Έδειξε το μέταλλό του, να δείξει την οργή του!

Μπορεί να έχουν περάσει περισσότερες από 30 ώρες όμως η «σκόνη» από το ντέρμπι Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός ακόμα δεν λέει να «κάτσει». Βλέπετε, ότι και να λέμε ή να λένε, αυτό είναι το απόλυτο ντέρμπι του ελληνικού αθλητισμού και ειδικότερα του ποδοσφαίρου. Αν προσθέσουμε και το γεγονός πως στο «Απ. Νικολαΐδης» όλα έγιναν στον υπερθετικό βαθμό, ήτοι έγινε ντερμπάρα, οι «μάχες» ήταν σώμα με σώμα, η εναλλαγή συναισθημάτων ήταν έντονη, όπως και η ένταση στο τέλος, τότε θα καταλάβουμε εύκολα τους λόγους που η «σκόνη» ακόμα είναι ψηλά.

Θα αρχίσω λίγο «ανάποδα». Από τη φάση που έκρινε το ντέρμπι με πρωταγωνιστές τους Άβιλα και Ιωαννίδη. Το να σχολιάσω εγώ και νομίζω και ο καθένας αν υπήρχε ή όχι παράβαση, αν ήταν εντός ή εκτός περιοχής, αν έγινε εμπρόθεσμα ή εκπρόθεσμα, θεωρώ πως είναι λίγο εκτός πραγματικότητας, αγωνιστικής. Το αποτέλεσμα δεν αλλάζει, οπότε άπαντες πρέπει να το διαχειριστούν και άμεσα να αξιολογηθεί με τον καλύτερο τρόπο για την επόμενη ημέρα.

Εγώ θέλω και θα σταθώ περισσότερο στο αγωνιστικό του ντέρμπι. Εκεί, χωρίς καμία αμφιβολία, ο Ολυμπιακός ήταν ο απόλυτος νικητής. Ο Μίτσελ έστησε ιδανικά την ομάδα του, είχε δώσει σαφείς εντολές για την στρατηγική μέσα στον αγωνιστικό χώρο και οι ποδοσφαιριστές ανταποκρίθηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Και να εξηγήσω. Οι «ερυθρόλευκοι» στην αρχή παραχώρησαν γήπεδο θέλοντας να απορροφήσουν την πίεση που θα ασκούσαν οι αντίπαλοί τους, από το γεγονός πως προέρχονταν από ένα τρομερό νικηφόρο σερί, αλλά και από το γεγονός πως έπαιζαν μπροστά στους οπαδούς τους, στο δικό τους «σπίτι». Αυτή είναι η «ανάγνωση» για το πρώτο 20λεπτο, διότι η συνέχεια ήταν εντελώς διαφορετική.

Οι Πειραιώτες με κινητήριο «μοχλό» τον Χάμες Ροντρίγκες και την αγωνιστική «αφύπνιση» του Ινμπόμ Χουάνγκ να έρχεται σταδιακά αλλά… σταθερά, προκάλεσαν «βραχυκύκλωμα» στο «συγκρότημα» του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Οι «πράσινοι» δέχθηκαν πίεση ψηλά, με αποτέλεσμα να «κοπούν» στα δύο, ο Μπερνάρ δεν μπορούσε να πάρει μπάλες για να «μοιράσει» το παιχνίδι, τη στιγμή που τα άκρα τροφοδοτούνταν κυρίως με βαθιές μπαλιές.

Αντίθετα, η ομάδα του Μίτσελ κατάφερε να περιορίσει στο ελάχιστο τις απειλές κοντά στην εστία του Αλέξανδρου Πασχαλάκη, να κλέψει πολλές μπάλες στη μεσαία γραμμή και στη συνέχεια να δημιουργήσει τις περισσότερες και τις καλύτερες προϋποθέσεις για να φτάσει στο γκολ. Μάλιστα, αυτό που αφήνει τις καλύτερες εντυπώσεις για τον Ολυμπιακό ήταν πως το συγκεκριμένο πλάνο είχε διάρκεια και έφτασε στο αποκορύφωμα στο γκολ του Πεπ Μπιέλ, ο οποίος παίρνει τη μπάλα από «μαγικό» άγγιγμα του Γιουσέφ Ελ Αραμπί.

