Βασικός αντίπαλος η πίεση, αν τη «νικήσει» θα το πάρει

Ατρόμητος στο Περιστέρι και μετά play offs. Ο Παναθηναϊκός είναι υποχρεωμένος να «κοιτά» μόνο το παιχνίδι με τον προσεχή του αντίπαλο, αλλά μη γελιόμαστε δε χρειάζεται καν συζήτηση το ματς αυτό αν θες να λες πως στοχεύεις στην επιστροφή στους τίτλους. Οτιδήποτε άλλο πέραν της νίκης, αυτόματα θα σημαίνει το ψαλίδισμα των ελπίδων σε σημείο βαθμολογικό και ψυχολογικό, σε τεράστιο ποσοστό.

Η ομάδα του Ατρόμητου όσο κι αν συζητάμε για το αν έχει κίνητρο ή όχι, είναι το τελευταίο παιχνίδι που θέλει να πάρει κάτι. Τα play out προφανώς και δεν έχουν την παραμικρή σημασία απ’ τη στιγμή που δεν υπάρχει κίνδυνος εμποκής σε σενάρια υποβιβασμού. Άρα δε θέλει μυαλό για να αντιληφθούμε πως οι παίκτες του Ατρόμητου θα «σκιστούν» με τον Παναθηναϊκό κι όχι κόντρα στον κάθε Αστέρα ή Παναιτωλικό ή ΟΦΗ ή όποιον αντιμετωπίσουν στα ματς των play out.

Αυτό τώρα πρέπει να απασχολεί σοβαρά τον Παναθηναϊκό; Όχι είναι η απάντηση. Οι «πράσινοι» ως ομάδα κορυφής, δεν ενδιαφέρεται για το κίνητρο ή τη «δίψα» του Ατρόμητου. Μπαίνει στο γήπεδο, κερδίζει, φεύγει και σκέφτεται το επόμενο παιχνίδι, την κλήρωση των play offs και φυσικά τα συνεχόμενα ντέρμπι που ακολουθούν.

Αγωνιστικά, απουσίες, επιστροφές, ενδεκάδες, είναι για τον προπονητή και τις αναλύσεις μετά τα ματς. Το «τριφύλλι» αυτή τη στιγμή έχει να… νικήσει το σοβαρότερο αντίπαλό του: Τη νοοτροπία που «μπολιάστηκε» εδώ και χρόνια. Όντας η ομάδα που δεν κυνηγά στόχο τέτοια εποχή, δεν είναι καν κοντά στην κορυφή για να έχει ελπίδες διεκδίκησης του παραμικρού. Η φανέλα ζυγίζει τόνους. Αλλά η κάθε εποχή έχει διαφορετικούς κατόχους της κάθε φανέλας. Αυτοί είναι που πρέπει να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.

Είτε μπεις στο έξτρα πρωτάθλημα με 1 βαθμό πάνω ή ένα βαθμό κάτω απ’ την κορυφή, μικρή η διαφορά. Σε δέκα ματς τα πάντα γίνονται, ειδικά όταν μιλάμε για αναμετρήσεις που θα «σπάσουν» οι βαθμοί για όλους. Πρωτίστως πρέπει να αποτινάξουν οι «πράσινοι» το φόβο και το βάρος της πίεσης που δεδομένα έχουν. Φόβος της αποτυχίας, βάρος για τον τίτλο που λείπει εδώ και 13 χρόνια.

Συνήθισε το «τριφύλλι» να προχωρά ζώντας στις δάφνες του παρελθόντος. Η ιστορία του ήταν το… λίπος που «έκαιγε» προχωρώντας σε δύσκολο δρόμο. Αρκετό καιρό περπάτησε με αυτή την παρακαταθήκη. Πλέον η ίδια η ιστορία επιτάσσει την προσθήκη νέων κεφαλαίων. Ο φετινός τίτλος θα είναι ένα λαμπρό. Γι’ αυτό κι έχει τόση σημασία.

Μέχρι τώρα ήδη ο Παναθηναϊκός έδειξε πως δεν άντεξε, καθώς απώλεσε μια διαφορά που θεωρητικά έπρεπε να του δίνει μεγαλύτερη ευκολία και να τον καθιστά απόλυτο φαβορί τουλάχιστον. Εύκολα χάθηκε αυτό το πλεονέκτημα, λόγω πίεσης και λόγω λαθών φυσικά, όπως η καθυστέρηση ενίσχυσης του ρόστερ. Όση ζημιά κι αν έγινε, δεν είναι τίποτα μη αναστρέψιμο.

Αρκεί ψυχολογικά ο Παναθηναϊκός να ξεπεράσει τους φόβους του. Να ανταποκριθεί στην πίεση με την οποία πρέπει να μάθουν να πορεύονται οι πάντες. Η απουσία της ήταν το αφύσικο για το «τριφύλλι». Η επιστροφή της είναι το νορμάλ. Ακριβώς λόγω των συνθηκών και των πολλών ετών χωρίς τίτλο, παρατηρείται και απίστευτη κατανόηση απ’ τον κόσμο. Ο οποίος σε μεγάλο βαθμό αποτελεί ασπίδα, απορροφώντας τεράστιο ποσοστό πίεσης. Δε θα γίνεται για πάντα αυτό, για τον Παναθηναϊκό μιλάμε.

Εδώ που φτάσαμε ένας βαθμός μπορεί να κρίνει τα πάντα. Δοκάρι και μέσα πρωταθλητής, δοκάρι και έξω το έχασες. Σε τέτοιες λεπτομέρειες κανείς δεν μπορεί να πει κουβέντα. Το θέμα είναι η νοοτροπία, ο ψυχισμός, η αποφασιστικότητα, η αυτοπεποίθηση που θα επιδείξει ο Παναθηναϊκός. Σε περίπτωση που ανταποκριθεί, θα έχει πάρει την σπουδαιότερη «νίκη». Διαφορετικά, το ποιος είναι απέναντι θα είναι το μικρότερο πρόβλημα.