Για τον Ralph Macchio η οικογένεια ήταν ο μεγαλύτερος σύμμαχος στο Karate Kid

Με αφορμή το νέο του βιβλίο για τα παρασκήνια του Karate Kid, μίλησε για όλα όσα τον διαμόρφωσαν σε αυτό που είναι σήμερα.

Είναι κάπως ειρωνικό και αστείο αν σκεφτούμε ότι ο Ralph Macchio είδε το πρώτο Karate Kid στα κρυφά, σαν οποιοσδήποτε έφηβος της εποχής πριν από 40 χρόνια περίπου. Δεν τον αναγνώρισε σχεδόν κανείς στην αίθουσα, μόνο όσοι τον είχαν προσέξει στο The Outsiders του Coppola. Πολύ σύντομα θα γινόταν τόσο αναγνωρίσιμος που θα έμενε γνωστός με το όνομα του ρόλου του, θα γινόταν ο Daniel LaRusso.

Χάρη στην αναβίωση του σύμπαντος του Karate Kid μέσα από το Cobra Kai, ο Daniel LaRusso επανασυστήθηκε σε μία ακόμα γενιά και συνεχίζει τον θρύλο που ξεκίνησε πριν από 4 δεκαετίες. Όλα αυτά τα χρόνια παρέμεινε προσιτός και μετριοπαθής, σαν να πήρε μαθήματα από το Karate Kid και τώρα ήταν η στιγμή να μιλήσει για αυτό. Όλα όσα έζησε στα γυρίσματα μπροστά και πίσω από τις κάμερες αναβιώνουν στο βιβλίο του Waxing On. Περισσότερο ενδιαφέρον όμως είχαν τα στοιχεία από τη ζωή του Marchio χωρίς τα ρούχα του LaRusso και κυρίως η οικογένειά του την οποία αναφέρει σε πολλά σημεία του βιβλίου του και μίλησε γι αυτή και στη συνέντευξη που έδωσε στο Hollywood Reporter.

Με τη γυναίκα του είναι παντρεμένος εδώ και 35 χρόνια, κάτι αρκετά ασυνήθιστο για το Hollywood. Ήταν και είναι το μεγαλύτερο στήριγμά του, τόσο μέσα στο στούντιο, όσο και όταν έσβηναν τα φώτα του. Θεωρεί τον εαυτό του πάρα πολύ τυχερό που κράτησε αυτή τη γυναίκα στη ζωή του όλα αυτά χρόνια και θα είναι αιώνια ευγνώμων απέναντί της.

Όταν απέκτησαν παιδιά, ο Macchio φρόντισε να δουλεύει λιγότερο για να είναι όσο πιο κοντά γίνεται στα παιδιά του, ειδικά όταν ήταν πολύ μικρά. Ο ερχομός των παιδιών του ήρθε στην κατάλληλη συγκυρία, μιας και έβγαλε καλά λεφτά από το Karate Kid σε νεαρή ηλικία και έτσι μπόρεσαν να μεγαλώσουν όπως ακριβώς έπρεπε. Ήταν κάτι που συνειδητοποίησε με την επιτυχία του Cobra Kai, με την αφορμή το αναπόφευκτο πισωγύρισμα που έκανε στη μνήμη του.

Αν η οικογένεια ήταν το ένα πόδι που τον κράτησε όρθιο και ταυτόχρονα προσγειωμένο, το άλλο ήταν σίγουρα η δημιουργικότητα. Δεν ήθελε και δεν μπορούσε να μείνει στη σκιά του LaRusso και γι’αυτό πήρε θέση πίσω από τις κάμερες. Έγραψε σενάρια, σκηνοθέτησε ταινίες μικρού μήκους και κατάφερε να συνεργαστεί με το ίνδαλμά του, τον Coppola. Έκανε μαθήματα δημιουργικής γραφής και άνοιξε νέα κεφάλαια στην επαγγελματική του ζωή. Άλλωστε αυτό ήταν και το νόημα του Karate Kid που συνεχίζεται και στο Cobra Kai, συνεχής βελτίωση και επανεφεύρεση του εαυτού σου.