Μην επιτρέψει ποτέ να τον πείσουν πως δεν αξίζει

Έχασε ο Παναθηναϊκός απ’ την ΑΕΚ. Έχασε απ’ τον ΠΑΟΚ 2-0. Ακόμη δεν έχασε κάποιο στόχο πάντως, επειδή η ατμόσφαιρα που υπάρχει αυτή την εντύπωση σου δίνει. Λες και τελείωσαν τα πάντα, οι «πράσινοι» είναι σε μια ακόμη αποτυχημένη σεζόν και να ανοίξουμε τα… μαύρα κουτιά της «πτώσης». Καταστάσεις και αντιμετώπιση που δεν αρμόζει ούτε στην παρουσία του «τριφυλλιού», ούτε φυσικά και στη στιγμή που βρισκόμαστε στη σεζόν.

Το Παναθηναϊκός-ΠΑΟΚ για το Πρωτάθλημα, δεν είναι απλά ένα ματς τριών βαθμών. Είναι πολλά περισσότερα για τους «πράσινους». Χωρίς αυτό να σχετίζεται με το συγκεκριμένο αντίπαλό τους, αλλά με το σύνολο της αντιμετώπισης που τυγχάνουν. Είναι προφανές πως πριν αρχίσει το ματς που είναι στη Λεωφόρο, οι πάντες έχουν… χαμένο το «τριφύλλι».

Δηλαδή την ομάδα που είναι στο +4 παρά τα «στραβοπατήματά» της στο δεύτερο γύρο. Την ομάδα που περνάει περίοδο ντεφορμαρίσματος, αλλά ακόμη κι έτσι αν εξαιρέσουμε το δεύτερο ημίχρονο της Τούμπας, άξιζε να νικήσει και στη Νεάπολη και τον ΟΦΗ στην έδρα του και έστω να μη χάσει απ’ την ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια. Η… καταστροφή της σεζόν σε επίπεδο εντυπώσεων που δημιουργούνται, έχει έρθει με απλά λόγια για ένα ημίχρονο.

Προφανώς και δε θα είναι καθόλου απλό ή εύκολο να νικήσει ο Παναθηναϊκός. Το λάθος του να επαναπαυτούν οι πάντες στη λογική πως πάντα «βγάζει» αντίδραση όποιος χάσει σε μια σειρά αγώνων ντέρμπι που γίνονται μέσα σε λίγες μέρες, θα είναι μεγάλο. Αυτή την αντίδραση, πρέπει να την κερδίσει, να την αποδείξει, να την εφαρμόσει ο Παναθηναϊκός στον αντίπαλό του.

Ας πορωθεί και λίγο περισσότερο, στην έδρα του παίζει. Με σωστό ποδοσφαιρικό τρόπο όμως. Όχι νεύρα, όχι πανικό για να έρθει το αποτέλεσμα που τόσο ανάγκη έχει ο Παναθηναϊκός. Και προσέξτε, την ίδια ανάγκη θα το είχε ακόμη κι αν είχε νικήσει 2-0 στην Τούμπα. Άλλη διοργάνωση, δεν μπορεί να συνδεθεί το ένα παιχνίδι με το άλλο. Δεν κυνηγά την Κυριακή (22/1) κάποια ανατροπή το «τριφύλλι». Την Πέμπτη θα το επιχειρήσει, αλλά εκείνο το ματς είναι μακριά ακόμη.

Μην κρυβόμαστε και πίσω απ’ το δάχτυλό μας, ο μεγάλος στόχος ήταν και παραμένει το Πρωτάθλημα. Όχι πως έχει δικαίωμα ο Παναθηναϊκός των 2 τίτλων Κυπέλλου σε 12 χρόνια, να υποτιμά τη συγκεκριμένη διοργάνωση. Σε καμία περίπτωση. Αλλά δεν μπορούμε να παραγνωρίζουμε και γιατί «διψάει» ο κόσμος. Αυτός που πάλι γέμισε τη Λεωφόρο. Που πλέον δεν είναι είδηση, καλύτερα να το αναφέρουμε όταν και αν δεν υπάρξει sold out στο «Απόστολος Νικολαϊδης».

Ως σύνολο ο Παναθηναϊκός δεν έχει εμπειρία Πρωταθλητισμού. Άλλο η φανέλα, το έμβλημα, άλλο η τωρινή ομάδα και οι παραστάσεις και το πόσο «ψημένοι» είναι όλοι. Σε κάθε κατάσταση που παρουσιάζεται, η ομάδα «χτίζει» χαρακτήρα. Το πως ανταποκρίνεται σε αυτά που της παρουσιάζονται, είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Και τώρα που υπάρχει από αμφισβήτηση μέχρι ειρωνείες, ο Παναθηναϊκός είναι μια καλή στιγμή να αποδείξει πράγματα.

Όχι στους άλλους, εκείνοι ίσως να μην τα παραδεχτούν ποτέ. Στον εαυτό του πρώτα απ’ όλα. Για να καταλάβει πως όσο κι αν τον περιμένουν να χάσει, να υποχωρήσει, να πλησιάσει τους από κάτω, εκείνος δε θα… χαμπαριάζει. Κι η αλήθεια είναι πως αυτή η σειρά των αγώνων του Ιανουαρίου, σχεδόν αποτελεί το κρίσιμο κομμάτι.

Απ’ τη μία για να κρατηθεί στην κορυφή ο Παναθηναϊκός, απ’ την άλλη για να «σπάσει» τον τσαμπουκά των υπόλοιπων που ποντάρουν τα… ρέστα τους στο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ και εν συνεχεία σε εκείνο στην Τρίπολη. Αυτό το 2Χ2 ίσως και να σημαίνει καθοριστικό βήμα προς τον τίτλο, όσο νωρίς κι αν είναι.

Πρώτα απ’ όλα φυσικά, το ματς με τον ΠΑΟΚ. Είναι θέμα εγωισμού, νοοτροπίας, πίστης και ικανότητας. Αυτά πρέπει να βγάλει ο Παναθηναϊκός για να ακολουθήσει και η δύναμη της έδρας που δεν πρέπει να την ξεχνάμε.