Αλοΐζι στο Onsports: «Νικάει στο σπίτι του ο Παναθηναϊκός» (photos+videos)

Ήταν το 2005 όταν ο εκ των πρώτων σκόρερ του Κονφεντερέισονς Καπ της Γερμανίας με την Αυστραλία πήρε μεταγραφή για το «τριφύλλι». Ανακοινώθηκε, ήρθε κανονικά στην Ελλάδα, φόρεσε κασκόλ, έκανε όνειρα και μετά «κόπηκε» στα ιατρικά!

Η καριέρα του όμως δεν σταμάτησε, αλλά συνεχίστηκε για έξι χρόνια ακόμα, αφού το 2011 αποσύρθηκε από την ενεργό δράση έχοντας σκοράρει πολλά γκολ στις ομάδες του, με τον 38χρονο παλαίμαχο επιθετικό να εξηγεί τι συνέβη στη σύντομη θητεία του στον Παναθηναϊκό.

Σήμερα, ακολουθεί καριέρα προπονητή και περιμένει κάποια πρόταση, ενώ δεν κρύβει ότι θα ήθελε να αναλάβει ελληνική ομάδα έχοντας φτάσει κοντά στο να παίξει σε δύο (εκτός από τον Παναθηναϊκό ήταν να πάει και στην ΑΕΚ, όπως θυμάται).

Από τη Σταντάρ πέρασε τα πρώτα χρόνια της πορείας του στο ποδόσφαιρο όντας μόλις 16 ετών, χωρίς να καταφέρει να αγωνιστεί στην πρώτη ομάδα παρά μόνο στη δεύτερη. Παρόλα αυτά, έχει άποψη για τη συνάντηση Βέλγων και Ελλήνων στο Τσάμπιονς Λιγκ και πιστεύει ότι ο Παναθηναϊκός δεν χάνει την πρόκριση μέσα στο σπίτι του!

Το 2005 και μετά από το Κονφεντερέισονς Καπ, όπου κέρδισες το Χάλκινο Παπούτσι με την Αυστραλία, πήρες μεταγραφή για τον Παναθηναϊκό. Αλλά λέγεται ότι απέτυχες στα ιατρικά τεστ. Τι πραγματικά συνέβη τότε; Ήταν αυτός ο πραγματικός λόγος; Επειδή μετά από αυτό, σε είδαμε να παίζεις σε αρκετές ομάδες χωρίς πρόβλημα.

«Ήταν ο πραγματικός λόγος. Απέτυχα σε ιατρικό τεστ στο γόνατό μου. Ο Παναθηναϊκός είδε ότι μπορεί να τραυματιστώ στο γόνατο στο μέλλον καθώς είχα έναν προηγούμενο τραυματισμό που φάνηκε στην ακτινογραφία και επειδή θα ήμουν ο βασικός επιθετικός τους δεν ήθελαν να πάρουν το ρίσκο».

Ήσουν μόνο για λίγες μέρες παίκτης του Παναθηναϊκού. Πρόλαβες να κάνεις όνειρα για αυτή την ομάδα και ποια ήταν αυτά;

«Ναι, είχα όνειρα για την ομάδα. Ήθελα να κατακτήσω τρόπαια, το ελληνικό πρωτάθλημα και Κύπελλο και επίσης ήθελα να παίξω στο Τσάμπιονς Λιγκ. Αυτοί ήταν οι κύριοι λόγοι για τους οποίους επιθυμούσα να αγωνιστώ για αυτούς».

Ποιες ήταν οι εντυπώσεις σου από αυτή τη μικρή εμπειρία σου με τον Παναθηναϊκό;

«Οι πρώτες μου εντυπώσεις ήταν ότι επρόκειτο για έναν μεγάλο σύλλογο και η υποδοχή που έλαβα στο αεροδρόμιο ήταν απίστευτη, αλλά δεν είδα πολλά για το σωματείο για να σχηματίσω μια σωστή γνώμη για αυτό».

Στενοχωρήθηκες που η μεταγραφή σου στον Παναθηναϊκό δεν ολοκληρώθηκε;

«Στενοχωρήθηκα πολύ, είχα ενθουσιαστεί που θα παίξω στην Ελλάδα και θα αγωνιστώ στους κορυφαίους του πρωταθλήματος».

Κρατάς κακία στον Παναθηναϊκό που τελικά δεν έπαιξες στην ομάδα;

«Όχι, όχι, δεν έχω άσχημα συναισθήματα. Πρέπει να προχωράς μπροστά και εγώ ήμουν τυχερός που μπόρεσα να επιστρέψω στην Ισπανία και να παίξω στη Λα Λίγκα με την Αλαβές».

Πιστεύεις ότι έγινε κάποιο λάθος στα ιατρικά τεστ;

«Είμαι σίγουρος ότι είδαν κάτι στις ακτινογραφίες που δεν τους άρεσε, οπότε έπρεπε να σεβαστώ την απόφασή τους».

Είχες ποτέ άλλη πρόταση από την Ελλάδα κατά τη διάρκεια της καριέρας σου σαν παίκτης και προπονητής;

«Ναι, από την ΑΕΚ το 2006. Ο Σέρα Φερέρ με ήθελε πραγματικά στον σύλλογο και χάρηκα με τα πλάνα του μετά από συζήτηση που είχα μαζί του, αλλά η ΑΕΚ δεν επέτρεψε τη μεταγραφή να γίνει, επειδή είχα αποτύχει στα ιατρικά με τον Παναθηναϊκό».

