Mundial 2014: Μεγάλος στα έργα και τα λόγια (photos)
Μπορεί εκτός συνόρων Βραζιλίας το όνομα του να είναι λίγο ως πολύ άγνωστο αλλά ο Νταντά Μαραβίλια είναι μία μεγάλη μορφή των γηπέδων της χώρας της σάμπα. Και τούτο γιατί στην 18χρονη καριέρα του (1967 – 1985) κατάφερε να πετύχει ούτε λίγο ούτε πολύ 962 γκολ.
Ναι δεν πρόκειται για τυπογραφικό λάθος , ο συγκεκριμένος άνθρωπος είναι ο 3ος πιο παραγωγικός σκόρερ όλων των εποχών στη Βραζιλία μετά τον «βασιλιά Πελέ» και τον μεγάλο Ρομάριο οι οποίοι αμφότεροι ξεπέρασαν τον μαγικό αριθμό 1000 στη συγκομιδή τους.
Ένα ακόμα σημαντικό στοιχείο για τον 68χρονο σήμερα Ντάριο Χοσέ Ντος Σάντος όπως είναι το πλήρες όνομα του είναι το γεγονός ότι υπήρξε μέλος της κατά πολλούς κορυφαίας εθνικής ομάδας όχι απλά της Βραζιλίας, αλλά του κόσμου. Της Βραζιλίας που θριάμβευσε το 1970 στο Μουντιάλ του Μεξικό. Μάλιστα ο θρύλος θέλει πως η δημοτικότητα του ήταν τέτοια που ο ίδιος ο πρόεδρος της Βραζιλίας Εμίλιο Γκουσταράτσου Μέντιτσι ζήτησε το 1969 από τον τότε τεχνικό της «σελεσάο» Μάριο Λόμπο Ζαγκάλο να τον συμπεριλάβει στην αποστολή για το Μουντιάλ της ερχόμενης χρονιάς. Η επιθυμία του εισακούστηκε αλλά ο Ντάριο ή απλά Νταντά Μαραβίγια (Νταντά το θαύμα) όπως τον αποκαλούσαν έμεινε στον πάγκο γιατί προτιμήθηκαν από τον τεχνικό της Βραζιλίας παίκτες παγκόσμιας κλάσης όπως οι Ζαρζίνιο, Πελέ και Τοστάο τους οποίους παρακολούθησε από τον πάγκο ο 24χρονος τότε άσος μεταξύ άλλων των Φλαμένγκο, Ατλέτικο Μινέιρο , Ιντερνασιονάλ, και Γκοΐας.
Τη φανέλα με το εθνόσημο φόρεσε μόλις επτά φορές (1970 -73) και απέτυχε να κάνει αυτό που γνώριζε όσο λίγοι, δηλαδή να στείλει τη μπάλα στα δίκτυα.
Κορυφαία στιγμή της καριέρας του το 1971 όταν βοήθησε την Ατλέτικο Μινέιρο να κατακτήσει τον τίτλο της πρωταθλήτριας της χώρας πετυχαίνοντας μάλιστα το μοναδικό γκολ στον τελικό κόντρα στην Μποταφόγκο.
Μεταξύ των ουκ ολίγων προσωνυμίων που του έδωσαν ήταν και τα «Ντάριο το σιδερένιο στήθος» «Ο Βασιλιάς Νταντά» και «Νταντά το τροπικό πουλί». Οι θαυμαστές τους είχαν πει για αυτόν « υπάρχουν τρία πράγματα τα οποία μπορών να κρατηθούν σταθερά στον αέρα: ένα εξωτικό πουλί, ένα ελικόπτερο και ο Νταντά» και το επίσης παροιμιώδες « μετά τον Γκαρίντσα , ο Νταντά είναι η μεγαλύτερη απόλαυση του λαού».
Χθες κατά την διάρκεια της παραμονής του στο κέντρο Τύπου της Τερεσόπολις όπου βρίσκετι στο προπονητικό κέντρο της Εθνικής Βραζιλίας δήλωσε αφοπλιστικά, σε συμπατριώτες του και ξένους διαπιστευμένους για το Μουντιάλ 2014 δημοσιογράφους, για μία ακόμα φορά « ήμουν πολύ απασχολημένος με το να σκοράρω και έτσι ποτέ δεν έμαθα να παίζω μπάλα και πρέπει να ρωτήσει κανείς τον Θεό πως ένας τύπος τόσο κακός παίκτης όσο εγώ μπόρεσε να σκοράρει τόσο πολλά γκολ, πάρα πολλά για κάποιον που δεν ήξερε να κάνει πάσα και ντρίμπλα».
Απόδειξη πως παραμένει και σήμερα λίγο πριν στην 8η δεκαετία της ζωής ένας ιδιαίτερα ευρηματικός στα λεγόμενα του. Ιδού τα πιο σπουδαία εξ αυτών:
«Δεν υπάρχουν άσχημα γκολ. Άσχημο είναι να μην πετυχαίνεις γκολ»
«Μην μου δίνετε προβλήματα, σας δίνω λύσεις»
«Ήμουν τόσο συγκεντρωμένος στο να πετυχαίνω γκολ που δεν είχα χρόνο να μάθω να παίζω μπάλα», «Δεν παίζω ποδόσφαιρο, πετυχαίνω γκολ» και το… θεϊκότερο
«Δύο πράγματα δεν γνωρίζω να κάνω: Να χάνω γκολ και να παίζω ποδόσφαιρο».
