ΒΡΑΖΙΛΙΑ – ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ: 100 χρόνια αντιπαλότητας (videos+ photos)
Ορισμένους από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών, ανάμεσα τους και οι δύο κατά γενικότερη ομολογία σπουδαιότεροι όλων Πελέ και Μαραντόνα, αλησμόνητα γκολ και ματς περιλαμβάνει το Superclasico de las Americas, η αναμέτρηση της Βραζιλίας με την Αργεντινή που έχει συμπληρώσει έναν «αιώνα» αλησμόνητων μονομαχιών.
Οι δύο υπερδυνάμεις της αμερικανικής ηπείρου αναμετρώνται σε λίγες ώρες στο Πεκίνο σε φιλικό ματς παγκόσμιας λάμψης και το Onsports.gr κάνει μία ιστορική αναδρομή στα 100 χρόνια ποδοσφαιρικής μαγείας αλλά και .. catimba δηλαδή έντασης και σε αρκετές περιπτώσεις έχθρας που συνόδευσε τις μονομαχίες των εθνικών ομάδων των δύο μεγαλύτερων σε έκταση και πληθυσμό χωρών της Λατινικής Αμερικής.
Το πρώτο μεταξύ τους παιχνίδι (το φιλικό 3-0 για τους Αργεντίνους στο Μπουένος Άιρες στις 30 Σεπτέμβρη του 2014) χαρακτηρίστηκε από αμοιβαίο σεβασμό και ίσως ενός αξιοπρόσεκτου βαθμού ζεστασιάς χαρακτηριστικά που τον καιρό εκείνο διέθετε εν αφθονία το ποδόσφαιρο. Αλλά από το 1920 και μετά η εικόνα αυτά άρχισε να αλλάζει.
Αφορμή ένα δημοσίευμα της αργεντίνικης εφημερίδας «Critica» λίγες ημέρες πριν από το προγραμματισμένο για τις 6 Οκτωβρίου της χρονιάς εκείνης φιλικό ματς των δύο ομάδων που είχε ένα δίχως άλλο απαράδεκτο και προκλητικό σκίτσο το οποίο απεικόνιζε την «σελεσάο» ως μία ομάδα από μαϊμούδες ενώ εξίσου προσβλητικό ήταν και το κείμενο το οποίο το συνόδευε.
Μόλις το δημοσίευμα έγινε γνωστό από τους παίκτες της Βραζιλίας η ομάδα διχάστηκε με τους μισούς παίκτες να μην θέλουν να αγωνιστούν και τους υπόλοιπους να θέλουν να δώσουν το «παρών» σε ένδειξη σεβασμού προς το κοινό. Τελικά το ματς έγινε αλλά η ομάδα της χώρας της σάμπα αποτέλεσαν επτά Βραζιλιάνοι (ανάμεσα τους και ο Οσβάλντο Γκόμες που ήταν μέλος του προπονητικού της αν και δεν είχε κρεμάσει ακόμα τα παπούτσια του) και τέσσερις… Αργεντίνοι.
Οι φίλαθλοι όμως δεν …ξεγελάστηκαν καθώς οι portenos αναγνώρισαν τους συμπατριώτες τους οι οποίοι είχαν «ενταχθεί» στην φιλοξενούμενη ομάδα και άρχισαν να εκτοξεύουν αντικείμενα στον αγωνιστικό χώρο αναγκάζοντας τον διαιτητή να διακόψει προσωρινά το ματς. Το παιχνίδι ξανάρχισε με τις δύο αντιπάλους να αγωνίζονται με μόνον επτά παίκτες έκαστη και ενώ ο Καστελάνο έδωσε το προβάδισμα στους φιλοξενούμενους η Αργεντινή πήρε τη νίκη χάρη στα δύο γκολ του Ραούλ Ετσεβερία και ένα από τον Φάουστο Λουκαρέλι.
Η μάχη του Γκασομέτρο
Επόμενος σημαντικός σταθμός της υπέρτατης τα τελευταία 40 χρόνια λατινοαμερικανικής ποδοσφαιρικής αντιπαράθεσης (προηγούμενα αυτή ήταν εκείνη ανάμεσα στις Αργεντινή και Ουρουγουάη) ήταν το 1937 για πρωτάθλημα της μακρινής ηπείρου.
Η σκηνή στήθηκε στο κατάμεστο από 60 χιλιάδες θεατές «Εστάδιο Γκασομέτρο» της Σαν Λορέντζο με τον Καμέρα της φιλοξενούμενης ομάδας να ρίχνει μία πολύ σκληρή κλωτσιά στον Φρανσίσκο Βαράγιο και τον τελευταίο να απαντά με μία σειρά από …γροθιές και το παιχνίδι να μετατρέπεται σε πυγμαχικό αγώνα. Οπαδοί εισέβαλαν στον αγωνιστικό χώρο για να πάρουν μέρος στο …ξύλο πριν επέμβει η αστυνομία να βάλει τέλος στη μάχη.
