Το top 10 των τελικών

18 Μαΐου 1960. Ρεάλ Μαδρίτης-Αϊντραχτ Φρανκφούρτης 7-3

Ο τελικός με τα περισσότερα γκολ ήταν συνάμα και το τέλος εποχής της τεράστιας Ρεάλ Μαδρίτης. Εκεί, στη Γλασκώβη, κατέκτησε τον πέμπτο σερί τίτλο, αποδίδοντας εκπληκτικό ποδόσφαιρο. «Καρέ» τερμάτων ο μεγάλος Ούγγρος Φέρεντς Πούσκας, τα άλλα τρία ο θρύλος του κλαμπ  Αλφρέντο Ντι Στέφανο. Ανάμεσα στους 127.621 θεατές –αριθμός ρεκόρ στην ιστορία του θεσμού- που στριμώχθηκαν στο «Χάμπντεν Παρκ», ο 19χρονος τότε Αλεξ Φέργκιουσον. Οι Γερμανοί είχαν κάνει το ολέθριο σφάλμα να προηγηθούν με τον Κρες στο 18’. Στο τέλος υποκλίθηκαν κι εκείνοι στην τεράστια ομάδα, της Ρεάλ Μαδρίτης, την πιο πετυχημένη στο Κύπελλο Πρωταθλητριών.

2 Μαΐου 1962. Μπενφίκα-Ρεάλ Μαδρίτης 5-3

Ηταν η πρώτη φορά που η Ρεάλ Μαδρίτης έχανε σε τελικό. Ο Ντι Στέφανο και ο Πούσκας είχαν καβατζάρει τα 35, δεν άντεξαν περισσότερο από ένα ημίχρονο. Η Ρεάλ Μαδρίτης προηγήθηκε 3-2 αλλά το δεύτερο μέρος του τελικού που έγινε στο Αμστερνταμ ανήκε σε έναν καταπληκτικό νεαρό. Ο 20χρονος Εουσέμπιο σκόραρε δύο φορές, ένα ακόμη γκολ είχε πετύχει ο αρχηγός Κολούνα και η Μπενφίκα κατακτούσε τον δεύτερο συνεχόμενο τίτλο.

29 Μαΐου 1968. Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ-Μπενφίκα 4-1

Είχαν περάσει 10 χρόνια από το συγκλονιστικό αεροπορικό δυστύχημα του Μονάχου, τότε που 26 άνθρωποι, είχαν χάσει τη ζωή τους. Οι οκτώ ήταν νέα παιδιά, της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Επιζών ο Μπόμπι Τσάρλτον ο οποίος οδήγησε τους «μπέμπηδες» σε θρίαμβο επί της σπουδαίας Μπενφίκα. Το ματς, στο Γουέμπλεϊ ήταν αμφίρροπο, έληξε 1-1 αλλά στην παράταση όλα άλλαξαν. Η Γιουνάιτεντ σε ένα εκρηκτικό τρίλεπτο απ’ το 97’ έως το 100’ σκόραρε τρείς φορές με τους Μπεστ, Κιντ, Τσάρλτον και κατέκτησε τον παρθενικό τίτλο της ιστορίας της στο Κύπελλο Πρωταθλητριών.

31 Μαΐου 1972 Αγιαξ-Μίλαν 2-0

Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 η μεγάλη ομάδα της Ευρώπης ήταν ο Αγιαξ. Σε εκείνο τον δεύτερο συνεχόμενο τελικό που κατακτούσε ο σύλλογος του Αμστερνταμ, είχε ως πρωταγωνιστή τον μεγάλο αρχηγό Γιόχαν Κρόιφ που πέτυχε και τα δύο γκολ. Εκφραστές του ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου οι Ολλανδοί δεν είχαν αντίπαλο. Νέεσκενς, Χάαν, Μιούρεν, Κάιζερ, Χουλσόφ, Κρολ, Κάιζερ ήταν τα κορυφαία ονόματα της ομάδας-μοντέλο του Στέφαν Κόβατς.

30 Μαΐου 1979. Νότιγχαμ Φόρεστ-Μάλμε 1-0

Η κυριαρχία των Αγγλων εκείνη την εποχή ήταν σχεδόν ολοκληρωτική. Από το 1977 έως το 1982 στο «νησί» είχαν να λένε για τις επιτυχίες τους. Μεγαλύτερη ήταν δίχως αμφιβολία αυτή της Νότιγχαμ Φόρεστ. Ο Μπράιαν Κλαφ σε διάστημα τριών χρόνων, κατάφερε να πάρει μια ομάδα από τη Δεύτερη Κατηγορία και να την φτάσει δύο φορές στην κορυφή της Ευρώπης. Εκείνο το βράδυ, στο Μόναχο, το γκολ του Τρέβορ Φράνσις έδωσε τον πρώτο τίτλο.

29 Μαΐου 1985. Γιουβέντους-Λίβερπουλ 1-0

Η μαύρη σελίδα στο βιβλίο της διοργάνωσης. Λίγο πριν από την έναρξη της αναμέτρησης οπαδοί των δύο ομάδων άνοιξαν πόλεμο με τραγική συνέπεια τον θάνατο 39 ανθρώπων. Ο τελικός έγινε, παρά την τραγωδία, η Γιουβέντους νίκησε με ένα πέναλτι του Μισέλ Πλατινί. Πικρή νίκη, παραφωνία οι πανηγυρισμοί που ακολούθησαν…
Αμεση ήταν η αντίδραση της τότε πρωθυπουργού της Βρετανίας. Η Μάργκαρετ Θάτσερ απαγόρευσε στις Αγγλικές ομάδες να συμμετάσχουν στα Κύπελλα Ευρώπης για επτά ολόκληρα χρόνια. Το Σεπτέμβριο του 1992 η Λίβερπουλ ήταν η πρώτη που επανεμφανίστηκε στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ αντιμετωπίζοντας τη Λάχτι από τη Φινλανδία.

