Στα πλέι οφ μπορεί και πρέπει να παίξει καλύτερα ο Παναθηναϊκός

Ο Παναθηναϊκός έφυγε αλώβητος από το γήπεδο του μεγάλου του αντιπάλου.

Για τρίτη φορά σε δύο χρόνια δεν λύγισε και θα επισκεφθεί το γήπεδο του Πειραιά ακόμα μία φορά στα πλέι οφ. Η αλήθεια και με όσα είδα και στα social media δεν νομίζω ότι κρύφτηκε κανείς φίλος του «τριφυλλιού» πίσω από το δάχτυλό του, είναι ότι η εικόνα της ομάδας δεν άρεσε. Πως θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά;

Ο Παναθηναϊκός σε διαστήματα του αγώνα, ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο έδειχνε βολεμένος με την ισοπαλία, «φοβόταν» μην γίνει το κακό, όπως κι έγινε, αλλά το γκολ ακυρώθηκε σωστά κι έτσι γλίτωσε τη ζημιά. Ανησυχητικό είναι και το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός έπαιξε 3-4 λεπτά με παίκτη λιγότερο κι έβγαζε πάθος κι ένταση, κυνήγησε το γκολ, λες και είχε αυτός το αριθμητικό πλεονέκτημα. Ο Παναθηναϊκός δεν μπόρεσε να κρατήσει μπάλα και να φτιάξει μεγάλες φάσεις. Είχε τις δικές του στιγμές, όμως, σε ένα ντέρμπι χρειάζονται περισσότερα.

Ανησυχητικό, για μένα, είναι και το γεγονός ότι ενώ ο Παναθηναϊκός είναι ομάδα, συμπαγής, τακτικά πειθαρχημένος, συνεχίζει να μην παίρνει σε ορισμένα ματς αυτά που πρέπει από τους πιο ποιοτικούς κι ακριβοπληρωμένους παίκτες του. Η εμφάνιση του Μπερνάρ, που περιμένεις να ξεχωρίσει σε αυτά τα παιχνίδια, ήταν μέτρια για να μην γίνουμε υπερβολικοί και πούμε αποκαρδιωτικοί. Όπως θα περίμενε κανείς περισσότερα από τον Πέρεθ ή ακόμα και από τον Σένκφελντ και τον Χουάνκαρ. Στο τέλος του ματς ο Ολλανδός περιμένει τη μπάλα για να διώξει όπως όπως και φυσικά την έχασε και βγήκε φάση, αντί να «σκυλιάσει» και να πάει να τη… δαγκώσει.

Μικρές καταστάσεις που δείχνουν ότι ο Παναθηναϊκός έφυγε με το αποτέλεσμα με διαφορετική εικόνα απ’ ό,τι είχε πέρσι που ήταν χειρότερος. Στα πλέι οφ την περασμένη σεζόν νίκησε και στον πρώτο γύρο είχε πάρει ένα σβηστό 0-0, αλλά χωρίς να νιώσει απειλή. Με απουσίες και έναν πιο φορμαρισμένο Ολυμπιακό εκείνη την περίοδο. Το ότι ο Ολυμπιακός, ο οποίος ψάχνεται φέτος με τα όσα έχει κάνει από το περασμένο καλοκαίρι, αλλά έχει βάρος φανέλας και φυσικά ποιοτικούς παίκτες, έκανε με τον Παναθηναϊκό δύο από τα καλύτερά του ματς την τρέχουσα σεζόν, δείχνει ότι το «τριφύλλι» οφείλει να βγάλει κι αυτό μεγαλύτερη ένταση, τσαμπουκά στα πλέι οφ και στα ντέρμπι τίτλου που θ’ ακολουθήσουν.

Πήρε την ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ με ανατροπές, έχοντας πάθος, πλάνο. Στα επόμενα ντέρμπι έχασε τον δρόμο του. Αν και με την ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια πιο δίκαιο αποτέλεσμα ασφαλώς θα ήταν η ισοπαλία. Σε κάθε περίπτωση, στα πλέι οφ ο Παναθηναϊκός δεν γίνεται να έχει την ίδια εικόνα. Φυσικά και στο ποδόσφαιρο μπορεί να παίξεις μέτρια και να πάρεις ένα ματς. Αλλά δεν χρειάζεται να παίζει η ομάδα με το «όλα γίνονται».

Η ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, αν δεν γίνει κάτι τρελό θα έχει οκτώ ματς με Ολυμπιακό, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και τον Άρη. Και δύο με τον Βόλο, ο οποίος με τους μεγάλους, μετά τα δύο πρώτα ματς με ΑΕΚ και Ολυμπιακό, είναι «σουρωτήρι». Μπορεί και κυρίως οφείλει να παίξει καλύτερα ο Παναθηναϊκός. Μόνο έτσι θα φτάσει στον στόχο του. Μία ντουζίνα ματς έμειναν, τώρα πρέπει όλοι να δώσουν τα πάντα. Να καταθέσουν ψυχή και ποιότητα.

ΥΓ. Ωραίο πρωτάθλημα έχουμε, αλλά ποδόσφαιρο δεν θα φτιάξουμε. Κι ας έχει αγωνία το φετινό. Όπως δεν θα φτιάξουν και πολλά άλλα στην κοινωνία, πιο σημαντικά από τη διασκέδασή μας. Πρώτη φορά είδαμε να φωνάζει ομάδα που δεν μέτρησε αντικανονικό γκολ. Και φυσικά δεν μας κάνει έκπληξη ποια είναι αυτή. Βλέπεις και τα πρωτοσέλιδα… Θα πει κάποιος οπαδικά είναι, αλλά δεν είναι έτσι, δεν μπορείς να κάνεις το άσπρο μαύρο, όπως δεν μπορεί και μία κυβέρνηση, όποια κι αν είναι αυτή, να μην έχει η πλειονότητα του κόσμου για τα βασικά και να πανηγυρίζει ότι όλα είναι ομαλά. Όσο η τοξικότητα κυριαρχεί. Επίσης και στο εξωτερικό παίζονται οικονομικά συμφέροντα κι εκεί υπάρχουν διαιτησίες περίεργες και κακές, όμως, δεν γίνεται ο κακός χαμός. Στα πολιτισμένα κράτη. Εκτός κι αν έχουμε πρότυπο άλλα.  

ΥΓ1.:Όπως για πρώτη φορά είδαμε και κορεό τρολ…