Οι λόγοι της αποτυχίας Φερέιρα - Ζαρντίμ και τα μυστικά του Μουρίνιο στο Onsports

Μπορεί στην Ελλάδα να μην έπιασαν, αλλά οι Πορτογάλοι προπονητές έχουν ταλέντο. Ο Ζεσουάλδο Φερέιρα και ο Λεονάρντο Ζαρντίμ δεν δικαίωσαν τις προσδοκίες σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό αντίστοιχα, αλλά ο κορυφαίος προπονητής στον κόσμο είναι Πορτογάλος και είναι ο Ζοσέ Μουρίνιο, με τον Αντρέ Βίλας Μπόας να ακολουθεί τα βήματά του, ενώ υπάρχουν και άλλοι από πίσω...

Το Onsports παρουσιάζει την πρόοδο που έχουν κάνει οι Πορτογάλοι προπονητές τα τελευταία χρόνια με τη βοήθεια του δημοσιογράφου της πορτογαλικής αθλητικής εφημερίδας «A Bola», Μιγκέλ Κορέια, ο οποίος γνωρίζει πολλά για το ελληνικό ποδόσφαιρο, αφού ο πατέρας του, Σεβεριάνο Κορέια, ήταν ο πρώτος Πορτογάλος προπονητής που δούλεψε στην Ελλάδα (Άρης το 1967/68 και 1968/69, Προοδευτική το 1969/70 και Απόλλων Καλαμαριάς το 1973/74).

Ο Πορτογάλος συνάδελφος εξηγεί στο Onsports για ποιον λόγο Ζαρντίμ και Φερέιρα δεν μπόρεσαν να αντέξουν σε βάθος χρόνου στο ελληνικό ποδόσφαιρο, εκθειάζει την πορεία του Φερνάντο Σάντος όλα αυτά τα χρόνια στην Ελλάδα, αναφέρει τα μυστικά του Μουρίνιο που τον οδήγησαν να κάνει αυτή τη μεγάλη καριέρα, απαριθμεί τους φέρελπις προπονητές της πατρίδας του, ενώ δεν κρύβει ότι οι Πορτογάλοι δεν έχουν… χωνέψει ακόμη αυτό που έγινε στο Euro 2004, όταν η εθνική τους ομάδα έχασε το τρόπαιο από την Ελλάδα μέσα στην ίδια τους τη χώρα.

Μπορείτε να μου πείτε όλους τους Πορτογάλους προπονητές που έχουν δουλέψει στην Ελλάδα;

«Ο πατέρας μου, Σεβεριάνο Κορέια: Άρης (1967/68 και 1968/69), Προοδευτική (1969/70) και Απόλλων Καλαμαριάς (1973/74), Φερνάντο Σάντος: ΑΕΚ (2001/02 και 2004/06), Παναθηναϊκός (2002/03), ΠΑΟΚ (2007/10) και Εθνική Ελλάδας (2010 μέχρι σήμερα), Ζοσέ Πεσέιρο: Παναθηναϊκός (2007/08), Κάρλος Καρβαλιάλ: Αστέρας Τρίπολης (2008/09), Ζεσουάλδο Φερέιρα: Παναθηναϊκός (2010/12), Λεονάρντο Ζαρντίμ: Ολυμπιακός (2012/13), Οράσιο Γκονσάλβες: Αστέρας Τρίπολης (2008/12), στη δεύτερη ομάδα και προσωρινός προπονητής στην πρώτη ομάδα».

Ποιος είναι ο πιο επιτυχημένος Πορτογάλος προπονητής στην Ελλάδα;

«Ο πιο επιτυχημένος Πορτογάλος προπονητής στην Ελλάδα είναι ο Φερνάντο Σάντος, ο οποίος λέει: “ήδη νιώθω περισσότερο Έλληνας από ό, τι Πορτογάλος”, για τους γνωστούς λόγους, αλλά ο πατέρας μου, Σεβεριάνο Κορέια, έγραψε επίσης ιστορία στο ελληνικό ποδόσφαιρο: άνοιξε πόρτες και δίδαξε τεχνικούς - μέλη μιας ιστορικής ομάδας, του Άρη, όπως ο τερματοφύλακας, Χρηστίδης, ο Αλεξιάδης, ο Παπαϊωάννου, ο Πάλλας, ο Σπυρίδων, ο Σεμερτζίδης, ο Ναλμπάντης και ο Συρόπουλος. Μέχρι σήμερα κατέχει το ρεκόρ για τη μεγαλύτερη νίκη ελληνικού συλλόγου σε ευρωπαϊκή διοργάνωση: 6-0 με τη Χιμπέρνιαν (Μάλτα) στη Λα Βαλέτα για το Κύπελλο UEFA του 1968/69».

