Πατήλα: «Έχουν θέση και οι γυναίκες στο ποδόσφαιρο»

Η πρόεδρος της αθηναϊκής ομάδας είναι νέα, ωραία και επιτυχημένη σε αυτό που κάνει, αφού η ομάδα του Ζεφυρίου πηγαίνει καλά. Η Ρούλα Πατήλα μίλησε στο «sportnetcy» για την 4ετή εμπειρία που έχει στο χώρο του ποδοσφαίρου:

-Είσαι τέσσερα χρόνια πρόεδρος στην Α.Ε. Ζεφυρίου. Μια γυναίκα σε αυτή την θέση τα καταφέρνει και για αυτό τον λόγο υπάρχει και μεγάλη δημοσιότητα…

«Ότι έχω κάνει μέσα σε αυτά τα τέσσερα χρόνια δεν το είχα δει ούτε στα όνειρα μου. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα είμαι πρόεδρος σε μια ανδρική ποδοσφαιρική ομάδα. Τώρα πλέον το βλέπω σαν δουλειά μου και το θεωρώ πολύ φυσιολογικό. Νομίζω πως δεν υπάρχει κάτι που δεν μπορείς να κάνεις είτε είσαι άντρας είτε γυναίκα. Το θέμα της δημοσιότητας το αντιμετωπίζω με ψυχραιμία. Κοιτάω να το χειριστώ έτσι ώστε να κάνει καλό στην ομάδα μου και να ακουστεί σαν ομάδα και το χρησιμοποιώ μόνο για αυτό τον λόγο».

-Στο εξωτερικό βλέπουμε ότι υπάρχουν γυναίκες πρόεδροι σε μεγάλα σωματεία. Έχεις κάποια σαν ίνδαλμα;

«Γενικώς δεν μπορούμε να συγκρίνουμε το τι γίνεται στο εξωτερικό με την Ελλάδα. Οι ξένοι είναι πιο μπροστά από εμάς σε αντίθεση με την Ελλάδα».

-Βλέπουμε ότι στο εξωτερικό υπάρχει η ίδια πίεση με τους άντρες προέδρους και στις γυναίκες, κάτι που δεν γίνεται στην χώρα μας…

«Στο εξωτερικό είναι φυσιολογικό, είτε είσαι γυναίκα είτε είσαι άντρας, για αυτό τον λόγο υπάρχει εκεί η πίεση».

-Η πρόεδρος της Μαρσέιγ έφτασε την ομάδα της στο σημείο να κάνει πρωταθλητισμό, να παίρνει προκρίσεις στο Champions League και γενικότερα μεγάλες επιτυχίες σε επαγγελματικό επίπεδο. Θα ήθελες να κάνεις κάτι παρόμοιο;

«Για εμένα και το επίπεδο της ομάδας μου είναι μακρινά όνειρα. Έχω σαν όνειρο να παρέχω σωστό αθλητισμό και να αναπτύξω τις Ακαδημίες, έτσι ώστε να φτάσει ψηλά με τα δικά της παιδιά. Θα ήθελα να φτάσουμε σε επαγγελματικό επίπεδο με την ομάδα».

-Μας μίλησες για τις Ακαδημίες. Σύμφωνα με τον νέο νόμο του Πλατινί από τη νέα σεζόν οι Ακαδημίες θα είναι κάτι πολύ βασικό στις ομάδες. Υπάρχει κάποιος προγραμματισμός για τα φυτώρια;

«Υπάρχει σε προγραμματισμό αυτό το πράγμα. Μελετάμε αυτό το κομμάτι, θέλουμε να αναπτύξουμε τις Ακαδημίες μας. Στην ομάδα προωθούμε και αναδεικνύουμε τα παιδιά. Προσπαθώ να δώσω στα παιδιά και κίνητρο για αν αναδειχτούν. Τους έχουμε στην 18αδα και προσπαθώ να προωθήσω το όνομα τους. θέλω να καταφέρει και η Α,Ε, Ζεφυρίου να έχει παίκτες με μέσο όριο ηλικίας γύρω στα 22».

-Στο εξωτερικό βλέπουμε ότι οι ομάδες προσέχουν πολύ τις Ακαδημίες τους, γλυτώνοντας και λεφτά από τις μεταγραφές. Αυτό πιστεύεις ότι είναι το χτύπημα στην κρίση που έχει χτυπήσει και το ποδόσφαιρο;

«Αυτή είναι η σωστή διαδικασία που πρέπει να έχουν όλες οι διοικήσεις σε μια ομάδα. Έτσι μειώνονται και τα έξοδα στην ομάδα. Ένα παιδάκι 14-15 χρονών δεν θα σου ζητήσει λεφτά αλλά να μάθει μπάλα και να φτιαχτεί σαν ποδοσφαιριστής και αυτό συμφέρει και την ομάδα».

