Ντιέγκο Μαραντόνα: Η έκρηξη και το «π… γιοι»! (video+photos)
Ντιέγκο Μαραντόνα: Ο τεράστιος Αργεντινός δίχασε την Ιταλία στο Μουντιάλ του 1990 και στον τελικό ήρθε η έκρηξη.
Η Αργεντινή βρίσκεται στα ημιτελικά του Μουντιάλ το 1990, αφού έχει αποκλείσει εμ δραματικό τρόπο τη Βραζιλία και τη Γιουγκοσλαβία.
Αντίπαλός της η διοργανώτρια Ιταλία. Τόπος διεξαγωγής; Το Σαν Πάολο στη Νάπολι. Εκεί που ο Ντιέγκο Μαραντόνα λατρεύτηκε.
Ο Αργεντινός, λοιπόν, δίχασε την Ιταλία. Μπροστά στο κοινό της Νάπολι έκανε αναφορά στον φτωχό ιταλικό Νότο και φυσικά άλλοι τον υποστήριξαν κι άλλοι τον μίσησαν στη χώρα.
«Σφαλιάρες όλον τον χρόνο…»!
«Δεν μου αρέσει που τώρα όλοι ζητούν από τους Ναπολιτάνους να φερθούν σαν Ιταλοί και να υποστηρίξουν την εθνική τους ομάδα», είπε αρχικά ο Μαραντόνα μετά την πρόκριση στα ημιτελικά και συμπλήρωσε: «Η Νάπολη ήταν πάντα περιθωριοποιημένη από την υπόλοιπη Ιταλία. Είναι μια πόλη που αντιμετωπίζεται με τον πιο άδικο ρατσισμό.
Για 364 μέρες το χρόνο, θεωρείστε ξένοι στην ίδια σας τη χώρα, σας δίνουν σφαλιάρες και σήμερα σας ζητούν να κάνετε το σωστό υποστηρίζοντας την εθνική σας ομάδα. Αντιθέτως, εγώ είμαι Ναπολιτάνος 365 μέρες το χρόνο».
Το κοινό, ωστόσο, δεν είχε ούτε φιλική, ούτε πολεμική ατμόσφαιρα για την Αργεντινή. Το πανό που αναρτήθηκε σε εκείνο το ματς τα λέει όλα: «Έχουμε τον Μαραντόνα στις καρδιές μας, αλλά την Ιταλία στα τραγούδια μας».
«Π… γιοι»!
Η Αργεντινή τελικά άφησε εκτός της Ιταλία που έκανε όνειρα για κατάκτηση του τίτλου και προσπάθησε πάλι κόντρα στη Γερμανία, όπως και το 1986 να διατηρήσει τα σκήπτρα της. Στη Ρώμη, όμως, όπου έγινε ο τελικός το κλίμα ήταν εχθρικό σε σχέση με τη Νάπολη. Έπαιξε φυσικά ρόλο ο αποκλεισμός.
Στην ανάκρουση του εθνικού ύμνου της Αργεντινής υπήρξαν έντονες αποδοκιμασίες. Ο Μαραντόνα δεν τραγουδούσε τον ύμνο. Απλώς άκουγε, παρατηρούσε τις εξέδρες. Σαν τον Βεζούβιο… Δίπλα του τον είχε για χρόνια. Και μόλις τελείωσε ο ύμνος ήρθε η έκρηξη.
«hijos de puta», «π… γιοι», φώναξε με όλη του δύναμη. Μετά από εκείνο τον χαμένο τελιό τίποτα στην Ιταλία δεν θα ήταν για τον ίδιο τόσο ειδυλλιακό…