Η ΑΕΚ πήγε να το κάνει όπως και με τον Ολυμπιακό!
Το δίδυμο Αραούχο-Λιβάγια έκανε τη διαφορά, αλλά στη φετινή ΑΕΚ το δεδομένο είναι ένα: για να την «σκοτώσεις» θα πρέπει πρώτα να ματώσεις.
Κρατούμενο ένα: Είτε έχανε η ΑΕΚ είτε έπαιρνε όπως και πήρε ισοπαλία σαν... νίκη με την Αούστρια, η εικόνα που άφησε στον αγωνιστικό χώρο ήταν ομάδας που δεν τα παρατά για κανέναν λόγο.
Για δεύτερο σερί παιχνίδι με την πλάτη στον τοίχο, η Ένωση που είχε θέματα ανασταλτικά λόγω της απουσίας του Σιμόες και της αναγκαστικής αλλαγής του Τσόσιτς έδειξε ταυτότητα και κυρίως μέταλλο.
Κρατούμενο δεύτερο: Ο Λιβάγια τα κάνει όλα πλέον. Άνοιξε λογαριασμό και ήταν για ακόμα μια φορά συγκλονιστικός. Του έλειπαν τα γκολ και τα πέτυχε με την Αούστρια. Ειδικά το δεύτερο (που ήταν οφσάιντ) είναι «χρυσό» καθώς η ΑΕΚ είναι μέσα στην πρόκριση στην επόμενη φάση του Europa League.
Κρατούμενο τρίτο: To δίδυμο Αραούχο-Λιβάγια που ξεκίνησε για πρώτη φορά μαζί στην 11αδα και έβγαλε όλο το παιχνίδι είναι αυτό που η ΑΕΚ χρειάζεται για να επιτεθεί. Συνεργάζονται ιδανικά, συμπληρώνονται μέσα στον αγωνιστικό χώρο, μοιράζονται το χώρο δράσης και οι αντίπαλοι δεν ξέρουν από θα τους έρθει. Πολλές φάσεις δημιουργήθηκαν από αυτούς. Αν τα τελειώματα ήταν και καλύτερα, η Ένωση θα είχε πάρει ακόμα και τη νίκη.
Κρατούμενο τέταρτο: Η ΑΕΚ πήγε να κάνει δεύτερη σερί ανατροπή μετά από αυτήν στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό με ακριβώς τον ίδιο τρόπο. Με το γκάζι πατημένο στο τελευταίο ημίωρο. Αν είχε λίγο χρόνο ακόμα το παιχνίδι με την Αούστρια ίσως και να προλάβαινε να σκοράρει και τρίτη φορά. Το ματς ωστόσο έγινε ροντέο και γι' αυτό οφείλεται η ταυτότητα που δείχνει να έχει τη φετινή σεζόν ο «δικέφαλος».
Κρατούμενο πέμπτο: Ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος διανύει έναν Σεπτέμβριο... όνειρο. Είναι σε τοπ φόρμα, κάνει πολλά και σημαντικά πράγματα στο γήπεδο. Κι αυτό φαίνεται. Λογικά θα τα έχει και ο Σκίμπε εν όψει των κλήσεων για την εθνική ομάδα.
Ταμείο: Με την Αούστρια δεν πήγαν όλα ρολόι. Υπήρχαν αρκετά θέματα. Πάντα θα υπάρχουν. Και κενά στην άμυνα είδαμε και πρόβλημα στο τελείωμα των φάσεων, και μυικά καμπανάκια. Παρολα αυτά, η ΑΕΚ παρουσιάζει κάτι καλό στο μάτι με τον τρόπο που αγωνίζεται. Δεν παραδίνεται και αν την «σκοτώσεις» θα έχεις ιδρώσει πρώτα. Και κυριότερο: Παίζει καλή μπάλα. Αυτό δεν είναι άλλωστε το ζητούμενο;