Η απάντηση του Παναθηναϊκού είναι πίστη κι ενισχύσεις

Ο Παναθηναϊκός έφτασε η 17η αγωνιστική για να γνωρίσει την πρώτη του ήττα.

Θα μπορούσε να μην συμβεί αυτό, αν έβαζε το γκολ ο Μπερνάρ για το 0-1, αν πάλι δεν υπήρχε δοκάρι κι έξω με τον Ιωαννίδη στο 98’, αν δεν υπήρχε η κροτίδα. Πολλά «αν» και έτσι δουλειά δεν γίνεται. Ό,τι συνέβη, συνέβη και δεν αλλάζει.

Η κλάψα δεν αρμόζει, πάμε παρακάτω. Ο Παναθηναϊκός για ένα ημίχρονο ήταν ακίνδυνος, αλλά με τη σειρά του ακύρωσε την ΑΕΚ, η οποία πάντως σε ορισμένα σημεία έβγαζε περισσότερη ένταση και πάθος. Έστω κι έτσι είπαμε. Ο Παναθηναϊκός μπορούσε να μείνει αήττητος και στο +7 ή αν ήταν κυνικός στην πρώτη μεγάλη φάση του ματς θα μπορούσε να πάει και στο +10. Απ’ όλους και τώρα το πάρτι να έχει πράσινο χρώμα, αντί για κίτρινο.

Σε κάθε περίπτωση, στο πρώτο ντέρμπι του χρόνου φάνηκαν τα θετικά και οι αδυναμίες. Η ομάδα έχει μέταλλο, έχει ταυτότητα και πιστεύει μέχρι τέλους στο αποτέλεσμα. Μάχεται με όλα τα μέσα που διαθέτει. Έχει φυσικά και αδυναμίες. Δεν περιμέναμε το ντέρμπι με την ΑΕΚ. Και με τον Ιωνικό φάνηκαν και με τον ΟΦΗ. Για την ακρίβεια, πολλές απ’ αυτές έχουν βγει στην επιφάνεια μετά τον τραυματισμό του Αϊτόρ.

Μην ξεχνάμε τη νίκη θρίλερ με τον Άρη. Τη δύσκολη νίκη με τον Παναιτωλικό, ή την αγχωτική νίκη με τον Ατρόμητο αν και ο αντίπαλος έπαιζε από νωρίς με δέκα παίκτες. Εξαίρεση τα ματς με τον Βόλο, ο οποίος εδώ και καιρό με τους μεγάλους έχει γίνει «σουρωτήρι».

Ο Παναθηναϊκός μετά την πρώτη ήττα οφείλει να βρει απαντήσεις σε μία πολύ δύσκολη περίοδο. Έχει μπροστά του εξόδους σε Γιάννινα (έφερε «Χ» με Ολυμπιακό και νίκησε την ΑΕΚ, Τρίπολη (έκοψε βαθμούς εντός σε Ολυμπιακό, ΑΕΚ κι εκτός με ΠΑΟΚ, ενώ στη Λεωφόρο έχασε δύσκολα), τρία ντέρμπι με το Κύπελλο κόντρα στον «Δικέφαλο» του Βορρά κι έχει να πάει στη συνέχεια και στο «Κλ, Βικελίδης», ενώ μέχρι το τέλος της κανονικής διάρκειας υπάρχει και το Φάληρο.

Δύσκολες αποστολές που θέλουν πίστη κι ενότητα απ’ όλους. Κανείς δεν περίμενε το πρωτάθλημα με πλέι οφ να είναι περίπατος. Ακόμα και στο +4, αν έμεναν απλά εννέα ματς χωρίς το μίνι πρωτάθλημα, ο Παναθηναϊκός θα ήταν το ακλόνητο φαβορί. Τώρα είναι το φαβορί, αλλά δεν πρέπει να λυγίσει. Συσπείρωση και τσαμπουκάς χρειάζεται από το τεχνικό τιμ, τη διοίκηση, τους παίκτες, τον κόσμο.

Η διοίκηση οφείλει να απαντήσει με τη σειρά της και με ενισχύσεις. Το να συζητάμε αν άργησε ή όχι δεν έχει νόημα. Σύμφωνα με τους στόχους, ο Παναθηναϊκός δίνει χρήμα. Δεν πάει να πάρει παικτάκια. «Το καλό πράγμα αργεί να γίνει», θα μπορούσε να πει κανείς, αλλά δεν είναι ο κανόνας. Από τη στιγμή που το «τριφύλλι» δίνει χρήμα θα μπορούσε να φέρει ήδη έστω έναν μεσοεπιθετικό.

Όπως και να έχει, όσο πιο γρήγορα έρθουν οι ενισχύσεις τόσο το καλύτερο. Εξτρέμ και παίκτης δημιουργικός στον άξονα με γκολ και ασίστ είναι απαραίτητοι. Ο Βέρμπιτς ήταν κακός χθες, ο Παλάσιος νευρικός και επιπόλαιος, η μπάλα δεν πήγαινε μπροστά και ο Παναθηναϊκός επιθετικά τα περίμενε όλα από τον Μπερνάρν, ενώ ακυρώθηκαν και οι Πέρεθ, Κουρμπέλης.

Μπήκε ο Τσέριν που δεν είναι και στα καλύτερά του στα τελευταία ματς, μετά το 1-0 έπαιξε ο Ιωαννίδης και οι επόμενες αλλαγές ήταν Βαγιαννίδης, Τσόκαϊ. Παίκτες που μέχρι στιγμής δεν μπορούν να καθορίσουν ένα ντέρμπι ή ένα ματς όταν ζορίζει. Το ότι η ομάδα ήθελε ενίσχυση φωνάζει εδώ και καιρό. Δεν ανακαλύπτει κάποιος την Αμερική. Όσο πιο γρήγορα έρθουν οι νέοι παίκτες και κυρίως όσο πιο γρήγορα ενταχθούν στην ενδεκάδα και δώσουν στοιχεία, τόσο πιο πολύ θ’ αυξηθούν οι πιθανότητες για τον τίτλο.

Η ΑΕΚ μην ξεχνάμε ότι κι αυτή παίζει χωρίς Ελίασον, Γκατσίνοβιτς εδώ και καιρό, έχει στον πάγκο έναν αξιόπιστο σκόρερ τον Φαν Βέερτ, έχει στον πάγκο τον Τσούμπερ που έλειπε έναν γύρο κι όμως διαθέτει περισσότερες λύσεις. Ο Ολυμπιακός με Φορτούνη ανεβαίνει, ο ΠΑΟΚ επίσης κι ενισχύθηκε με έναν γνωστό παίκτη, που θα κριθεί φυσικά στο γήπεδο.

Τα πράγματα θα είναι δύσκολα. Όλοι στον Παναθηναϊκό το ήξεραν. Άλλο, όμως, να σε δυσκολεύουν οι αντίπαλοι (θα έχει και περισσότερη γλύκα η επιτυχία στο τέλος) κι άλλο να βάζεις εσύ εμπόδια στον εαυτό σου.