Χειροκρότημα στον Ιβάν, αλλά το θέμα είναι η διαπίστωσή του

Πέρασαν κάποιες μέρες απ’ το ντέρμπι αιωνίων. Ο Παναθηναϊκός έμεινε όρθιος, δεν έχασε. Ο Ολυμπιακός πήρε το… βραβείο του «ήμουν καλύτερος». Σημαντικό βραβείο. Μπορούμε να κάτσουμε να βρούμε πολλά τέτοια που πήρε το «τριφύλλι» προηγούμενα χρόνια, αλλά ο τίτλος είχε χαθεί με χαρακτηριστική άνεση. Τώρα ξαφνικά μαθαίνουμε πως ίσως να έχει μεγαλύτερη σημασία το να είσαι ανώτερος σε 1-2 ντέρμπι, παρά η βαθμολογική σου θέση.

Ένα ακόμη γεγονός που πηγάζει απ’ την ολόσωστη διαπίστωση του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Ο Σέρβος τεχνικός είναι πανέξυπνος, πέρα από σοβαρότατος άνθρωπος και επαγγελματίας. Ευτυχία για τον Παναθηναϊκό που τον έχει, την οποία καρπώνεται και το ελληνικό ποδόσφαιρο κατ’ επέκταση.

Έγινε μια ερώτηση, απάντηση άψογα ο Γιοβάνοβιτς. Αποθεώθηκε, χειροκροτήθηκε. Καλώς μέχρι εδώ και ολόσωστα. Το δικό μας μυαλό έχει «μπλοκάρει» όχι στην αντίδραση Γιοβάνοβιτς, αλλά στα λεγόμενα. Τί είπε; «Μην υποτιμάτε την ομάδα μου». Εκεί είναι όλη η ουσία. Γιατί τον φετινό Παναθηναϊκό τον έχουν υποτιμήσει οι πάντες, σε βαθμό τραγικό.

Δικαίωμά τους να το κάνουν, ουδείς θα θέσει κανόνες αντιμετώπισης ειδικά όταν δεν είναι κόντρα στους κανονισμούς. Απλά είναι άδικο απέναντι στην προσπάθεια αυτών των παιδιών. Απέναντι στην καθημερινή δουλειά τους. Η οποία αποδίδει στο βαθμό που έχει αποδώσει. Επαναφέροντας κοτζάμ Παναθηναϊκό σε τροχιά πρωταθλητισμού.

Πρώτοι τονίζουμε πως η ομάδα χρειαζόταν και χρειάζεται μεγάλες προσωπικότητες στον αγωνιστικό χώρο, ακόμη ποιοτικότερους παίκτες, «ψημένους» και με παραστάσεις στο υψηλότερο επίπεδο. Αυτό γιατί δικαιολογεί την υποτίμηση αυτών των παιδιών; Στην τελική, όποιος υποτιμά τη συγκεκριμένη ομάδα, στην ουσία ρεζιλεύει τη δική του.

Όλοι τους πίσω απ’ τον Παναθηναϊκό είναι. Ακόμη και σε μια περίοδο που δεν είναι η καλύτερη για το «τριφύλλι», δεν κατόρθωσαν να το «σκοτώσουν». Ίσα-ίσα που φαίνεται να ξεκαθαρίζει κάπως το τοπίο, με δύο ομάδες να αποκτούν προβάδισμα στην προσπάθεια για τον τίτλο.

Μία απ’ αυτές ο Παναθηναϊκός. Πέρασε μεγάλο διάστημα της σεζόν. Πολλοί αγώνες, πολλές οι συνθήκες, οι καταστάσεις. Έχουμε δει τον καθένα στη φόρμα του, στο ντεφορμάρισμά του. Ακόμη και οι αναλύσεις γύρω απ’ το πρωτάθλημα, βρίσκουν τον Παναθηναϊκό να αντιμετωπίζεται άδικα.

Ο Ολυμπιακός είναι χαμηλά, θα σου πουν έχει ποιότητα. Ο ΠΑΟΚ τέταρτος, θα σου πουν έβγαλε νέους και «χτίζεται». Η ΑΕΚ δεν το συζητάμε, αποθεώνουν μέχρι και την προσπάθειά της να νικήσει ματς στα χαρτιά. Ο Παναθηναϊκός, εντάξει να δούμε πόσο θα αντέξει, δεν έχει λύσεις, δεν έχει ρόστερ, δεν ξέρουν να κάνουν πρωταθλητισμό κι άλλα τέτοια.

Το γιατί συμβαίνει αυτό είναι ξεκάθαρο. Έμαθαν τον Παναθηναϊκό να είναι ο φτωχός συγγενής. Αυτό που δε διεκδικεί, δεν απειλεί κανέναν παρά μόνο με κάποια σκόρπια αποτελέσματα. Ξαφνικά οι «πράσινοι» επέστρεψαν, απειλούν, διεκδικούν στα ίσα και με δυναμική. Τους ξενίζει. Ταυτόχρονα, όμως, από την τετράδα της κορυφής είναι ο πιο εύκολος «στόχος» για κριτική. Κυρίως επειδή ο ίδιος ο οργανισμός του Παναθηναϊκού έχει μάθει στην κριτική, άρα δεν μπαίνει στον κόπο είτε να την αντικρούσει, είτε να την… βάλει στη θέση της. Με τους υπόλοιπους ισχύει το ακριβώς αντίθετο.

Είναι υποκριτικό λοιπόν να λέγεται εύκολα το «μπράβο» στον Ιβάν Γιοβάνοβιτς, τη στιγμή που οι ίδιοι που το λένε υποτιμούν τη δική του δουλειά και την ομάδα του. Παρότι είναι στην κορυφή, έβγαλε έκτο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό χωρίς να χάσει κι όμως κάνει αυτοκριτική και ψάχνει τρόπους βελτίωσης.

Αν υπάρχει δικαιοσύνη λοιπόν, το πρωτάθλημα αυτό θα πάει στον Παναθηναϊκό. Για την προσπάθεια, τη δουλειά, την ηθική προσέγγιση των πραγμάτων, το σεβασμό που επιδεικνύει προς όλους. Ακόμη κι αν ξέρει πως εκείνοι δεν σέβονται και είναι προσβλητικοί σε πολλές περιπτώσεις.

Στο κάτω-κάτω, δεν υπάρχει λόγος τόσης αμφισβήτησης. Έρχονται play offs, έρχονται πολλά ντέρμπι. Αφού είναι όλοι τους τόοοοοοσο καλύτεροι απ’ τον Παναθηναϊκό, γιατί δεν ηρεμούν και να το αποδείξουν στον αγωνιστικό χώρο; Στα λόγια οι πάντες κάνουν… χατ τρικ και θριαμβεύουν. Στην πράξη δεν το δείχνουν.

Υ.Γ. Η αμυντική λειτουργία του Παναθηναϊκού είναι κυρίως η κατοχή και η σίγουρη κυκλοφορία. Ο Μάγκνουσον σε αυτό το στοιχείο είναι υπεραπαραίτητος.