Ελλάδα-Γερμανία: «Δείχνουμε το μεσαίο δάχτυλο»

Ιδιαίτερα ποδοσφαιρόφιλος δεν είμαι. Καθόλου μάλλον. Σπάνια έχω καθίσει να δω και τα 90 λεπτά. Οι φίλοι μου το ξέρουν –και με κοροϊδεύουν- ότι θυμήθηκα πως είμαι ΠΑΟΚτσης, μόνο αφού έφυγα από την πατρίδα μου, τη Θεσσαλονίκη και μετακόμισα (εδώ και μια 7ετία) στην Αθήνα.

Την Παρασκευή στις 10 παρά τέταρτο, όμως, σταματάω τα πάντα. Βάζω τα μολύβια κάτω, παρατάω τα πληκτρολόγια και ασχολούμαι μόνο με την Εθνική Ελλάδος. Γιατί δεν είναι απλά μπάλα. Είναι εθνική υπόθεση.

Το ξέρω ότι θα μου την πέσουν πολλοί, πως δεν έχει να κάνει το ποδόσφαιρο με την πολιτική, πως και να κερδίσουμε πάλι θα τους χρωστάμε το Σάββατο το πρωί, πως ένα παιχνίδι είναι, που δε δίνει καμία απάντηση στη Μέρκελ. Και μπορεί και να 'χουν δίκιο.

Αλλά, ξέρετε τι; Εγω έτσι νιώθω. Νιώθω ότι μου την έχουν πέσει από παντού. Χωρίς να φταίω. Γιατί εγώ πλήρωσα όλους τους φόρους μου και δε δανείστηκα ποτέ από κανέναν. Αυτοί μας δάνειζαν, την ίδια ώρα που πολύ καλά γνωρίζανε ότι δε θα μπορούσαμε ποτέ να τους πληρώσουμε. Την ίδια ώρα που μας πουλούσανε τα όπλα τους. Την ίδια ώρα που, ουσιαστικά, υποδαύλιζαν την αντιπαράθεσή μας με την Τουρκία. Την ίδια ώρα, που –πολύ βολικά- ξεχνούσαν πολεμικές αποζημιώσεις και κατοχικά δάνεια.

Διαβάστε περισσότερα στο newsbomb.gr στο θέμα: «Euro 2012, Ελλάδα-Γερμανία: Δείχνουμε το μεσαίο δάχτυλο».