«Έβαλντ Λίνεν, ο επαναστάτης»

Και φυσικά δεν βρέθηκε εκεί τυχαία, καθώς η εκδήλωση συνέβη στα μέρη του, μιας και είναι τεχνικός διευθυντής και προπονητής έως το Μάιο, της Σεντ Πάουλι, της δεύτερης ομάδας του γερμανικού λιμανιού.

Ο Γερμανός, πρώην προπονητής του Πανιωνίου, Ολυμπιακού και της ΑΕΚ, ήταν εκεί, όπως ήταν σε άλλες παρόμοιες διαδηλώσεις στο παρελθόν. Βαθιά πολιτικοποιημένος, δεν έκρυψε ποτέ πως αποτελεί μέρος της δυτικογερμανικής ριζοσπαστικής Αριστεράς.

Από παλιά, κάνοντας γνωστές και υπερασπιζόμενος τις ιδέες του. Από τα χρόνια που έπαιζε μπάλα, στην αρχή με την Αρμίνια Μπίλεφελντ και μετά με την Γκλάντμπαχ (μαζί της κατέκτησε το Κύπελλο UEFA 1979) και την Ντούισμπουργκ, που μαζί της ολοκλήρωσε την καριέρα του.

Επιβεβαιώνοντας την θεωρία στην πράξη, με δράσεις, κινήσεις, ενέργειες. Οπως τότε, σαν ποδοσφαιριστής της Γκλάντμπαχ, είχε αναλάβει πρωτοβουλία για τη συλλογή υπογραφών προκειμένου να μην εκδιωχθεί από τη δουλειά του, λόγω πολιτικών πεποιθήσεων ένας κομμουνιστής δάσκαλος.

Αντιμέτωπος με επιθέσεις φιλάθλων και παραγόντων, που δεν μπόρεσαν να τον κρατήσουν πίσω: «schwein!» («γουρούνι!»), του φώναζαν οι αντίπαλοι φίλαθλοι όταν έμεπινε στο γήπεδο, ενώ έμεινε μακριά από την Δυτική Γερμανία, απλά επειδή ήταν αριστερός αλλά και μόνιμος πονοκέφαλος για την ομοσπονδία, μιας και καλούσε τους άλλους ποδοσφαιριστές να συνδικαλιστούν. Συνέπεια και η απόλυση από την Τενερίφη το 2002, όταν ο ακροδεξιός Βίκτορ Πέρεθ Ντε Ασάνιο, έφτασε στην προεδρία του ισπανικού συλλόγου.

Ακόμα και εκείνος ο φρικτός τραυματισμός του στις 14 Αυγούστου 1981 στο ματς της Γκλάντμπαχ με τη Βέρντερ Βρέμης, ο ίδιος πίστευε για χρόνια (και ίσως εξακολουθεί να πιστεύει), ότι είχε πολιτικά αίτια. Οταν ο Λίνεν, σε μία ανύποπτη φάση, είδε το δεξί πόδι του να σχίζεται (σχηματίστηκε μία τομή 25 εκατοστών και χρειάστηκαν 23 ράμματα) από την κλοτσιά του Νόρμπερτ Σίγκμαν, έσπευσε να ζητήσει τον λόγο από τον προπονητή των «πράσινων», τον «δεξιό», Οτο Ρεχάγκελ. Θεωρούσε ότι εκείνος είχε δώσει την εντολή για το μαρκάρισμα. Μάλιστα δεν δίστασε να κινηθεί δικαστικά κατά του Ρεχάγκελ, επιλογή που όμως αναγκάστηκε να εγκαταλείψει εξαιτίας των χρονοβόρων διαδικασιών.

Ηταν υποψήφιος ευρωβουλευτής το 1985 με τη Friendenliste, συμμαχία της ειρήνης αριστερών και οικολόγων, γνωρίζοντας ότι δεν είχε περιθώρια εκλογής, συνεργάστηκε με τη Διεθνή Αμνηστία, υπήρξε μέλος του Future Council που λειτουργεί ως συμβουλευτικό όργανο σε θέματα διπλωματίας για λογαριασμό της τοπικής κυβέρνησης της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας.