Η δουλειά του Σάντος σε ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, Παναθηναϊκό και τώρα Εθνική Ελλάδας πώς αξιολογείται στην Πορτογαλία;

«Η επιτυχημένη καριέρα του Φερνάντο Σάντος στην Ελλάδα έχει τύχει μεγάλης έμφασης στον πορτογαλικό Τύπο και τους Πορτογάλους οπαδούς. Όλοι του αναγνωρίζουν τον μεγάλο επαγγελματισμό, την ικανότητα, την αφοσίωση και την αρετή του να διατηρεί μια σχέση φιλίας με όλους τους παίκτες, ακόμη και σαν πατέρας για ορισμένους από αυτούς».

Γιατί δεν έπιασαν οι Φερέιρα και Ζαρντίμ σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό αντίστοιχα;

«Ακόμη και σήμερα δεν έχει γίνει πλήρως κατανοητό γιατί ο Λεονάρντο Ζαρντίμ έφυγε από τον Ολυμπιακό. Ο πρόεδρος, Μαρινάκης, ισχυρίζεται ότι η ομάδα δεν έπαιζε ελκυστικό ποδόσφαιρο και την ίδια στιγμή δεν πρόσφερε θέαμα στους απαιτητικούς οπαδούς του συλλόγου. Αλλά με γυμνό μάτι, είναι ακατανόητη η απομάκρυνση από την ομάδα ενός προπονητή που ήταν μόνος πρώτος στη Σούπερ Λίγκα, αήττητος, με την καλύτερη επίθεση και άμυνα, μέσα στο Κύπελλο Ελλάδας (σχεδόν στα προημιτελικά) και με ικανοποιητική παρουσία στο Τσάμπιονς Λιγκ με συνολικά εννιά βαθμούς, τερματίζοντας τρίτος, έχοντας αποκλειστεί από τη Σάλκε και την Άρσεναλ. Πιστεύω, παρόλα αυτά, ότι επειδή αυτή ήταν η πρώτη εμπειρία του Λεονάρντο Ζαρντίμ στο εξωτερικό, του πήρε χρόνο να καταλάβει την παράδοση και την ιστορία του Ολυμπιακού, με φιλοσοφία επιθετικού ποδοσφαίρου. Αλλά για να λέμε την αλήθεια, έπρεπε να αρχίσει τη δουλειά από το μηδέν λόγω της αποχώρησης 3-4 σημαντικών παικτών, ανάμεσα σε αυτούς ο σκόρερ Μιραλάς, χωρίς να ξεχνάμε τον σοβαρό τραυματισμό του αμυντικού Παπαδόπουλου.

Ο Φερέιρα ήρθε αντιμέτωπος με μια δύσκολη στιγμή στην ιστορία του Παναθηναϊκού. Ήταν σχεδόν μόνος και πάντα υπερασπιζόταν τους παίκτες και την ομάδα. Η μεγάλη του εμπειρία, σε αντίθεση με το νεαρό της ηλικίας του Λεονάρντο Ζαρντίμ, τον βοήθησε να αποφύγει κάποια πράγματα, αλλά αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες (ομάδα με λίγους έμπειρους παίκτες και μερικούς πάνω από 30 ετών, μικρό μπάτζετ για να πάρει παίκτες με ποιότητα, συχνοί τραυματισμοί και το συνηθισμένο μπέρδεμα του ελληνικού ποδοσφαίρου). Στη συνέχεια δεν μπόρεσε να τα βγάλει πέρα και κουράστηκε από τις συνεχείς και άδικες κατηγορίες από τον ελληνικό Τύπο. Υπήρχε πολύ παρασκήνιο… Ο “πόλεμος”, ειδικά με τον Καραγκούνη και τον Κατσουράνη, ήταν η “σταγόνα” που ξεχείλισε το ποτήρι».

Ο Ζοσέ Μουρίνιο πώς κατάφερε να γίνει τόσο μεγάλος προπονητής;

«Λίγοι πίστευαν ότι ο Ζοσέ Μουρίνιο που ξεκίνησε την καριέρα του από το τεχνικό τιμ του Μπόμπι Ρόμπσον, κάνοντας το μεταφραστή ενός τόσο αναγνωρισμένου Άγγλου προπονητή, θα έκανε την έκρηξη σαν πρώτος προπονητής στο σημείο να φτάσει να θεωρείται ο καλύτερος στον κόσμο. Οι τίτλοι του μιλούν από μόνοι τους. Είναι ο μοναδικός προπονητής στον κόσμο που αναδείχθηκε πρωταθλητής στα τρία κορυφαία πρωταθλήματα της Ευρώπης (Αγγλία, Ιταλία, Ισπανία), χωρίς να ξεχνάμε, φυσικά, την Πορτογαλία.

