Το λάθος της ΕΠΟ με τον «φευγάτο» Σκίμπε έγινε πριν ένα χρόνο

Όταν πριν ένα χρόνο η ΕΠΟ συμφωνούσε για την επέκταση του συμβολαίου του Μίκαελ Σκίμπε έως τα προκριματικά του Euro 2020, η «ερμηνεία» που δόθηκε για την παραμονή του στον γαλανόλευκο πάγκο κάθε άλλο παρά αγωνιστική ήταν.

«Τον ήθελαν οι διεθνείς και τον κρατήσαμε», επικοινωνήθηκε τόσο δημόσια όσο και παρασκηνιακά από την ηγεσία της ΕΠΟ. Οι ενστάσεις δεν ήταν λίγες. Και εντός Ομοσπονδίας αλλά και εντός ομάδας. Οι «φωνές» για την λάθος απόφαση να παραμείνει στην τεχνική ηγεσία ο Σκίμπε ήταν έντονες, ενώ στο άκουσμα της ανανέωσης τον περασμένο Νοέμβριο αρκετοί διεθνείς απόρησαν.

Τι είχε συμβεί τότε; Βγήκαν μπροστά τα «βαριά» χαρτιά της Εθνικής και πήραν θέση υπέρ του Γερμανού, όπως το ίδιο έπραξε και ο Ζήσης Βρύζας. Εισηγήθηκαν παραμονή και τον στήριξαν βλέποντας πως το χάος που υπήρχε πριν καλουπώθηκε κάπως με αυτόν στο «τιμόνι».

Δεν κρίθηκε με αγωνιστικά κριτήρια όμως. Η εικόνα της Ελλάδας (και) στα μπαράζ με την Κροατία που παιζόταν το εισιτήριο για το Μουντιάλ της Ρωσίας ήταν προάγγελος του σήμερα, έστω κι αν υπήρξαν εξάρσεις στα προκριματικά (σ.σ. η εμφάνιση στο Βέλγιο). Το νέο κάζο με την Φινλανδία οδηγεί τον Γερμανό στην έξοδο με μαθηματική ακρίβεια καθώς αποδείχθηκε ότι είναι περισσότερο διαχειριστής, παρά πρωταγωνιστής. Ιδιαίτερα στις αποφάσεις του εν ώρα αγώνα, αλλά και στις ομιλίες του πριν τα ματς, σύμφωνα με μαρτυρίες. Φέρτε στο μυαλό σας τις αντιδράσεις του Φερνάντο Σάντος ή ακόμα και του Ότο Ρεχάγκελ και θα αντιληφθείτε τη διαφορά σε ό,τι αφορά τον «σφυγμό» που περνούσαν στους ποδοσφαιριστές.

Ο Σκίμπε μολονότι από την ήμερα που ανέλαβε μπόρεσε να βελτιώσει «ψυχολογικά» την Εθνική, δεν κατάφερε να περάσει τις ιδέες του για μια πιο επιθετική ομάδα. Πάνω στην «φούρια» για δημιουργία και αλλαγή φιλοσοφίας, χάθηκε και το απόλυτο τρίπτυχο της Εθνικής: η συνοχή, το πάθος για τη φανέλα και η αμυντική της λειτουργία. Ούτε όμως να κερδίσει τα αποδυτήρια κατάφερε. Αυτά κερδίζονται με πειθαρχία, πειθώ και τον σεβασμό που εμπνέεις. Και εκεί το 'χασε ο Γερμανός που μοιάζει να συμβιβάζεται αναλογικά με το τι θέλουν οι παίκτες και όχι με εκείνα που θέλει να δει εκείνος. Και όταν πήγε να το κάνει, στο ΟΑΚΑ με την Ουγγαρία, εκτέθηκε μόλις ο Μήτρογλου σκόραρε.

Πλέον στην ΕΠΟ ζουν με την πίεση της επόμενης ημέρας. Ο Σκίμπε έχει τελειώσει. Το μόνο που δεν ξέρουμε είναι εάν θα αποχωρήσει τώρα ή μετά τα δύο ματς του Νοεμβρίου. Ο στόχος για την πρωτιά στον όμιλο του Nations League έκανε «φτερά» και όλοι γνωρίζουν πως πρόκειται για αποτυχία, το είχαν δηλώσει και οι ίδιοι οι παίκτες άλλωστε.

Έλληνας μετά από 17 χρόνια;

Το μεγάλο πρόβλημα όμως δεν είναι να φύγει ο Σκίμπε. Αυτό είναι το εύκολο κομμάτι το οποίο θα καθοριστεί κι από τις επαφές που θα γίνουν προσεχώς για την αποζημίωσή του. Τουλάχιστον σε αυτό η ΕΠΟ φρόντισε να κάνει καλό deal καθώς το συμβόλαιο ήταν μειωμένο κατά 25%.  Ο επόμενος ομοσπονδιακός είναι το κυρίαρχο θέμα εν όψει και των προκριματικών του Euro 2020 που αρχίζουν τον ερχόμενο Μάρτιο.

Ονόματα ακούγονται πολλά. Ειδικά αυτό του Άγγελου Αναστασιάδη. «Παίζει» ο Μακεδόνας αλλά δεν είναι στην πρώτη γραμμή και φέρεται να χάνει πόντους. Αναζητούν κάτι άλλο, πιο έντονο και πιο λειτουργικό στη διοίκηση της ΕΠΟ. Και επειδή το πάνω ράφι από τους προπονητές που μπορούν να αντέξουν και να προσφέρουν είναι «πιασμένο» (σ.σ. Δώνης, Ουζουνίδης, Πετράκης ή ακόμα και Παντελίδης), η λογική λέει πως όσο κι αν υπάρχουν σκέψεις για Έλληνα ομοσπονδιακό μετά από 17 χρόνια, θα εξαντληθούν τα περιθώρια για αξιόπιστη λύση από το εξωτερικό. Όχι δε θα γυρίσει πίσω ο Φερνάντο Σάντος, αλλά μην αποκλείσετε το ενδεχόμενο η αγορά της Πορτογαλίας να μπει δυνατά στο κάδρο πριν τις οριστικές αποφάσεις.