-Διάφορες μεγάλες ομάδες όπως η Λίβερπουλ, ο Άγιαξ και η Άρσεναλ έχουν «φυτώρια» και στην Ελλάδα. Έχεις σκεφτεί να κάνεις κάποια συνεργασία μαζί τους για να βελτιώσεις τις Ακαδημίες της ομάδας σου;

«Η αλήθεια είναι ότι λόγω της δημοσιότητας που είπαμε πριν, έχουν έρθει κάποιοι άνθρωποι από τις Ακαδημίες που αναφέραμε. Μια από αυτές είναι της Λίβερπουλ που βρισκόμαστε σε συζητήσεις ακόμη. Θα πρέπει να σκεφτώ αν αυτή η κίνηση μου θα βοηθήσει τα παιδιά. Και αυτό είναι κάτι μελλοντικό. Σίγουρα η δουλειά που κάνουν είναι καλύτερη από την δική μας και πιο επαγγελματική. Άλλωστε ασχολούνται τόσα χρόνια με το κομμάτι του ποδοσφαίρου».

-Μιλήσαμε για την κρίση. Αυτή έχει χτυπήσει και τον χώρο του ποδοσφαίρου. Εσένα πως σε έχει επηρεάσει η κρίση σαν πρόεδρο ομάδας;

«Η κρίση έχει χτυπήσει τους πάντες, αλλά και εμένα. Από την πρώτη χρονιά ήμουν μόνη μου και ήταν δύσκολα τα πράγματα. Λόγω της μικρής εμπειρίας μου έχω μάθει κάποια πράγματα και προσπαθώ να μειώνω τα έξοδα που δεν χρειάζονται να γίνονται. Όταν μιλώ με κάποιον παίκτη κοιτώ να μην του τάζω φύκια με μεταξωτές κορδέλες, αλλά να του λέω όσα πραγματικά μπορώ να κάνω και να είμαι ειλικρινής μαζί του. Κάτι που κάνω για να μην απογοητεύω αυτούς, αλλά και για να μην περνώ τον προϋπολογισμό που έχω. Πιστεύω ότι μέχρι το τέλος της σεζόν θα καταφέρω να ανταπεξέλθω οικονομικά και θα την βγάλουμε χωρίς προβλήματα αν και φέτος τα πράγματα λόγω και της κρίσης είναι πιο δύσκολα».

-Στόχοι σου με την ομάδα ποιοι είναι;

«Στόχος μου ήταν η παραμονή. Πιστεύω ότι την έχουμε «κλειδώσει». Αυτός ήταν ο βασικός μου στόχος και να παρέχω στα απιδιά μια σωστή προπόνηση για να ευχαριστήσω τους παίκτες και τους οπαδούς της ομάδας. Κάτι που πιστεύω ότι θα το πετύχουμε».

-Δεν προσπαθείς να «χτυπήσεις» την άνοδο στην Δ΄Εθνική;

«Αν υπήρχαν άνθρωποι που θα αγαπάνε την ομάδα και θα θέλανε να βοηθήσουν τον σύλλογο πιστεύω ότι θα μπορούσαμε να τα καταφέρουμε, καθώς μόνη μου οικονομικά δεν μπορώ. Πλέον όλες οι ομάδες είναι περίπου στο ίδιο επίπεδο. Εγώ δεν θα το έκανα ποτέ αυτό το πράγμα. Δεν μπορώ να κρίνω τον άλλο πρόεδρο που σκέφτεται έτσι. Εγώ παρέχω δωρεάν αθλητισμό για όλα τα παιδιά είτε ξέρουν είτε δεν ξέρουν ποδόσφαιρο. Με τέτοιες λογικές χαλάει ο ερασιτεχνικός αθλητισμός και δεν θα το έκανα αυτό».

-Πως βλέπεις το γεγονός ότι κάποιες ερασιτεχνικές ομάδες προσφέρουν παχυλά συμβόλαια σε κάποιους παίκτες;

«Είναι αυτό που σου είπα. Εσύ πως λειτουργείς. Αν λειτουργείς με κάποιον τρόπο πρέπει να το καταλαβαίνουν. Αν ζητούν 10 και 20 χιλιάρικα δεν κάνουν για την δική μου ομάδα. Εγώ προσπαθώ να παρέχω στους παίκτες μου αυτά που πραγματικά μπορώ».