Πάντα με συμμετοχή σε διαδηλώσεις ενάντια στην φτώχια, την πείνα, την εκμετάλλευση του ανθρώπου, την οικολογία, την προστασία του περιβάλλοντος, τα πυρηνικά αλλά και τον ρόλο των τραπεζών και των πολυεθνικών εταιρειών.
Ετσι και αυτή την φορά, ο 63χρονος Γερμανός προπονητής βγήκε στους δρόμους του Αμβούργου: «Ξεσηκωθείτε εναντίον του G20», έγραφε το πανό που κρατούσε. Μία φωτογραφία που «κυκλοφόρησε» στο Facebook.

«Δεν είναι μόνο οι εικόνες βίας που βλέπει όλος ο κόσμος, παρά την ειρηνική διαμαρτυρία πολλών χιλιάδων ανθρώπων. Υπάρχουν τόσοι πολλοί νέοι άνθρωποι που είναι αποφασισμένοι και έχουν δεσμευτεί ενάντια στην παγκόσμια αδικία που θα εξακολουθεί να παίρνει μόνο ένα μικρό μέρος στα μέσα ενημέρωσης. Η συνεχής κάλυψη των βίαιων γεγονότων αναιρεί την ειρηνική διαδήλωση διαμαρτυρίας», ανέφερε επίσης ο Γερμανός προπονητής, σχολιάζοντας τα επεισόδια που ακολούθησαν την διαδήλωση, με συνέπεια τραυματισμό διαδηλωτών.

Κι αν καθόλου τυχαία δεν βρέθηκε ο Λίνεν στην διαδήλωση το βράδυ της Τετάρτης στους δρόμους του Αμβούργου, ενάντια στο G20, άλλο τόσο φαίνεται ως επιλογή του η συνεργασία με την Σεντ Πάουλι, που αγωνίζεται στην δεύτερη κατηγορία της Γερμανίας. Από το 2014, πρώτα σαν προπονητής και από τις αρχές καλοκαιριού σαν τεχνικός διευθυντής.

Πρόκειται για την «πιο αριστερή ομάδα του κόσμου», όπως έχει γράψει χαρακτηριστικά η ιταλική εφημερίδα La Repubblica, σε μεγάλο της αφιέρωμα. Οι φίλοι της υιοθέτησαν τη νεκροκεφαλή και τα κόκαλα, πιο γνωστά ως Jolly Roger, ως το δικό τους ανεπίσημο έμβλημα, ενώ κρατούν σημαίες με την φιγούρα του Τσε Γκεβάρα.

Πρόκειται για την πρώτη ομάδα στη Γερμανία που απέκλεισε επίσημα τα ακροδεξιά στοιχεία από το γήπεδό της, σε μια εποχή που ο φασιστικής έμπνευσης χουλιγκανισμός δυσφημούσε το άθλημα σε όλη την Ευρώπη. Ενας σύλλογος που πρωτοστατεί ενάντια στο ρατσισμό και το νεοναζισμό, η πρώτη ποδοσφαιρική ομάδα για την προώθηση κοινωνικών εκστρατειών.

Φιλοξένησε το Μουντιάλ για μη αναγνωρισμένα κράτη, έπαιξε εναντίον της Κούβας σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τον Κάστρο, έχει διοργανώσει ένα τουρνουά για τους πολιτικούς πρόσφυγες. Οι φίλαθλοί της αποφασίζουν για την πολιτική του συλλόγου, εμποδίζοντας την πώληση των δικαιωμάτων του ονόματος του γηπέδου, μια κίνηση που θα έφερνε στα ταμεία αρκετά εκατομμύρια, αλλά θεωρήθηκε εμπορική. Η Σεντ Πάουλι έχει δύο στόχους: να νικήσει το πλούσιο Αμβούργο και να παραμείνει πιστή στην γραμμή.

Το επιβεβαίωσε άλλωστε και στη πρόσφατη διαδήλωση, στέλνοντας ένα σαφές μήνυμα σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ελευθερία της έκφρασης και το δικαίωμα στον αγώνα, με την συμμετοχή του τεχνικού διευθυντή της, Εβαλντ Λίνεν στους δρόμους του γερμανικού λιμανιού, ενάντια στους ισχυρούς του κόσμου.