Φέτος, μάλιστα, θα μπορούσε να γίνει ο μοναδικός προπονητής στον κόσμο που έχει κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ με τρεις διαφορετικούς συλλόγους, ξεπερνώντας τους Ότμαρ Χίτζφελντ (Ντόρτμουντ και Μπάγερν) και Ερνστ Χάπελ (Φέγενορντ και Αμβούργο). Η δυναμική του προσωπικότητα και η μαεστρία του στους διάφορους τομείς της δομής μιας ομάδας μπορεί να εξηγήσει την επιτυχία του. Από μικρή ηλικία, δούλευε μέχρι εξάντλησης λόγω της τελειομανίας του. Ο τρόπος που ενθαρρύνει τους παίκτες σε ψυχολογικό επίπεδο είναι ακόμη ένα από τα δυνατά του σημεία, ενώ έχει το πλεονέκτημα να γνωρίζει πολλές καταστάσεις του παιχνιδιού. Τα παιχνίδια μυαλού του μπορεί να μην είναι ελκυστικά σε κάποιους, ειδικά τους κύριους αντιπάλους του, αλλά όλοι οι παίκτες (ακόμη και οι πρόεδροι) που δούλεψαν μαζί του, του το αναγνωρίζουν και τον επαινούν για αυτό».

Τι θεωρείτε ότι μπορεί να γίνει με τον Μουρίνιο φέτος; Θα μείνει ή όχι στη Ρεάλ; Αν φύγει ποιος είναι ο πιθανότερος προορισμός του;

«Μοιάζει ότι ο Ζoσέ Μουρίνιο θα φύγει από τη Ρεάλ Μαδρίτης στο τέλος της σεζόν (θα προτιμούσε να το κάνει με το δέκατο Τσάμπιονς Λιγκ του συλλόγου) και θα επιστρέψει στην Τσέλσι».

Θεωρείτε ότι ο Αντρέ Βίλας Μπόας έχει κάποιο μερίδιο στην περσινή επιτυχία της Τσέλσι να κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ υπό τις οδηγίες του Ρομπέρτο Ντι Ματέο; Ο Αντρέ Βίλας Μπόας μπορεί να γίνει Ζοσέ Μουρίνιο;

«Να γίνει ίσος με τον Ζοσέ Μουρίνιο είναι αδύνατο τόσο ο Αντρέ Βίλας Μπόας, όσο και οποιοσδήποτε άλλος προπονητής στον κόσμο. Ο Αντρέ Βίλας Μπόας ήταν μέλος του τιμ του Ζοσέ Μουρίνιο για χρόνια και έμαθε πολλά. Μετά, όταν κατάλαβε ότι ήταν η σωστή στιγμή, δοκίμασε την τύχη του σαν πρώτος προπονητής, οδηγώντας την Πόρτο σε μια ιστορική και αξέχαστη στιγμή το 2010/11 (πρωταθλήτρια Πορτογαλίας, Κυπελλούχος Πορτογαλίας, κατάκτηση του πορτογαλικού Σούπερ Καπ και του Γιουρόπα Λιγκ), μετά πήγε στην Τσέλσι. Δεν ήταν επιτυχημένος στην πρώτη του απόπειρα στην Πρέμιερ Λιγκ, ίσως λόγω της μικρής υπομονής του Ρομάν Αμπράμοβιτς, αλλά τώρα η πορεία του στην Τότεναμ δείχνει ότι παρόλο που είναι νέος, είναι κορυφαίος τεχνικός, που μπορεί να ζήσει και άλλες στιγμές δόξας, όπως έγινε στην Πόρτο».

