Χριστουγεννιάτικο «δώρο», αν προσεχθεί θα λέμε «δεν πάθαμε και τίποτα»

Η μία ισοπαλία και οι νίκες σε όλα τα άλλα ματς της Super League στον πρώτο γύρο, ήταν το στοιχείο που έκανε και κάνει τη διαφορά στον Παναθηναϊκό. Σε άλλη περίπτωση θα μιλούσαμε διαφορετικά για το 1-1 στη Νεάπολη κόντρα στον Ιωνικό. Που έμοιαζε να είναι η χειρότερη ομάδα του Πρωταθλήματος μέχρι τώρα. Όσο ψυχωμένη, παθιασμένη, ορκισμένη για να «παλέψει» κι αν ήταν.

Το ματς ξεκάθαρα αποδείχθηκε ως μια μεγάλη αφέλεια του Παναθηναϊκού. Έπρεπε να το «καθαρίσει». Αλλά το θέμα δεν ήταν η κακή εμφάνιση, ή η πλήρης αδιαφορία των παικτών. Αν αυτό ίσχυε, δε θα είχε προηγηθεί το «τριφύλλι», δε θα είχε τις ευκαιρίες να «καπαρώσει» τη νίκη νωρίς κιόλας. Δέχτηκε σχεδόν απ’ το πουθενά ένα γκολ στο 84’ κι έγινε η ζημιά.

Πόσο μεγάλη ζημιά; Όχι και τόσο. Γιατί ακριβώς η ομάδα μάζευε… κανονάκια. «Έκαψε» το ένα της σε ματς που δεν έπρεπε. Με τον Ολυμπιακό έτσι κι αλλιώς το ματς ήταν ντέρμπι. Η μοναδική ουσιαστική απώλεια ήταν κόντρα στον Ιωνικό. Αλλά είχες «λίπος» να κάψεις.

Αρκεί να μη γίνει συνήθεια για τον Παναθηναϊκό. Μην τον πάρει από κάτω δηλαδή. Ψυχολογικά, στην αυτοπεποίθηση. Το πρώτο και βασικό ζητούμε για τους «πράσινους», πρέπει να είναι η εξασφάλιση των αποτελεσμάτων που πρέπει στα λεγόμενα ματς με «μικρομεσαίους» αντιπάλους. Όπως ακριβώς ήταν κι αυτό στη Νεάπολη.

Τα ντέρμπι ναι μεν είναι αγώνες 6 βαθμών όπως λέμε, όμως εκεί οι απώλειες και οι επιτυχίες, συνήθως «σπάνε». Δε γίνεται ένας να τους νικήσει όλους, ή κάποιος να χάσει απ’ όλους. Ο ΟΦΗ μετράει που έρχεται στη Λεωφόρο. Ο Λεβαδειακός μετράει που έχεις να πας στη Λιβαδειά αμέσως μετά την αλλαγή του χρόνου. Κρίσιμα ματς, βαθμοί που δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να χαθούν.

Η διαφορά που έχει ο Παναθηναϊκός απ’ τους αντιπάλους του, παραμένει σημαντική. Από εκείνες που δύσκολα καλύπτονται. Εκτός αν ξαφνικά έγιναν οι πάντες… Μάντσεστερ Σίτι και θα πάνε χωρίς απώλειες μέχρι τέλους, ενώ οι «πράσινοι» θα χάνουν. Δεν συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες κάτι τέτοιο. Και θα φανεί στη συνέχεια. Οπότε κάλλιστα το να παίζεις 2 βαθμούς πάνω 2 βαθμούς κάτω τη διαφορά, στο τέλος ίσως να μην έχει σημασία.

Αρκεί να πήρες το μάθημά σου. Για να μη σου γίνει… κατήφορος η ιστορία και αρχίσεις πραγματικά να αγχώνεσαι. Τότε ναι, θα προκύψει πρόβλημα. Διαφορετικά, πρέπει απλά να κοιταχτείς στον καθρέφτη αναγνωρίζοντας τα λάθη σου. Δίχως όμως να αυτομαστιγώνεσαι επειδή έχασες δύο βαθμούς σε ματς που προηγήθηκες και κάλλιστα θα μπορούσες να έχεις «καθαρίσει» από νωρίς. Δίνοντας το δικαίωμα στον αντίπαλο σε μια προσπάθεια να σε ισοφαρίσει και σε χρονικό σημείο που ήταν δύσκολο να αντιδράσεις.

Συν τις μεταγραφικές κινήσεις που πρέπει να γίνουν φυσικά. Χωρίς να είναι απλά συμπληρώματα. Ο Παναθηναϊκός θέλει λύσεις, αξιόπιστες, ποιοτικές και με παραστάσεις. «Ψημένους» παίκτες από πρωταθλητισμό. Για να «κουμπώσουν» και αγωνιστικά πάνω στα θέλω του προπονητή, αλλά και σε επίπεδο νοοτροπίας να μην τους φανεί κάτι πρωτόγνωρο αυτό που κυνηγά το «τριφύλλι».

Η αναποδιά αυτή με την ισοπαλία στην έδρα του Ιωνικού, εύκολα μπορεί να αποδειχθεί απλά μια λακκούβα στο δρόμο σου. Ένα στραβοπάτημα και τίποτα περισσότερο, συνεχίζοντας την πορεία προς τον στόχο. Μην το ξεχνάμε αυτό. Στόχος είναι ο τίτλος. Όχι κάποιο σερί νικών, ή κάποιος αριθμός βαθμών. Στην οικονομία του Πρωταθλήματος, να έχεις στο τέλος έστω και μισό βαθμό παραπάνω απ’ τον δεύτερο.

Γιατί ξεχνάμε κάτι σημαντικό. Όπως ακριβώς την «έπαθε» ο Παναθηναϊκός, μπορεί να την πάθουν κι άλλοι. Όπως την έχουν πάθει ήδη. Γι’ αυτό και οι βαθμολογικές αποστάσεις απ’ όλους, είναι το λιγότερο ασφαλείας. Μην έχουμε στο μυαλό μας λοιπόν, πως οι διώκτες θα πηγαίνουν τρένο κι ο Παναθηναϊκός θα εκτροχιαστεί. Το πιο δύσκολο άλλωστε, είναι να κυνηγάς, όχι να σε κυνηγούν.