Το πραγματικό κακό στον ΟΣΦΠ, ο ΠΑΟ που τόσο μπορεί και ο… δοκάρι και μέσα Πάμπλο Γκαρσία!

*Κάθε εβδομάδα κάνει νέα αρχή ο Παναθηναϊκός, σχεδόν κάθε εβδομάδα έχει και νέο τέλος. Δεν μπορεί αυτή η ομάδα να βγει Ευρώπη και είναι στενάχωρο για το σύνολο του Ελληνικού ποδόσφαιρου. Επειδή όπως και να το κάνουμε, οι πιθανότητές του να κάνει κάτι εκτός συνόρων, είναι περισσότερες από του ΟΦΗ για παράδειγμα (τον αναφέρουμε επειδή ήταν ο τελευταίος που πήρε εισιτήριο την προηγούμενη σεζόν).

*Δεν του φταίει κανείς του Παναθηναϊκού όμως. Μόνο το… κεφάλι του. Είτε το δούμε μεταφορικά, είτε το δούμε κυριολεκτικά ως κεφαλή. Τα υπόλοιπα είναι απλά για να τα συζητάμε.

*Θα σας πω και κάτι άλλο. Όσο σκληρά κι αν δουλέψει ο Μπόλονι που διαβάζω για τις προπονήσεις του κτλ. Όσο κι αν το πολεμήσει. Θα γίνουν καλύτεροι οι παίκτες που έχει το «τριφύλλι»; Όχι είναι η απάντηση. Γιατί μέσα σε όλες τις αναλύσεις, ίσως να ξεχνούν κάποιοι αυτό ακριβώς: Αυτή η ομάδα ποδοσφαιρικά μέχρι εκεί φτάνει σε επίπεδο ρόστερ! Δηλαδή στις θέσεις κάτω απ’ την 4η.

*Εδώ που τα λέμε πάντως, επειδή ο Μπόλονι έχει βγει… άβρεχτος, τέσσερα ματς με τον Παναθηναϊκό στα τρία εξ αυτών να είναι τραγική η ομάδα, δεν άλλαξε το παραμικρό στη διάταξή του. Μόνο πρόσωπα έβαζε κι έβγαζε, με την ίδια διάταξη. Ε, αφού δεν πάει, μήπως να το κοιτούσε λίγο διαφορετικά; Λέω εγώ τώρα!

*Επειδή λίγο μπερδευόμαστε, το μόνο κακό που έκαναν Σεμέδο, Ραντζέλοβιτς, Μπρούνο, είναι πως ουσιαστικά δεν υπολόγισαν το κακό που θα έκαναν στην ομάδα τους. Όχι επειδή διασκέδασαν σε περίοδο απαγόρευσης κτλ. Οκ, σωστό κι αυτό δε λέω όχι.

*Σκεφτείτε το λίγο καλύτερα όμως. Στη… μάζωξη αυτή, να υπήρχε κάποιο κρούσμα κορονοϊού. Και σε περίοδο κρίσιμων αγώνων σε Ελλάδα και Ευρώπη, να προέκυπτε διασπορά εντός ομάδας επειδή οι τρεις αυτοί γούσταραν να πάνε να διασκεδάσουν. Είναι ασέβεια προς την ομάδα τους.

*Θα πάω κόντρα στον ενθουσιασμό των ΠΑΟΚτσήδων λόγω Πάμπλο Γκαρσία. Ίσως ο… Παυλάρας να αποδειχθεί προπονητάρα δεν το ξέρω. Αλλά μέχρι τώρα δε βλέπω απίστευτα καλύτερα πράγματα σε σχέση με την εποχή Αμπέλ Φερέιρα. Ή μάλλον υπάρχει μια διαφορά. Με τον Γκαρσία η μπάλα πάει δοκάρι και μέσα, ενώ με τον Πορτογάλο κάποιες φορές πήγε δοκάρι κι έξω. Παίζει ρόλο στο ποδόσφαιρο η ρέντα.

*Μια και μιλάω για ρέντα, ας μείνω Θεσσαλονίκη. Τι γίνεται με τον Άρη ρε σεις; Δεν παίζει και μένει πρώτος, δεν τον κουνάει κανείς. Θα έχουν πρόβλημα αυτοί πάντως και είναι κρίμα. Επειδή μέσα σε ένα μήνα με κορονοϊούς και διακοπές Πρωταθλημάτων, θα έχουν δώσει ένα ματς ουσιαστικά. Ε, πάει ο ρυθμός χάθηκε.

*Κλείνω με Εθνική που είναι και οι μέρες της… Η τεράστια επιτυχία των παιδιών του Euro 2004, όσο τρελό κι αν σας φαίνεται δεν ήταν μόνο η κατάκτηση του τροπαίου. Ήταν κυρίως το γεγονός πως έκαναν τους Έλληνες να αγαπήσουν την Εθνική ποδοσφαίρου. Η οποία ποτέ δεν αγαπήθηκε από το φίλαθλο κόσμο και το ξέρετε όσοι θυμάστε το πριν…

*Αυτό το κατόρθωμα, κράτησε για περίπου 10 χρόνια. Μετά χάθηκε… Ξαναγυρίσαμε στα παλιά. Τι εννοώ; Δεν αγαπά πλέον ο κόσμος την Εθνική. Δείτε πόσοι ενδιαφέρονται και ασχολούνται με τα παιχνίδια της. Άντε πάλι να περιμένουμε καμιά μεγάλη επιτυχία μπας και γυρίσει το κλίμα ξανά. Τώρα, όμως, σου λείπει και το ταλέντο για να λέμε αλήθειες…