο» από τους συμπαίκτες του στην επίσηςαγαπημένη του Γιουβέντους, με τους οποίους κατέκτησε-μεταξύ άλλων- το Champions League 1995-96:
Μαρτσέλο Λίπι: ««Μεγάλε φίλε, θα μείνεις χαραγμένος στην καρδιά μας, δεν θα σε ξεχάσω ποτέ αρχηγέ».
Αντόνιο Κόντε: «Πολέμησες σαν λιοντάρι ενάντια σε αυτή την ασθένεια, δυνατός, περήφανος και θαρραλέος».
Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο: «Ο αρχηγός μας, ο αρχηγός μου. Συνεχώς. Γεια σου Λούκα».
Μάσιμ Καρέρα:« «Ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσες να βρεις σε έναν άνθρωπο: ταπεινός, ευγενικός και οδηγός ηγέτης».
Παουλο Σόουζα:« «Το χαμόγελό σου, τα αστεία σου, η ηγεσία σου... Η νοσταλγία κάνει την παρουσία σου αιώνια»