24 Μαΐου 1989. Μίλαν-Στεάουα 4-0

Η σπουδαία ομάδα με μαέστρο τον Αρίγκο Σάκι και σολίστ τους τρείς «ιπτάμενους Ολλανδούς». Μάρκο Φαν Μπάστεν, Ρουντ Γκούλιτ και Φρανκ Ράικαρντ ήταν εκείνοι που έκαναν τη διαφορά και χάρισαν στους «ροσονέρι» δύο σερί τίτλους. Οι  97.000 θεατές στο «Καμπ Νου» είχαν μείνει έκθαμβοι από την ομάδα που συνδύαζε θέαμα και ουσία.

18 Μαΐου 1994 - Αθήνα. Μίλαν - Μπαρτσελόνα: 4-0

Οι Καταλανοί του Γιόχαν Κρόιφ ήταν το μεγάλο φαβορί. Στόιτσκοφ, Ναδάλ, Μπακέρο, Κούμαν, Γκουαρντιόλα και Ρομάριο μπήκαν υπεροπτικά στον τελικό της Αθήνας και το πλήρωσαν ακριβά. Βαρειά ήττα αλλά απολύτως δίκαιη για την ομάδα του Καπέλο η οποία κυριάρχησε έστω και χωρίς τον αρχηγό της τον Φράνκο  Μπαρέζι. Ο Ντανιέλε Μασάρο πέτυχε δύο γκολ, άλλο ένα ο Μαρσέλ Ντεσαγί αλλά το ωραιότερο ήρθε από τον Ντεγιάν Σαβίτσεβιτς με «λόμπα» από τα 40 μέτρα.

26 Μαΐου 1999. Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ-Μπάγερν 2-1

Η πλέον αξιομνημόνευτη ανατροπή στην ιστορία του Κυπέλλου Πρωταθλητριών συνέβη στη Βαρκελώνη. Οι Γερμανοί της Μπάγερν είχαν προηγηθεί από το 6ο λεπτό με τον Μάριο Μπάσλερ και διατηρούσαν το προβάδισμα ως τις καθυστερήσεις. Οι οπαδοί των Αγγλων άρχισαν να αποχωρούν όταν ο τελικός πήρε φωτιά. Στο πρώτο λεπτό από τα τρία των καθυστερήσεων, ο 33χρονος τότε Τέντι Σέρινχαμ φέρνει το ματς στα ίσα. Η Γιουνάιτεντ παίρνει θάρρος, εκμεταλλεύεται το σάστισμα των Βαυαρών και δύο λεπτά αργότερα τους δίνει το τελειωτικό χτύπημα. Σε «νεκρό χρόνο» σχεδόν ο Ολε Γκούναρ Σόλσκιερ στέλνει τους Αγγλους στον έβδομο ουρανό και τους αντίπαλους στο καναβάτσο.

15 Μαΐου 2002. Ρεάλ Μαδρίτης-Μπάγερ Λεβερκούζεν 2-1

Το φαβορί, εκείνο το βράδυ στη Γλασκώβη ήταν η Ρεάλ Μαδρίτης και το επιβεβαίωσε, όχι εύκολα πάντως. Οι σκληροτράχηλοι Γερμανοί τους δυσκόλεψαν αρκετά και χρειάστηκε η τεράστια κλάση του Ζιντάν για να λύσει το γόρδιο δεσμό. Εκείνο το απίστευτο γκολ του Γάλλου, στη λήξη του ημιχρόνου, συγκαταλέγεται στα πέντε κορυφαία της διοργάνωσης.Ηταν το 9ο Κύπελλο της «Βασίλισσας».

25 Μαΐου 2005. Μίλαν-Λίβερπουλ 3-3 (2-3 πέναλτι)

Για πολλοστή φορά αποδείχθηκε γιατί το ποδόσφαιρο είναι το πλέον απρόβλεπτο άθλημα του πλανήτη. Στην Κωνσταντινούπολη 60.000 άνθρωποι είδαν τη Μίλαν να κάνει περίπατο στο πρώτο ημίχρονο. Ούτε ένα, ούτε δύο αλλά τρία γκολ προβάδισμα είχαν πάρει οι Ιταλοί. Ο Μαλντίνι αιφνιδίασε στο πρώτο λεπτό, δύο ακόμη γκολ από τον Κρέσπο, έφεραν το 3-0. Σκορ που σπάνια ανατρέπεται εκτός κι αν πρόκειται να το επιχειρήσει η ομάδα-θρύλος που λέγεται Λίβερπουλ. Οι Αγγλοι κατάφεραν με αντεπίθεση διαρκείας να φέρουν το ματς στην ισορροπία σε έξι μόνο λεπτά με τα  γκολ του Σμίτσερ, του Τζέραρντ και το Αλόνσο. Την σπουδαία ανατροπή την πέτυχαν στα πέναλτι, όταν ο Ντούντεκ απέκρουσε το τελευταίο του Σεφτσένκο. Η Λίβερπουλ κατέκτησε, με απίστευτο τρόπο, το πέμπτο Κύπελλο της ιστορίας της.