Αν δεν ακολουθούσε η φάση στο 7ο από τα έξι λεπτά των καθυστερήσεων που είχε δείξει ο τέταρτος, τότε οι «ερυθρόλευκοι» θα έφευγαν με μία σπουδαία νίκη, όχι τόσο βαθμολογικά, αλλά κυρίως ψυχολογικά. Και για να είμαι ειλικρινής, θεωρώ πως εν μέρει, οι Πρωταθλητές Ελλάδας πέτυχαν τον στόχο τους. Και από τη στιγμή που η διαφορά παρέμεινε στους 10 βαθμούς, η επιτυχία έγκειται στη ψυχολογία και το μήνυμα που έστειλαν προς πάσα κατεύθυνση.

Ο Ολυμπιακός το βράδυ της Κυριακής έδειξε το μέταλλό του. Έδειξε την ποιότητά του και κυρίως πως δεν είναι έτοιμος να παραδώσει, ακόμα τουλάχιστον, τα σκήπτρα του στην Ελλάδα. Αγωνίστηκε απέναντι στην πιο φορμαρισμένη ομάδα του πρωταθλήματος, κάτι που φαίνεται και από το γεγονός πως μετρούσε 10/10, είχε τον κόσμο δυναμικά στο πλευρό της και όλες οι συνθήκες έδειχναν ιδανικές.

Οι «ερυθρόλευκοι» έκαναν μία σημαντική «δήλωση» για τη συνέχεια. Και η αλήθεια είναι πως προκάλεσαν και πανικό σ’ όποιον αντίπαλο τους είχε «πετάξει» εκτός της διεκδίκησης του πρωταθλήματος. Εκεί πρέπει να στηριχθεί ο Ολυμπιακός. Εκεί πρέπει να δουλέψει. Αλλά αρχικά, να παρουσιαστεί σοβαρός και κυνικός μέχρι το τέλος του πρώτου γύρου, μια και ακολουθεί η έξοδος στη Λιβαδειά και το ντέρμπι στο «Γ. Καραϊσκάκης» με την ΑΕΚ.

Πρόκειται για δύο παιχνίδια που πρέπει να κερδηθούν. Να μπορέσει η ομάδα να πάει με την απαραίτητη ηρεμία στη διακοπή, να δουλέψει τα κομμάτια που πρέπει και με την επιστροφή στη δράση να ξεκινήσει την απόλυτη «μάχη» για την ανατροπή και την κορυφή στην Super League. Για να το πω και πιο απλά, να δείξει ο Ολυμπιακός στο χορτάρι την οργή του απέναντι σ’ όλους όσοι τον είχαν «τελειωμένο», αφού πρώτα κάνει την αυτοκριτική του για τα όσα τον έφεραν να έχει αυτή τη διαφορά από την κορυφή. Όχι μόνο αγωνιστικά, αλλά και εξωαγωνιστικά.

Υγ.: Οι επόμενες ώρες είναι κρίσιμες στους Πειραιώτες για την επόμενη μέρα, κυρίως στην αντιμετώπιση θεμάτων που δεν έχουν να κάνουν άμεσα με το αγωνιστικό. Οι αποφάσεις ανήκουν στη διοίκηση και μόνο. Σε κανέναν άλλον. Απλά αυτά που έχουν γίνει το τελευταίο διάστημα έχουν προκαλέσει μεγάλη συσπείρωση.

Υγ.1: Το παρακάτω δεν αποτελεί σχόλιο για το ντέρμπι. Είναι κάτι προσωπικό που μου βγαίνει να το «πετάξω» και είναι και «διπλό». Δεινόν τό γήρας, ου γάρ έρχεται μόνον. Ειδικά αν αναγκάζεσαι μετά, να γλείφεις εκεί που έφτυνες.