-Θα σε ρωτήσω κάτι που είναι συνηθισμένο πλέον για εσένα. Πως νοιώθεις σαν γυναίκα πρόεδρος  μιας ποδοσφαιρικής ομάδας;

«Γιατί το λες αυτό; (γέλια) Όπως έχω ξαναπεί έχω ακούσει τα πάντα στο γήπεδο. Με την ομάδα μου δεν έχω πρόβλημα. Στην ομάδα μου συνήθως όταν κερδίζουμε μπορεί να ακούω κάποια αστεία, αλλά συνήθως κάνω εντύπωση στους αντιπάλους. Όταν έρχονται και βλέπουν μια γυναίκα και μαθαίνουν ότι είμαι πρόεδρος της ομάδας που θα αντιμετωπίσουν παραξενεύονται. Σίγουρα υπάρχουν και οι «καλοθελητές» που θέλουν να μειώσουν το έργο σου. Αυτό μου δίνει κίνητρο να συνεχίσω ακόμη πιο δυνατά».

-Υπήρξε κάποιο περίεργο περιστατικό που σου έχει κάνει εντύπωση σε αυτή την τετραετή θητεία σου σαν πρόεδρος ποδοσφαιρικής ομάδας;

«Μου έρχονται πολλά στο μυαλό. Αυτό που με έχει συγκινήσει είναι ότι ήρθε μητέρα παιδιού που δεν είναι στη ζωή και δεν ήταν παίκτης μου, μου είπε «συγχαρητήρια κυρία Ρούλα, αν ζούσε το παιδί μου θα ήθελα να παίζει στην ομάδα σου», βλέποντας την δουλειά μου. Ένα άλλο περιστατικό είναι σε παιχνίδι που έγινε ανατροπή αποτελέσματος ενώ κερδίζαμε στο 20΄ με 0-3 μετά από δύο κόκκινες που δεχτήκαμε ισοφαριστήκαμε σε 3-3 και μετά το τέλος του ματς έβαλα τα κλάματα. Ήρθαν οι διαιτητές και μου ζήτησαν να μην κλαίω, βλέποντας μια αντίδραση της θηλυκής μου πλευράς και κάτι που δεν θα έκανε κάποιος άντρας. Σίγουρα κάθε εβδομάδα συμβαίνει και κάποιο περιστατικό, αλλά πλέον δεν τα παίρνω στα σοβαρά».

-Ποια τα συναισθήματα που είχες όταν ξεκίνησες στον χώρο του ποδοσφαίρου;

«Τα συναισθήματα που ένιωσα στην αρχή ήταν εντελώς διαφορετικά. Στην αρχή δεν φοβόμουν καθόλου, σε αντίθεση με τώρα που φοβάμαι περισσότερο, καθώς έχω ζήσει τον χώρο του ποδοσφαίρου».

-Είδαμε ένα περιστατικό πριν λίγες ημέρες με κάποιον παίκτη να φέρεται να τρώει ξύλο. Εσύ έχεις ζήσει κάτι τέτοιο;

«Συμμετέχω και σε αυτό αναγκαστικά. Όταν θα έρθει και η άσχημη στιγμή μπορεί να συμβεί αυτό και κάποιοι παίκτες να πιάνονται στα χέρια. Έχω μπει στην μέση για να τους χωρίσω. Κάνω ότι θα έκανε και ένας άντρας πρόεδρος για να χειριστεί την συγκεκριμένη κατάσταση».

-Κάτι που θα έκανες εσύ για να το σταματήσεις αυτό;

«Είναι κάτι που γίνονται πολλά χρόνια και συνεχίζεται. Ο καθένας θα προσπαθήσει να δώσει κάποια κίνητρα στους παίκτες του. Εγώ έτσι προσπαθώ να λειτουργώ και μακάρι να μπορούσα να συμβάλω να σταματήσει αυτό το πράγμα».

-Τι ήταν αυτό που σε τράβηξε στο ποδόσφαιρο;

«Ίσως να είμαι από τις γυναίκες που έχω νιώσει το συναίσθημα όταν βλέπεις έναν ποδοσφαιρικό αγώνα. το ποδόσφαιρο είναι έντονα συναισθήματα. Αυτό που με κάνει να νοιώθω είναι ότι πιο όμορφο στην ζωή μου».

