Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου: Το πιο μουντιαλικό αεροδρόμιο (photos)

Αυτουργός αυτής της …διάκρισης - μετααμόρφωσης είναι ένας πασίγνωστος όχι μόνον στην πατρίδα του αλλά και διεθνώς καλλιτέχνης δρόμου, ο Πάουλο Κονσερτίνο που έχει κυριολεκτικά μεταμορφώσει την αισθητική του αεροδρομίου Congonhas το οποίο όχι απλά στην …καρδιά του έχει εικόνες της σημαντικότερης ποδοσφαιρικής διοργάνωσης του πλανήτη αλλά και είναι περιστοιχισμένος από πλήθος άλλων με ανάλογο περιεχόμενο.

Οι χιλιάδες ταξιδιώτες που καταφθάνουν στο αεροδρόμιο της βραζιλιάνικης μεγαλούπολης πριν , κατά την διάρκεια και μετά το τέλος του Παγκόσμιου Κυπέλλου FIFA 2014 γίνονται αυτόπτες μάρτυρες ενός υπέροχου ποδοσφαιρικού πίνακα στην κεντρική αίθουσα αφίξεων. Στο έργο αυτό απεικονίζονται οι Κριστιάνο Ρονάλντο, Μάριο Μπαλοτέλι, Αντρές Ινιέστα, Λιονέλ Μέσι, Νεϊμάρ αλλά και ο μεγάλος απών Φρανκ Ριμπερί.

Ο εν λόγω καλλιτέχνης που έχει κοσμήσει με αναλόγου ομορφιάς και ποδοσφαιρικής αύρας και τα αποδυτήρια της Σάντος καθώς και το τούνελ που οδηγεί σ’ αυτά έχει μία σειρά από άλλες δημιουργίες του σε διάφορους άλλους χώρους και κυρίως τον περιμετρικό τείχο του αεροδρομίου του Σάο Πάολο.

Ο θρυλικός Μανέ Γκαρίντσα ηγέτης της Βραζιλίας στον 2ο της μουντιαλικό θρίαμβο το 1962 στα γήπεδα της Χιλής όταν τραυματίστηκε ο Πελέ στα πρώτα παιχνίδια και δεν μπόρεσε να βοηθήσει την ομάδα.

Οι λατρεμένοι των Βραζιλιάνων Κάρλος Αλμπέρτο και Μάριο Ζαγκάλο, αρχηγός και προπονητής αντίστοιχα της κατά πολλούς κορυφαίας εθνικής ομάδας όλων των εποχών όχι μόνον της χώρας της σάμπα αλλά και ολόκληρου του κόσμου κατά την έξοδο τους από το αεροπλάνο με ανά χείρας το τρόπαιο Ζιλ Ριμέ τους το οποίο έφεραν στην πατρίδα τους για πάντα μετά την 3η του κατάκτηση το 1970 στα γήπεδα του Μεξικό.

Ο βασιλιάς της μπάλας Πελέ έγινε εκείνη τη χρονιά ο ένας και μοναδικός ποδοσφαιριστής που φίλησε για 3η φορά το εν λόγω τρόπαιο. Κανείς ποδοσφαιριστής δεν έχει φθάσει σ’ ανάλογο επίτευγμα.

Χρειάστηκε να περάσουν 24 χρόνια για να κάνει το καρέ παγκόσμιων τίτλων η «σελεσάο» και ο αρχηγός της ομάδας του 1994 Κάρλος Ντούνγκα το πανηγύρισε με τη χαρά του όπως απεικονίζει ένα ακόμα έργο του καλλιτέχνη. 

Βασικοί συντελεστές της επιτυχίας εκείνης στα αμερικανικά γήπεδα ήταν οι μεγάλοι Μπεμπέτο και Ρομάριο και θρυλικός θα μείνει ο πανηγυρισμός με στυλ κούνια μωρού που λάνσαραν αυτοί πρώτοι στη διάρκεια του 14ου Μουντιάλ.

Την σφραγίδα του Ρονάλντο, είχε ο 5ος και τελευταίος μουντιαλικός θρίαμβος της Βραζιλίας το 1992. Το «φαινόμενο» του παγκόσμιου ποδοσφαίρου με το ιδιόρρυθμο του κούρεμα είχε αναδειχθεί πρώτος σκόρερ σ’ εκείνη τη διοργάνωση πετυχαίνοντας μάλιστα τα δύο γκολ στο νικηφόρο 2-0 επί της Γερμανίας στον τελικό.

Χάρη στα γκολ του Ρονάλντο και την τεράστια συνεισφορά των Ριβάλντο, Ροναλντίνιο και των άλλων αστεριών της «σλεσάο» του Λουίς Φελίπε Σκολάρι και τότε ο Καφού έγινε ο 5ος και τελευταίος αρχηγός της που σήκωσε το «άγιο δισκοπότηρο» της μπάλας στην Ιαπωνία το 2002.

Στη διοργάνωση εκείνη είχε πρωτολάμψει το αστέρι του Ροναλντίνο που όμως απέτυχε να λάμψει τέσσερα χρόνια μετά στα γήπεδα της Γερμανίας και δεν συμπεριλήφθηκε στις λίστες για τα τελευταία δύο Μουντιάλ, αλλά παρόλα αυτά είναι από τα αστέρια που έχει αναπαραστήσει σε έργα του ο Κονσερτίνο.

Τοιχογραφίες όμως του καλλιτέχνη μπορεί να δει κανείς και σε άλλα σημεία τόσο της πόλης του Σάο Πάολο όσο και σ’ άλλες μεγαλουπόλεις της χώραςς.