Ο αγώνας ξανάρχισε αλλά όχι για πολύ καθώς οι Ρομπέρτο και Τσέρο ξεκίνησαν δικό τους καυγά και με τους ποδοσφαιριστές εκτός ελέγχου ο Ουρουγουανός ρέφερι της αναμέτρησης Λουίς Αλμπέρτο Μιραμπέλ αποφάσισε να σφυρίξει πολύ πρόωρα το φινάλε του πρώτου μέρους.
Τα πνεύματα ηρέμησαν και το 2ο μέρος ευτυχώς δεν είχε ανάλογα παρατράγουδα ούτε όμως , όπως και το πρώτο, και γκολ και έτσι το ματς οδηγήθηκε στην παράταση όπου χάρη στα δύο τέρματα του Βιθέντε ντε λα Μάτα η «αλμπισελέστε» κατέκτησε το τρόπαιο για 5η φορά στην ιστορία. Μάλιστα οι παίκτες της Βραζιλίας συνεχάρησαν τους αντιπάλους τους και μαζί με αυτούς έκαναν … το γύρο του θριάμβου μέσα σε αποθέωση από το κοινό.
Πολεμικό κλίμα το 1946
Το 1946 για μία ακόμα φορά η μονομαχία τους έκρινε τον τίτλο της διοργάνωσης που είναι πλέον γνωστή ως Copa America. Tο ματς φιλοξενήθηκε στο El Monumental του Μπουένος Άιρες και το κλίμα έγινε ξανά μέσα σε λίγα λεπτά εχθρικό με αφορμή την παρουσία στο παιχνίδι του Χοσέ Μπαταλιέρο που είχε σπάσει το πόδι του σε μία αναμέτρηση με τη Βραζιλία για το Copa Roca την αμέσως προηγούμενη χρονιά.
Η κατάσταση εκτροχιάστηκε όταν ο Ζαϊρ Ρόσα Πίντο έσπασε το πόδι του Σαλομόν πριν καν συμπληρωθεί το πρώτο ημίωρο του ματς και μετατράπηκε ο αγωνιστικός χώρος σε πεδίο μάχης με αρκετούς παίκτες των φιλοξενούμενων να δέχονται κτυπήματα από τους …αστυνομικούς. Χρειάστηκε να προσπαθήσει πολύ ο τεχνικός της Βραζιλίας Φλάβιο Κόστα για να πείσει τους παίκτες του να επιστρέψουν στον αγωνιστικό χώρο κάτι που έγινε τελικά με το Τούτσο Μέντεζ να σκοράρει δις και την Αργεντινή να επικρατεί 2-0.
Η ... παγκόσμια αντιπαράθεση
Η αντιπαράθεση πήρε … παγκόσμιες διαστάσεις το 1978. Με τη Βραζιλία να έχει κατακτήσει το Μουντιάλ τρεις φορές και την Αργεντινή να είναι κομπάρσος στην σημαντικότερη ποδοσφαιρική διοργάνωση του πλανήτη και να αναζητά απεγνωσμένα την πρώτη της παγκόσμια καταξίωση οι δύο ομάδες αναμετρήθηκαν στη 2η φάση των τελικών του Παγκοσμίου Κυπέλλου που φιλοξενήθηκε στη χώρα του τανγκό. Το μεταξύ τους ματς τέλειωσε δίχως γκολ και φυσικά νικητή αλλά η οικοδέσποινα πήρε τελικά το εισιτήριο για τον τελικό λόγω καλύτερης διαφοράς από τη Βραζιλία που όπως και αρκετοί ουδέτεροι υποστηρίζει ότι αυτή η πρόκριση εξασφαλίστηκε με τη βοήθεια ενός λίαν ύποπτου 6-0 των Αργεντίνων επί του Περού. Χάρη και σ’ εκείνο το … κατόρθωμα οι «αλμπισελέστε» κατάφεραν στη συνέχεια να κατακτήσουν το υπέρτατο ποδοσφαιρικό τρόπαιο για πρώτη φορά στην ιστορία.
Τέσσερα χρόνια αργότερα όμως στα γήπεδα της Ισπανίας η κατά πολλούς κορυφαία εθνική ομάδα στην ιστορία (μετά από εκείνη του 1970) η Βραζιλία των Ζίκο, Σώκρατες , Φαλκάο , Ζούνιορ και Έντερ θριάμβευσε 3-1 επί της κορυφαίας Αργεντινής όλων των εποχών στην οποία αγωνιζόταν αντίθετα με εκείνη το 1978 το νέο μεγάλο αστέρι της Ντιέγκο Μαραντόνα (ο οποίος μάλιστα αποβλήθηκε μετά από αντιαθλητικό κτύπημα στον Ζοάο Μπατίστα).
Ο τελευταίος όμως έχοντας οδηγήσει το 1986 σχεδόν μόνος την εθνική ομάδα της χώρας του στη 2η και τελευταία μέχρι σήμερα παγκόσμια της επιτυχία ήταν ο αρχιτέκτονας της εκδίκησης των «αλμπισελέστε» το 1990 στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ιταλίας.
