Η μέρα που το Λίβερπουλ σήκωσε ψηλά το κεφάλι…

Κάθε ποδοσφαιρική ομάδα στον πλανήτη έχει την δική της ιστορία. Όταν όμως μιλάμε για την Λίβερπουλ, τότε ξέρουμε ότι η κουβέντα από μόνη της περιστρέφεται γύρω από ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στη «βίβλο» του ποδοσφαίρου.

Δεν είναι τόσο τα κατορθώματα της ομάδας που την έχουν αναγάγει ως ένα σημείο αναφοράς στους ποδοσφαιρόφιλους, όσο η βαμμένη με αίμα ιστορία της.

Η τραγωδία του Χίλσμπορο είναι ότι πιο σοκαριστικό έχει ζήσει ο αθλητισμός της Αγγλίας. 96 θύματα σε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα είναι πάρα πολλά, ειδικά σε μια εποχή που το κράτος της Αγγλίας προσπαθούσε να πατάξει τον χουλιγκανισμό. Οι μνήμες της τραγωδίας του Χέιζελ, στις 29 Μαΐου του 1985 ήταν ακόμα νωπές. Τότε η Λίβερπουλ ζούσε την πρώτη τραγωδία της ιστορίας της σε Ευρωπαϊκό παιχνίδι, κόντρα στην Γιουβέντους στις Βρυξέλλες.

Λες και η μοίρα είχε βάλει σημάδι τους «κόκκινους» οι οπαδοί των οποίων στο Χέιζελ έφεραν μεγάλη ευθύνη για τον θάνατο των 39 ανθρώπων, ο οποίος προήλθε εξαιτίας επεισοδίων που είχαν δημιουργήσει οι κόκκινοι. Στο Χέιζελ από τους 39 νεκρούς οι 32 ήταν Ιταλοί, οι 4 Βέλγοι, δύο Γάλλοι κι ένας Ιρλανδός.

Ήταν τότε που η Θάτσερ πήρε αυστηρά μέτρα και ανακοίνωσε τον αποκλεισμό όλων των ομάδων της Αγγλίας από την Ευρώπη για να πατάξει τον χουλιγκανισμό.

Τρία χρόνια μετά, η ιστορία επαναλαμβάνεται, όμως αυτή τη φορά τα θύματα είναι «κόκκινα». Δεν θα μπορούσε να δείξει πιο σκληρό πρόσωπο η μοίρα στην ομάδα του Λίβερπουλ. Ο ημιτελικός του Χίλσμπορο ανάμεσα στην Λίβερπουλ και την Νότιγχαμ Φόρεστ μετατράπηκε σε μια τραγωδία που ακόμα και σήμερα δεν έχει διαλευκανθεί. 96 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους από μια μοιραία απόφαση της αστυνομίας να ανοίξει μια θύρα η οποία στη συνέχεια γέμισε ασφυκτικά με αποτέλεσμα να υπάρξουν θύματα.

Το γεγονός συγκλόνισε όχι μόνο το «Νησί» αλλά ολόκληρο τον ποδοσφαιρικό πλανήτη. Τα όσα ακολούθησαν είναι λίγο – πολύ γραμμένα και ειπωμένα. Η κυβέρνηση της Αγγλίας θέλησε να «σκεπάσει» τις ευθύνες της αστυνομίας και κάπως έτσι το μεγαλύτερο ταμπλόιντ της εποχής, η Sun ενεργοποιήθηκε και με ένα πρωτοσέλιδο που έχει μείνει στην ιστορία, έριξε το βάρος της ευθύνης στους οπαδούς, στρέφοντας σε αυτούς και μόνο τις ευθύνες για την τραγωδία.