Ποιος είναι ο πιο ταλαντούχος ανερχόμενος Πορτογάλος προπονητής;

«Υπάρχουν αρκετοί Πορτογάλοι προπονητές με πολλά υποσχόμενο μέλλον. Ο καλύτερος αυτή τη στιγμή είναι ο Πάουλο Φονσέκα, ο οποίος μπορεί να οδηγήσει την Πάκος Φερέιρα για πρώτη φορά στο Τσάμπιονς Λιγκ, κάτι που ήταν ασύλληπτο να το σκεφτεί κανείς το προηγούμενο καλοκαίρι. Ο νεαρός τεχνικός (40 ετών) κάνοντας το ντεμπούτο του στην πρώτη κατηγορία κατάφερε να μετατρέψει έντεκα παίκτες χωρίς φαμφάρες (και ένα ευτελές μπάτζετ συγκριτικά με αυτά που έχουν οι μεγάλες ποδοσφαιρικές ομάδες της Πορτογαλίας) σε μια ομοιογενή ομάδα, με καλά καθορισμένο σύνολο και έκανε την έκπληξη να μάχεται για την τρίτη θέση με την έμπειρη και πλουσιότερη Μπράγκα. Αλλά και ο Μάρκο Σίλβα, ακόμη ένας νεαρός πρωτοεμφανιζόμενος προπονητής στην κατηγορία, μπορεί επίσης να γράψει ιστορία, στην Εστορίλ (ψάχνει την πρώτη της παρουσία στην Ευρώπη). Ο Σέρτζιο Κονσεϊσάο (Ακαντέμικα), γνωστός στο ελληνικό ποδόσφαιρο, είναι ακόμη ένας που μπορεί να έχει επιτυχημένη καριέρα».

Ποια είναι η ποδοσφαιρική φιλοσοφία των Πορτογάλων προπονητών;

«Νομίζω ότι το κύριο πλεονέκτημα των Πορτογάλων προπονητών είναι η μεθοδολογία προπόνησης και φυσικά η μεγάλη τακτική γνώση. Δεν είναι τυχαίο ότι η πορτογαλική αγορά είναι περιζήτητη από ξένους συλλόγους και υπάρχουν πολλοί μετανάστες Πορτογάλοι προπονητές, πολλοί από αυτούς επιτυχημένοι, όπως ο Ζοσέ Μουρίνιο, ο Φερνάντο Σάντος, ο Βίλας Μπόας, ο Αρτούρ Χόρχε, ο Μανουέλ Ζοσέ (οι τελευταίοι δεν είναι στην ενεργό δράση τώρα). Και στην Πορτογαλία, ο Ζόρζε Ζέσους (Μπενφίκα) έχει δείξει ότι αν υπάρχουν ανοικτές πόρτες, έχουν την ικανότητα να λάμψουν στο εξωτερικό…»

Ποιος είναι οι πιο επιτυχημένος Πορτογάλος προπονητής στην ιστορία;

«Ο Ζοσέ Μουρίνιο αναμφισβήτητα».

Η εξήγηση που δίνουν οι Πορτογάλοι προπονητές για το Γιούρο 2004, όταν η Ελλάδα νίκησε δύο φορές την εθνική Πορτογαλίας, τόσο στο εναρκτήριο παιχνίδι του τουρνουά όσο και τον τελικό και κατέκτησε το τρόπαιο, ποια είναι;

«Ακόμη και σήμερα οι Πορτογάλοι δεν έχουν “χωνέψει” την ήττα από την Ελλάδα στον τελικό του Γιούρο. Δεν υπάρχει καμία λογική εξήγηση για αυτό που έγινε στο Εστάντιο ντα Λουζ τη νύχτα της 4ης Ιουλίου του 2004. Πολλοί ισχυρίζονται ότι ο Λουίζ Φελίπε Σκολάρι, τότε προπονητής στην Πορτογαλία, θα έπρεπε να είχε πάρει ένα μάθημα από την ήττα στο εναρκτήριο ματς στο Εστάντιο ντο Ντραγκάο στις 12 Ιουνίου και δεν θα έπρεπε να κάνει τα ίδια λάθη στο κρίσιμο παιχνίδι.

Μετά από όλα, η Πορτογαλία δεν επιβεβαίωσε τον τίτλο του φαβορί… Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχουν φαβορί στο ποδόσφαιρο. Η απογοήτευση της Πορτογαλίας προήλθε από το γκολ του Χαριστέα που σιώπησε τους Πορτογάλους θεατές χωρίς να ξεχνάμε τον πονηρό και έμπειρο Ότο Ρεχάγκελ, ο οποίος κατάφερε να πείσει τους Ζαγοράκη, Νικοπολίδη, Καραγκούνη, Κατσουράνη, Δέλλα και την παρέα τους ότι ήταν οι καλύτεροι παίκτες στον κόσμο. Αυτό που έκανε η Ελλάδα ξεπέρασε ακόμη και αυτό που έκανε η Ουρουγουάη το 1950 στο Παγκόσμιο Κύπελλο που έκανε μια ολόκληρη χώρα (Βραζιλία) να κλαίει…»