Με τη «σελεσάο» να είναι απόλυτος κυρίαρχος στον αγώνα για τη φάση των «16» της διοργάνωσης αλλά να χάνει τη μία ευκαιρία μετά την άλλη ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής του πλανήτη τότε με εντυπωσιακή ενέργεια και πάσα έδωσε τη δυνατότητα στον Κλαούντιο Κανίγκια να νικήσει τον Ταραφέλ και να δώσει τη νίκη –πρόκριση στην ομάδα του Κάρλος Μπιλάρδο που έφθασε τότε μέχρι τον τελικό όπου ηττήθηκε από την Γερμανία.
Το χέρι του Τούλιο
Πέντε χρόνια μετά ήταν η σειρά των Βραζιλιάνων να χαμογελάσουν όταν με τον Τούλιο να κατεβάζει τη μπάλα με το χέρι πριν τη στείλει στα αντίπαλα δίκτυα και να ισοφαρίσει σε 2-2 δέκα λεπτά πριν από το φινάλε το ματς πήγε στην παράταση και έπειτα στα πέναλτι όπου επικράτησε η «σελεσάο» και πήρε το εισιτήριο για τα ημιτελικά.
Το τελευταίο επεισοδιακό παιχνίδι της 100χρονης αντιπαράθεσης των δύο ομάδων παίχθηκε εννιά χρόνια μετά σε ένα ακόμα 2-2 που επίσης συνοδεύτηκε από βραζιλιάνικη νίκη στα πέναλτι. Εκείνη τη φορά πάλι οι «αλμπισελέστε» πίστεψαν ότι είχαν νικήσει χάρη στο γκολ του Σέζαρ Ντελγκάδο αλλά στο 3ο λεπτό των καθυστερήσεων ο Αντριάνο ισοφάρισε για τη «σελεσάο». Με τους Αργεντινούς να διαμαρτύρονται έντονα στο διαιτητή Κάρλος Αμαρίγια για τα επιπλέον δευτερόλεπτα που κράτησε ώστε να μπορέσει φθάσει η Βραζιλία στην ισοφάριση.
Το έριξαν στο τραγούδι
Η αντιπαλότητα που συντηρείται διαχρονικά με την σύγκριση των δύο κορυφαίων ποδοσφαιριστών των δύο ομάδων και όχι μόνον Πελέ και Μαραντόνα, υποχώρησε στα χρόνια της παγκοσμιοποίησης αλλά το πρόσφατο Μουντιάλ επί βραζιλιάνικου εδάφους έδωσε την ευκαιρία στους οπαδούς των δύο ομάδων να …δράσουν. Εκείνοι της Αργεντινής ξεκίνησαν τον …αγώνα διασκευάζοντας ένα τραγούδι των θρυλικών Creedence Clearwater Revival για να πικάρουν τους Βραζιλιάνους ομολόγους τους για πιθανή κατάκτηση του τροπαίου από τη δική τους εθνική ομάδα μέσα στο «Μαρακανά» και ιδιαίτερα μετά την ντροπιαστική ήττα 1-7 της οικοδέσποινας από τη Γερμανία στον ημιτελικό.
«Βραζιλία πες μου πως αισθάνεσαι
Να έχεις έναν Πατέρα στο σπίτι σου.
Ορκίζομαι ότι όσο περνούν τα χρόνια δεν θα ξεχάσουμε ποτέ
Πως ο Ντιέγκο (Μαραντόνα) σας ντρίμπλαρε
Πως ο (Κλαούντιο) Κανίγκια σας νίκησε
Πρέπει να κλαίτε από την Ιταλία μέχρι και σήμερα
Θα δείτε τον Μέσι , να μας φέρνει πίσω το Κύπελλο
Ο Μαραντόνα είναι καλύτερος από τον Πελέ
Στην εν λόγω …πρόκληση οι Βραζιλιάνοι απάντησαν μετά την ήττα των γειτόνων στον τελικό της διοργάνωσης από τη Γερμανία με ανάλογο τρόπο .
Αργεντινή πες μας πως αισθάνεσαι
Βλέποντας από μακριά τα πέντε λαμπερά μας αστέρια
Ορκίζομαι καθώς περνούν τα χρόνια
Δεν θα με φθάσεις ποτέ
Πέντε Κύπελλα έχω
Και χωρίς να κλέψω
Ο Μπαμπάς μου δεν ντοπάρεται για να παίξει
Ένα μόνο να πω ακόμα
Σ’ εσένα Ποτέ μην ξεχνάς
Ο Πελέ έχει περισσότερα Κύπελλα από εσάς.
Σήμερα στο Πεκίνο στην 96η τους μονομαχία (η Αργεντινή έχει προβάδισμα τόσο στις νίκες με 36 , μία παραπάνω από την αντίπαλο της , όσο και στα τέρματα με 151 - 145 ) με τους δύο αρχηγούς των ομάδων Λιονέλ Μέσι και Νεϊμάρ φίλους και συμπαίκτες στην Μπαρτσελόνα και το κοινό ουδέτερο είναι μάλλον απίθανο να δούμε κάτι που θα ρίξει λάδι στη φωτιά η οποία σιγοκαίει στα 100 χρόνια των μονομαχιών των δύο εκπροσώπων των κορυφαίων ποδοσφαιρικών σχολών της Λατινικής Αμερικής.