Γκοβού στο Onsports: «Δε μετανιώνω για Παναθηναϊκό, αλλά είμαι απογοητευμένος» (photos+videos)
Ο Σίντνεϊ Γκοβού μιλάει στο Onsports για τα όμορφα και τα άσχημα που έζησε στον Παναθηναϊκό και την Ελλάδα, πώς έχει προχωρήσει μπροστά, τη νέα του καριέρα ως προπονητής και τον παίκτη που αξίζει τη «Χρυσή Μπάλα».
Ο 35χρονος μεσοεπιθετικός φόρεσε την πράσινη φανέλα τη σεζόν 2010/11 και έχει ανάμικτα συναισθήματα από το πέρασμά του από το «τριφύλλι» και το ελληνικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου.
Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα, στην οποία αγωνίστηκε εκτός Γαλλίας, έχοντας περάσει μια δεκαετία στη Λιόν, ενώ αργότερα έπαιξε στην Εβιάν, τη 2η ομάδα της Λιόν και σήμερα τη Μον Ντ’Ορ Αζέργκ.
Αυτή την περίοδο ετοιμάζεται να γίνει και προπονητής αν και δε σκοπεύει ακόμα να σταματήσει το ποδόσφαιρο, όμως θέλει να έχει και μια εναλλακτική λύση για να συνεχίσει να βρίσκεται κοντά, με ενεργό ρόλο, στο αγαπημένο του άθλημα.
Προετοιμάζεσαι να γίνεις προπονητής. Πώς είναι τα πράγματα μέχρι σήμερα; Πιστεύεις ότι θα τα καταφέρεις όπως και ως παίκτης;
«Για τώρα, το βρίσκω πολύ εποικοδομητικό. Περιμένω να πάρω τα πτυχία μου μέχρι αυτό στο Sports Education και Football Coaching και μετά εξαρτάται από τις ευκαιρίες και τις δικές μου επιθυμίες».
Πέρασες το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας σου στη Λιόν, η οποία φέτος εντυπωσιάζει και πάλι στη Λιγκ Εν. Έχεις όνειρο να προπονήσεις τη Λιόν μια μέρα έτσι ώστε να ολοκληρώσεις αυτό που ξεκίνησε η ομάδα πριν από μερικά χρόνια προσπαθώντας να είναι ανάμεσα στους καλύτερους του κόσμου;
«Δεν ξέρω αν θα έρθει η μέρα που θα κοουτσάρω την ομάδα της Λιόν. Όπως και να έχει, τώρα αυτό δεν αποτελεί κάτι χειροπιαστό ή ένα όνειρο. Κάνω αυτή την καριέρα για να είμαι ο καλύτερος στη Λιόν ή αλλού! Αλλά, είναι αλήθεια ότι θα ήταν ιδιαίτερο να είμαι στη Λιόν».
Όταν πρωτοάφησες τη Λιόν, ήρθες στην Ελλάδα για να αγωνιστείς με τον Παναθηναϊκό. Ήταν η σωστή απόφαση εκ μέρους σου ή το έχεις μετανιώσει;
«Δεν ξέρω αν ήταν καλή απόφαση, αλλά τουλάχιστον ήταν μια καλή εμπειρία. Δεν το μετανιώνω καθόλου, όμως είμαι απογοητευμένος για το πώς πήγαν τα πράγματα, επειδή αν ήξερα από πριν κάποιες καταστάσεις, θα μπορούσα να είχα κάνει σπουδαία πορεία».
Πώς πέρασες στην Ελλάδα; Είσαι ικανοποιημένος με όσα έζησες εκεί, στην ομάδα, από το ποδόσφαιρο και τη χώρα ή είδες κάποια πράγματα που δε σου άρεσαν;
«Δεν ήταν εύκολο, καθώς έπειτα από ένα καλό ξεκίνημα, έχασα τον πατέρα μου και αντιμετώπισα δυσκολίες να επιστρέψω στο ποδόσφαιρο. Εκτιμώ τη ζωή στην Ελλάδα, αλλά εντόπισα πρόβλημα στη νοοτροπία του συλλόγου και κάποιους ποδοσφαιριστές».
Παρακολουθείς τον Παναθηναϊκό από τότε που αποχώρησες; Τι ξέρεις για την ομάδα τα τελευταία χρόνια;
«Ναι, ακόμα τον παρακολουθώ. Η κατάσταση ήταν δύσκολη από το 2011, όμως δεν είναι έκπληξη για εμένα αν κρίνω από αυτά που είδα και τη λειτουργία του συλλόγου».
Όλη σου την καριέρα την πέρασες στη Γαλλία. Η μόνη χώρα από το εξωτερικό που έπαιξες ήταν η Ελλάδα. Αν είχες την ευκαιρία να παίξεις σε άλλη χώρα, που θα ήθελες να πας;
«Χωρίς δισταγμό: Στην Αγγλία!»
Ποια είναι η καλύτερη και χειρότερη ανάμνηση που έχεις από τον Παναθηναϊκό και την Ελλάδα;
«Η καλύτερη ανάμνησή μου, χωρίς αμφιβολία, είναι η άφιξή μου και η νίκη κόντρα στον Ολυμπιακό. Η χειρότερη, ο τρόπος που με αντιμετώπισαν οι δημοσιογράφοι, επειδή αν με είχαν αφήσει να δείξω, θα ήμουν ένας απαραίτητος παίκτης του πρωταθλήματος».
Είχες ποτέ κάποια άλλη πρόταση από την Ελλάδα εκτός από τον Παναθηναϊκό; Ίσως από τον Ολυμπιακό;
«Ναι, είχα άλλη πρόταση, αλλά θα παραμείνει μυστικό (γελάει)».
Θα συμβούλευες κάποιον παίκτη να έρθει στην Ελλάδα για να παίξει ποδόσφαιρο; Αν, ναι, τι πράγματα θα του έλεγες, έτσι ώστε να κάνει αυτή την επιλογή;
«Ειλικρινά, δε θα συνιστούσα σε κανέναν να έρθει στην Ελλάδα εκτός από τον Ολυμπιακό. Σήμερα, το ελληνικό ποδόσφαιρο χρειάζεται να αναδομηθεί από το Α στο Ω: στις προπονήσεις, την οργάνωση και ειδικά τη διοίκηση των ομάδων».
Τελευταία, αγωνίστηκες στη Μον ντ’Ορ Αζέργκ, με συμπαίκτη τον Λουντοβίκ Ζουλί. Μπορείς να μας πεις για την εμπειρία σου εκεί;
«Πολύ καλή και είναι ακόμα και σήμερα. Είμαι μόλις 35 ετών, είμαι ακόμη νέος και θέλω να παίζω ποδόσφαιρο. Οπότε, συνεχίζω».
Ο Κριστιάνο Ρονάλντο κατέκτησε τη «Χρυσή Μπάλα» για τρίτη φορά και δεύτερη συνεχόμενη. Συμφωνείς με αυτό και από τους Γάλλους παίκτες ποιος θεωρείς ότι άξιζε περισσότερο αυτό το βραβείο κατά τη γνώμη σου;
«Για μένα, αυτός είναι ο καλύτερος! Ακόμα και εγώ προσωπικά όμως, δε δίνω μεγάλη σημασία σε αυτό το βραβείο! Ο καλύτερος Γάλλος ποδοσφαιριστής είναι, χωρίς αμφιβολία, ο Καρίμ Μπενζεμά».
Δείτε τα βίντεο και τις φωτογραφίες με τον Σίντνεϊ Γκοβού:
