Βγήκε «άβρεχτος», πήρε το μάθημά του

Φάση Άβιλα: Πέναλτι. Τέλος. Τίποτα περισσότερο. Όσο κι αν φωνάζει ο καθένας. Πλέον είναι θέμα πολιτικής της ΠΑΕ Ολυμπιακός. Δικό της ζήτημα, μπορεί να μιλάει για «σφαγές» και «εγκλήματα». Ειδικά σε μια χώρα που αυτές οι λέξεις μόνο άγνωστες δεν είναι εδώ και σχεδόν τρεις δεκαετίες, οι διαφορές του τι έγινε στη Λεωφόρο με το τι είναι «σφαγή», δεν πρέπει καν να εξηγηθούν.

Μένουμε στον Παναθηναϊκό λοιπόν, γιατί αυτός είναι που έχει ανάλυση. Εκ των πραγμάτων ήταν δύσκολο το ντέρμπι, κόντρα σε έναν Ολυμπιακό που στόχευε εδώ και εβδομάδες σε αυτή την αναμέτρηση. Αφήνοντας Ευρώπη στην άκρη και αντιμετωπίζοντας τα εντός συνόρων ματς ως απλή αγγαρεία. Κάτι που το «τριφύλλι» δεν μπορούσε να κάνει, καθώς έπρεπε να πάει στη Λαμία, να φιλοξενήσει τον Άρη, να πάει στο Βόλο που ήταν τρίτος και φυσικά να έχει το ντέρμπι τρεις μέρες πριν πάει στο Αγρίνιο.

Οι «ερυθρόλευκοι» εκ των πραγμάτων είναι ανεβασμένοι, επειδή και μόνο οι μονάδες τους μπορούν να τον οδηγήσουν. Ο Παναθηναϊκός έδειξε «βραχυκυκλωμένος». Κυρίως στα χαφ είχε θέμα, δυσκολευόταν να κρατήσει μπάλα, να δημιουργήσει. Ο Παλάσιος ήταν ο κορυφαίος του παίκτης και τραυματίστηκε. Το πράγμα δυσκόλεψε υπερβολικά.

Ο Μπρινιόλι ήταν ο καλύτερος κι αυτό τα λέει όλα. Κι όμως το γκολ ο Παναθηναϊκός το δέχτηκε σε διάστημα που έδειχνε να ισορροπεί και να ανεβαίνει. Έχοντας και τη μεγάλη ευκαιρία του Σπόραρ, αλλά και την επέμβαση του Πασχαλάκη στο σουτ του Ρούμπεν.

Το ματς για να μην κρυβόμαστε πίσω απ’ το δάχτυλό μας, χαμένο ήταν. Ήρθε η εντελώς λάθος κίνηση του Άβιλα που αποτέλεσε «δώρο» για τον Παναθηναϊκό. Κρατήθηκε το αήττητο, ακολούθησε η ισοπαλία της ΑΕΚ και η βαθμολογική διαφορά μειώθηκε μόνο απ’ τον ΠΑΟΚ στο -11. Ούτε γάτα ούτε ζημιά σε επίπεδο βαθμολογικό.

Αυτό τώρα πρέπει να λειτουργήσει ως ευκαιρία. Ως το καλύτερο μάθημα για να λύσει ο Παναθηναϊκός τα δικά του προβλήματα. Συνεχίζουμε να λέμε πως είναι η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα. Ένα ματς δεν αλλάζει μια εικόνα μηνών. Ούτε και πρέπει να περάσει απαρατήρητο, ειδικά απ’ τη στιγμή που δε «γέννησε» την γκρίνια που θα έφερνε η ήττα και η μείωση της διαφοράς από τους διώκτες.

Στα δύο ματς που απομένουν, πρέπει να πάει ο Παναθηναϊκός βελτιωμένος για να πάρει τα αποτελέσματα που πρέπει. Να οδηγήσει το Πρωτάθλημα στο τέλος του πρώτου γύρου, τουλάχιστον με την τωρινή απόσταση από τους υπόλοιπους. Εκεί να δουλέψει πάνω στις αδυναμίες του.

Η επιστροφή του Κώτσιρα θα δώσει λύσεις δημιουργικά που δεδομένα ο Σάντσες δεν μπορεί. Ο Βέρμπιτς είναι καλός παίκτης, αλλά δεν είναι ανάλογα συμμετοχικός με τον Αϊτόρ. Ψάχνει κυρίως τον τρόπο να γίνει έξτρα φορ και να απειλήσει με τον τρόπο αυτό. Έτσι παίζει το παιδί, πρέπει να προσαρμοστούν οι «πράσινοι» έστω γι’ αυτά τα δύο ματς.

Και φυσικά την ώρα που θα μπει ο Ιανουάριος, να κάνει ο Παναθηναϊκός τις τουλάχιστον δύο κινήσεις που του χρειάζονται. Ενός πολύ καλού εξτρέμ κι ενός ακόμη καλού χαφ. Που θα μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα του ματς, με περισσότερη ικανότητα απ’ τον Τσόκαϊ. Όχι επειδή ο Αλβανός είναι κακός παίκτης, απλά έχει συγκεκριμένα στοιχείο να δώσει. Θέλει κάτι ανώτερο εκεί το «τριφύλλι», ειδικά δημιουργικά.

Η ίδια η απώλεια, είναι ως μη γενόμενη ουσιαστικά. Αλλά είναι απώλεια. Είναι κακή εμφάνιση. Επιβάλλεται ο Παναθηναϊκός να μάθει απ’ αυτή και να λύσει τα λίγα προβλήματα που έχει. Κανείς και για κανένα λόγο δεν μπορεί να ακυρώσει τα θετικά των «πράσινων». Αλλά αν δεν προσεχθούν οι λεπτομέρειες, τότε το ντέρμπι θα γίνει το… αίμα που θα μυρίσουν οι αντίπαλοι για να κάνουν ζημιές.

Η ομάδα διαθέτει τον προπονητή και την ηρεμία για να διορθώσει τις πινελιές που χρειάζονται. Για τώρα προέχουν τα αποτελέσματα. Αγρίνιο και μετά Ατρόμητος. 6 βαθμοί και με ένα Ολυμπιακός-ΑΕΚ να έρχεται, το οποίο σε κάθε περίπτωση τον Παναθηναϊκό θα ευνοήσει.

Εκεί και μόνο εκεί να εστιάζει το «τριφύλλι». Μην κάθεται να αναλώνεται στο τι λέει ο τάδε παράγοντας αντιπάλου, τι γράφει η τάδε ιστοσελίδα που εκφράζει τον αντίπαλο, ή το τάδε δημοσιογράφος που αρθρογραφεί. Αυτοί δε δίνουν βαθμούς.