-Άρα πιστεύεις ότι το ποδόσφαιρο σου έχει κάνει καλό…

«Σίγουρα με έχει βοηθήσει το ποδόσφαιρο να αναπτυχθώ. Και η δημοσιότητα που έχω πάρει είναι από τον χώρο του ποδοσφαίρου. Ακόμη και τα αρνητικά πράγματα που έχω πάρει από το ποδόσφαιρο, όταν κερδίζει η ομάδα μου τα διαγράφω».

-Υπάρχει κάτι στη δημοσιότητα που έχεις πάρει, που να σε ενοχλεί;

«Όλη αυτή την δημοσιότητα δεν την έχω πάρει σοβαρά.  Ούτε προσπαθώ να βγάλω κάποιο κέρδος για εμένα και μόνο από αυτή την δημοσιότητα. Αυτό που θα με ενοχλούσε θα ήταν να μου έπαιρναν συνεντεύξεις γιατί είμαι μια όμορφη κοπέλα. Θα ήθελα να δουν και κάποια πράγματα, όπως το ότι δίνω ότι έχω και δεν έχω για αυτή την ομάδα».

-Ναι, αλλά δεν σε ενοχλεί όταν βγαίνουν προς τα έξω προσωπικές σου στιγμές;

«Αυτό μπορεί να με ενοχλούσε πριν από δύο χρόνια. Δηλαδή, ότι είδαμε την πρόεδρο να τρώει, είδαμε την πρόεδρο να βγαίνει για ποτό. Τα έχω δεχτεί γιατί είναι μέρος της δουλειάς μου. Δεν μπορώ να φανταστώ αθλητικό δημοσιογράφο να σκέφτεται έτσι. Όταν θα έρθει κάποιος δημοσιογράφος να μου πάρει συνέντευξη θα δεχτώ να μου κάνει μια προσωπική ερώτηση και θα απαντήσω. Αλλά δεν νομίζω ότι τον κόσμο τον ενδιαφέρει αν πήγα να φάω ή να πάω για ποτό».

-Αν έβγαινες για ποτό με το αγόρι σου και έβλεπες κάποιον φωτογράφο να ερχόταν επειδή «πουλάς», δεν θα σε ενοχλούσε;

«Για αυτό τον λόγο βγήκε και το «Ρούλα πούλα» από την γνωστή διαφήμιση. Ξέρω ότι πουλάω, αλλά δεν θα ήθελα σε κάποιες προσωπικές στιγμές να με βγάζουν φωτογραφίες. Σε κάποια έξοδο μου είχε έρθει κάποιος φωτογράφος και του εξήγησα και κατάλαβε. Του είπα ότι δεν θα ήθελα να με βγάλει γιατί δεν θα ήθελα να με πουλήσουν με αυτό τον τρόπο. Δεν αρνούμαι να δώσω κάποια συνέντευξη οπουδήποτε, αλλά να έρθουν να με τραβήξουν φωτογραφίες σε προσωπικές μου στιγμές δεν θα μου άρεσε».

-Τα στημένα ματς πως τα είδες;

«Όλα αυτά δεν είναι κάτι που δεν ξέραμε ότι συμβαίνει. Είναι κάτι που γίνεται δεκαετίες τώρα. Είναι το πώς λειτουργεί κάποιος προσωπικά. Εγώ πιστεύω ότι ένα ματς λειτουργεί 90 λεπτά και τις καθυστερήσεις και όχι κάτω από το τραπέζι».

-Ναι αλλά βλέπαμε ότι παρά το γεγονός ότι γνωρίζαμε ότι ο κόσμος του ποδοσφαίρου δεν είναι αγγελικά πλασμένος, κανείς δεν μίλαγε για αυτά τα πράγματα.

«Σίγουρα κανείς δεν θα μίλαγε εύκολα για τέτοια πράγματα, γιατί δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί μετά. Αυτό που πρέπει να προσπαθείς, είναι να μην είσαι εσύ μέσα σε αυτά».

-Το κυπριακό ποδόσφαιρο είναι διαφορετικό από το ελληνικό. Το παρακολουθείς καθόλου;

«Δεν το βλέπω πολύ γιατί στην Ελλάδα δεν έχουμε την ευκαιρία να βλέπουμε πολλούς αγώνες από την Κύπρο. Γνωρίζω από γνωστούς μου παίκτες ότι οι συνθήκες Είναι καλύτερες εκεί παρά εδώ, ενώ θαύμασα και την εκπληκτική πορεία του ΑΠΟΕΛ. Είναι πραγματικά κάτι εκπληκτικό αυτό που πέτυχε αυτή η ομάδα και μακάρι να φτάσει ακόμη πιο ψηλά στο Champions League».