Ο πρώην παίκτης του ΠΑΟΚ Ραζβάν Ρατ έχει ζημιά 4 εκατ. ευρώ με τις συγκρούσεις στην Ουκρανία

Ο Ραζβάν Ρατ, ο οποίος αγωνίστηκε στον ΠΑΟΚ τη σεζόν 2014-15, έζησε πολλά χρόνια της ζωής τους στην Ουκρανία και συγκεκριμένα στο Ντόνετσκ.

Την πόλη στην περιοχή του Ντονμπάς, όπου είναι στραμμένα τα βλέμματα του κόσμου. Ο 40χρονος πλέον διεθνής Ρουμάνος αριστερός μπακ, μίλησε στην ιστοσελίδα sport.ro τονίζοντας ότι έχει χάσει ένα σημαντικό μέρος της περιουσίας του. Έπαιξε στη Σαχτάρ το διάστημα 2003-2013 και έκανε πολλές επενδύσεις στην Ουκρανία. Αναλυτικά όσα είπε:

«Έφυγα από το Ντόνετσκ το 2013 και όλη η τρέλα ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2014. Από τότε, η κατάσταση εκεί δεν έπαψε ποτέ να είναι τεταμένη. Όταν ήμουν εκεί, δεν υπήρχε καμία απολύτως ένταση μεταξύ Ρώσων και Ουκρανών. Υπήρχε μόνο ένας ανταγωνισμός μεταξύ αυτών στο Ντονμπάς μ’  αυτούς στη Δύση, στο Λβιβ, που μιλούσαν μια ουκρανική γλώσσα. Έμοιαζε με ένα είδος αντιπαλότητας μεταξύ των ανθρώπων του Βουκουρεστίου και των Μολδαβών, που δεν ήταν βίαιη.

Μισό χρόνο αφού έφυγα για την Αγγλία, η κατάσταση κλιμακώθηκε σε βία σε τοπικό επίπεδο. Μετά οι πολιτικοί όξυναν τα πνεύματα και ήρθαν σε ένοπλες αντιπαραθέσεις. Τα τελευταία 8 χρόνια είναι ένας πόλεμος που σιγοκαίει, η φωτιά δεν έχει υποχωρήσει καθόλου. Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν και τραυματίστηκαν, καθώς και πρόσφυγες.  

Έχω ένα σπίτι στο Ντόνετσκ, έχω ακίνητα, αλλά δεν έχω καταφέρει να τα επισκεφτώ από το 2013, όταν ξεκίνησε η σύγκρουση. Δεν έχω πάει εκεί από τότε που μετακόμισα από τη Σαχτάρ. Τα ακίνητά μου τα φροντίζουν κάποιοι πρώην υπάλληλοι, πρώην άνθρωποι μου που με βοήθησαν όσο έπαιζα εκεί. Μένουν εκεί ή τους επισκέπτονται για να μην βανδαλιστούν ή απαλλοτριωθούν.

Το σπίτι είναι το πολυτιμότερο, κόστισε δύο εκατομμύρια ευρώ και με τα υπόλοιπα ακίνητα είναι πρακτικά ζημιά τεσσάρων εκατ. ευρώ. Υπήρξαν περιπτώσεις απαλλοτριώσεων, αλλά όχι πρόσφατα. Τα πήραν όταν έφυγε μεγάλο μέρος του πληθυσμού, το 2014-2015.

Η γυναίκα μου είναι από το Ντόνετσκ, δεν έχει πάει ούτε εκεί. Δυστυχώς, τα πεθερικά μου δεν ζουν πια και η αδερφή της είναι κάπου στην Ιαπωνία για περίπου 16-17 χρόνια. Δεν έχουμε συγγενείς πρώτου βαθμού στο Ντόνετσκ και συγγενείς δεύτερου βαθμού, ξαδέρφια, θείοι, θείες, βρίσκονται στο Λούγκανσκ.

Δεν μίλησα με όσους παρέμειναν εκεί μετά την υπογραφή του Βλαντιμίρ Πούτιν για την αναγνώριση των αυτονομιστικών δημοκρατιών. Όμως τα πράγματα είχαν αλλάξει από το 2014, δεν διοικούνταν πλέον από το Κίεβο, λειτουργούσαν ανεξάρτητα. Αυτή η περιοχή διαλύθηκε από την Ουκρανία, είχαν το δικό τους κοινοβούλιο, τα δικά τους υπουργεία. Είναι η ίδια κατάσταση στην Υπερδνειστερία ή τη Γεωργία. Το γήπεδο δεν έχει καταστραφεί, υπήρχαν κάποια βλήματα που χτύπησαν στην αρχή, αλλά τώρα όλα είναι καλά.

Οι πρώην συνάδελφοί μου δεν έμειναν στο Ντόνετσκ, είναι στην Ουκρανία, έφυγαν από την περιοχή πριν από πολύ καιρό. Η ομάδα μετακόμισε στο Κίεβο. Όλοι όμως νιώθουν την ένταση, γιατί δεν είναι γνωστό αν θα ακολουθήσει πόλεμος ή θα σβήσει η σύγκρουση. Έχω άλλους φίλους που θα ήθελαν τα χρήματά τους να μην βρίσκονται στις τράπεζες της Ουκρανίας, γιατί δεν ξέρουν πότε μπορεί να παγώσει η δραστηριότητα.

Από όσο γνωρίζω, όταν υπάρχει εμπόλεμη κατάσταση, οι λογαριασμοί δεσμεύονται αυτόματα και το κράτος έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει τα κεφάλαια. Δεν μπορούν να βγουν χρήματα από τη χώρα αυτή τη στιγμή.      

Ελπίζω να μην επιτευχθεί ένας ολοκληρωτικός πόλεμος. Δεν είναι προς όφελος κανενός. ειδικά της Ρωσίας. Δεν νομίζω ότι οι Ρώσοι θα ωφεληθούν από έναν μακροχρόνιο πόλεμο, με νεκρούς, τραυματίες και μεγάλα έξοδα. Υπάρχουν κάποιες κυρώσεις αυτή τη στιγμή, αλλά νομίζω ότι ένας στρατός εκατοντάδων χιλιάδων στρατιωτών κοστίζει πολύ.

Δεν ταιριάζει στους Ουκρανούς, δεν ταιριάζει ούτε στους Ευρωπαίους . Όλοι υποφέρουν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, σταματούν το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο, εμφανίζονται εκατομμύρια πρόσφυγες. Θα ήταν καταστροφή για όλους.

Η περιοχή Ντονμπάς είναι πολύ πλούσια σε πόρους, έχει πολύ άνθρακα, χαλυβουργεία, εργοστάσια. Ήταν μια περιοχή εξόρυξης. Ήταν μια όμορφη και πολύ ανεπτυγμένη περιοχή. Εκτός από το γήπεδο, είχαν τσίρκο, θέατρα, εστιατόρια, εμπορικά κέντρα, μπαρ, κλαμπ.

Δεν βαριόσασταν εκεί, δεν ήταν νεκρή πόλη. Τα ακίνητα ήταν πολύτιμα».