«Η αλήθεια» ήταν ο βασικός τίτλος του φύλλου της Τετάρτης, 19 Απριλίου του 1989, ενώ στα από κάτω «χτυπήματα» οι βρετανοί διάβαζαν:

• Ορισμένοι οπαδοί έκλεψαν τους νεκρούς
• Ορισμένοι οπαδοί ουρούσαν τους γενναίους αστυνομικούς.
• Ορισμένοι οπαδοί κλωτσούσαν τους διασώστες ενώ έδιναν το φιλί της ζωής.

Ένας μηχανισμός συγκάλυψης είχε ενεργοποιηθεί προκειμένου να αθωωθούν οι κρατικές υπηρεσίες και οι οπαδοί να φανούν για μια ακόμα φορά ως υπαίτιοι της τραγωδίας.

Από τότε μέχρι και σήμερα κάθε οπαδός της Λίβερπουλ έχει θρέψει εμπάθεια προς την εφημερίδα αυτή.

Οι οικογένειες των θυμάτων, οι επιζώντες και οι φίλαθλοι της Λίβερπουλ δεν έχουν συγχωρέσει τη Sun για την κάλυψη των γεγονότων. Τα στοιχεία που παρέθεσαν τότε έχουν χαρακτηριστεί ψευδή, κάτι που έχει επιβεβαιώσει μέχρι και αστυνομικός που ήταν στον τόπο της τραγωδίας.

Η τωρινή διοίκηση της Λίβερπουλ θέλοντας να βάλει τα πράγματα στη θέση τους και να αποδώσει φόρο τιμής στα θύματα του Χίλσμπορο, αποφάσισε να «διακόψει» κάθε δεσμό με την Sun, 38 χρόνια μετά το δυστύχημα που συγκλόνισε την οικογένεια της Λίβερπουλ.

Η είσοδος των δημοσιογράφων της εφημερίδας στα εντός έδρας ματς της Λίβερπουλ δεν θα επιτρέπεται στο εξής, ενώ δεν θα υπάρχει πρόσβαση στους συνεργάτες της για συνεντεύξεις από παίκτες ή τον προπονητή, Γιούργκεν Κλοπ.

Η απόφαση πάρθηκε από τους ιδιοκτήτες του συλλόγου με έδρα την Βοστόνη κι από τον επικεφαλής χρηματοδότη, Τζον Χένρι, μετά από τις συζητήσεις που είχαν τα στελέχη της διοίκησης με τις οικογένειες των ανθρώπων που έχασαν τόσο άδικα τη ζωή τους στην τραγωδία της 15ης Απριλίου του 1989.

Η Λίβερπουλ έκανε αυτό που έπρεπε για να αποκαταστήσει την αλήθεια. Έκανε το χρέος της προς τους νεκρούς της και όσους έμειναν πίσω τους μαραζωμένοι από μια τραγωδία που συνοδεύτηκε από το μεγαλύτερο ψέμα που είδε ποτέ ο Αγγλικός Τύπος.

Με αυτή της την απόφαση η διοίκηση κάνει πράξη τα λόγια του ιστορικότερου και πιο αναγνωρίσιμου συνθήματος που γνώρισαν ποτέ τα γήπεδα του κόσμου. Οι νεκροί του Χίλσμπορο ξέρουν πια στα σίγουρα ότι δε βαδίζουν ποτέ μόνοι.

Ο σύλλογος πέρασε μέσα από την καταιγίδα, κράτησε το κεφάλι του ψηλά, δεν φοβήθηκε ποτέ το σκοτάδι και στο τέλος της καταιγίδας βλέπει επιτέλους έναν φωτεινό ουρανό. Οι συγγενείς βάδιζαν τόσα χρόνια με την ελπίδα στην καρδιά και απ’ ότι φαίνεται κανείς από όσους έχουν ζήσει τον πόνο, την πίκρα, την οργή, την αμφιβολία, αλλά πολύ περισσότερο το μεγαλείο αυτού του συλλόγου, ποτέ δεν ήταν μόνος. Πάντα υπήρχε η «κόκκινη οικογένεια»…