Θα ήθελες να δουλέψεις στην Ελλάδα τώρα που είσαι προπονητής και σε ποια ομάδα;

«Αν υπάρξει μια ευκαιρία μια μέρα να εργαστώ στην Ελλάδα, θα το ήθελα. Θα ήθελα να δουλέψω σε έναν φιλόδοξο σύλλογο».

Γενικά, ποια είναι η σχέση σου με την Ελλάδα σαν χώρα; Έχεις έρθει για διακοπές ή κάτι τέτοιο; Έχεις φίλους Έλληνες;

«Αγαπώ την Ελλάδα σαν χώρα. Έπαιξα για την Αυστραλία στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 και ήμουν εκεί επίσης για διακοπές με τη γυναίκα μου το 1999. Επισκεφτήκαμε την Αθήνα και τη Σαντορίνη με καλούς Έλληνες φίλους, τον Μιχάλη Βλάχο και τη γυναίκα του. Αγωνίστηκα με τον Μιχάλη στην Πόρτσμουθ».

Η γνώμη σου για το ελληνικό ποδόσφαιρο ποια είναι;

«Δεν έχω δει πολλά τα τελευταία χρόνια, αλλά εντυπωσιάστηκα πολύ από την Ελλάδα στο Παγκόσμιο Κύπελλο».

Τα πρώτα χρόνια της καριέρας σου είχες αγωνιστεί στην Σταντάρ Λιέγης. Αυτή τη χρονιά η Σταντάρ παίζει με τον Παναθηναϊκό για τον τρίτο προκριματικό γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ. Έχεις άποψη για το ποια ομάδα θα προκριθεί στα πλέι οφ;

«Δεν είμαι σίγουρος για το ποιος θα περάσει, αλλά είμαι σίγουρος ότι θα είναι πολύ κλειστή πρόκριση».

Πώς ήταν η παραμονή σου στην Σταντάρ Λιέγης στην αρχή της καριέρας σου;

«Ήμουν μόλις 16 ετών όταν πήγα στη Σταντάρ Λιέγης και ήμουν μόνο στη δεύτερη ομάδα εκεί, αλλά μου συμπεριφέρθηκαν πολύ καλά».

Ποια είναι η άποψή σου για τις φετινές ομάδες της Σταντάρ Λιέγης και του Παναθηναϊκού, τους αντιπάλους στο Τσάμπιονς Λιγκ και πρώην ομάδες σου, αν τις παρακολουθείς;

«Είναι πολύ δύσκολο να τους παρακολουθώ εδώ στην Αυστραλία. Τα μόνα πρωταθλήματα που δείχνουν είναι το ισπανικό, το αγγλικό, το ιταλικό και το γερμανικό. Επίσης δείχνουν παιχνίδια Τσάμπιονς Λιγκ».

Είδες τον πρώτο αγώνα;

«Δεν έδειξαν το ματς εδώ στην Αυστραλία, οπότε δεν μπόρεσα να το δω, αλλά νομίζω ότι το 0-0 είναι ένα καλό αποτέλεσμα για τον Παναθηναϊκό. Το εντός έδρας αβαντάζ και έχοντας τους οπαδούς τους μαζί τους θα τους βοηθήσει να νικήσουν μέσα στο σπίτι τους».

Εδώ και κάποια χρόνια ακολουθείς καριέρα προπονητή. Θα σε δούμε σε κάποια ομάδα την επόμενη σεζόν;

«Αυτή τη στιγμή, είμαι χωρίς ομάδα, αλλά αυτό είναι μέρος της προπονητικής και όταν δεν το περιμένεις έρχεται μια δουλειά».

Μπορείς να μας πεις για την εμπειρία σου στην Μπαρτσελόνα με τον Λουίς Ενρίκε και την εθνική Αυστραλίας με τον Ελληνοαυστραλό κόουτς Άγγελο Ποστέκογλου;

«Πήγα να παρακολουθήσω την προπόνηση του Λουίς Ενρίκε με τη Θέλτα πέρσι, επειδή ο φίλος μου είναι ο βοηθός του. Ήταν πολύ καλοί μαζί μου και μοιράστηκαν πολλές από τις ιδέες τους. Τώρα είναι και οι δύο στην Μπαρτσελόνα και μου είπαν ότι είμαι ευπρόσδεκτος να τους δω να δουλεύουν εκεί επίσης. Ο Ποστέκογλου είναι ο καλύτερος προπονητής που έχουμε στο ποδόσφαιρο της Αυστραλίας και ένας άνθρωπος, στον οποίο στρέφομαι για συμβουλές στην προπονητική».

Είναι εντυπωσιακό που είσαι ο πρώτος Αυστραλός παίκτης που έχει παίξει και σκοράρει και στα τρία μεγαλύτερα πρωταθλήματα στον κόσμο, το ισπανικό, το αγγλικό και το ιταλικό. Το επιδίωξες ή απλά έγινε εκ της μοίρας;

«Πάντα ήθελα να αγωνιστώ στην Ευρώπη, αλλά ήταν της μοίρας που έπαιξα και στις τρεις αυτές λίγκες».

Δείτε τα βίντεο και τις φωτογραφίες: