Ο Παναθηναϊκός ορίζει τους κανόνες του παιχνιδιού

Πέντε αγώνες. Πέντε δύσκολα παιχνίδια μέχρι το τέλος του πρώτου γύρου για τον Παναθηναϊκό.

Πέντε αναμετρήσεις, στις οποίες η ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς καλείται να πάρει το μάξιμουμ και είτε να διατηρήσει είτε ν’ αυξήσει τη διαφορά από τους ανταγωνιστές. Αυτή τη στιγμή αν κρίνουμε από την εικόνα των ομάδων έως τώρα, ο μεγαλύτερος αντίπαλος μοιάζει να είναι η ΑΕΚ.

Ο Παναθηναϊκός την Κυριακή έχει ένα δύσκολο ματς με τον Άρη. Σε μία κατάμεστη και πάλι Λεωφόρο. Είναι τέτοια η συσπείρωση στον κόσμο του «τριφυλλιού» και η ανυπομονησία να δουν οι οπαδοί την αγαπημένη τους ομάδα να κόβει πρώτη το νήμα έπειτα από 12 χρόνια, που δεν αποτελεί καμία έκπληξη το sold out. Έκπληξη θα ήταν να σημειωθεί αυτό μετά την Πέμπτη.

Στη συνέχεια ο Παναθηναϊκός πάει να παίξει στον Βόλο με την εκπληκτική ομάδα του Μπράτσου. Ακολουθεί το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, η επικίνδυνης έξοδος με τον αξιόμαχο Παναιτωλικό και το εντός έδρας ματς με τον Ατρόμητο, που πάντα θέλει προσοχή. Αυτά τα ματς είναι δύσκολα και καθοριστικά μέχρι το τέλος του πρώτου γύρου και τη διακοπή για το Μουντιάλ.

Αλλά μήπως δεν θα είναι καθοριστικά τα πρώτα παιχνίδια στον δεύτερο γύρο κι έπειτα από έναν μήνα απραξίας; Ενώ θα έχει προστεθεί και το Κύπελλο; Δεν θα είναι η συνέχεια ή δεν θα είναι τα πλέι οφ; Όλα είναι καθοριστικά στο εξής, για μία ομάδα που έχει στόχο την κορυφή. Το ζητούμενο, όμως, όπως έχω αναφέρει και στο παρελθόν, είναι η μεγάλη ομάδα που διεκδικεί την κορυφή, να ορίζει πάντα εκείνη την τύχη της.

Να μην εξαρτάται ο Παναθηναϊκός από τους άλλους, αλλά από τον εαυτό του. Επαναλαμβάνω, ότι το κλισέ «έχει δρόμο ακόμα» που ακουγόταν έπειτα από κάθε αρνητικό αποτέλεσμα, ενώ οι «πράσινοι» απομακρύνονταν από την κορυφή, είχε κουράσει. Τώρα αφεντικό στην κούρσα είναι ο Παναθηναϊκός.

Ασφαλώς και τα πράγματα δεν είναι απλά. Τώρα όλοι θέλουν να νικήσουν την ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Ακόμα και να της κόψουν βαθμό μετά το 8 στα 8, χαρά θα είναι για τον κάθε αντίπαλο. Άλλοτε θα παίξουν τον Παναθηναϊκό σκληρά, όπως στη Λαμία. Άλλοτε θα γκρινιάξουν για τη διαιτησία πριν ή μετά από ένα ματς. Θα δημιουργήσουν κλίμα. Αυτό δεν πρέπει να ενοχλεί τον Παναθηναϊκό.

 Προσωπικά θεωρώ ότι έπρεπε να το θυμηθεί αυτό ο Παναθηναϊκός. Πως είναι να φθονούν τον πρώτο. Αυτή την ωραία πίεση να σε κυνηγούν, από το κουραστικό να κυνηγάς εσύ και στο τέλος να μην φτάνεις εδώ και 12 χρόνια.

Ο Άρης είναι σε δύσκολη θέση και κατεβαίνει για να τα δώσει όλα. Έτσι, όπως είναι τα πράγματα δεν είναι απίθανο να μείνει εκτός πλέι οφ ή κι Ευρώπης στο τέλος. Θα τα δώσει όλα και θα επιδιώξει να γίνει η πρώτη ομάδα που θα κόψει βαθμό. Σε κάθε περίπτωση, ο Παναθηναϊκός ορίζει τους κανόνες του παιχνιδιού. Και κόντρα στον Άρη μία ακόμα νίκη, εκτός του ότι θα ισοφαρίσει το φοβερό σερί εννέα νικών της σεζόν 1994-95 (οι +35 ετών σίγουρα δεν έχουν σβήσει από τη μνήμη τους εκείνο το πράσινο εξπρές), θα υπενθυμίσει σε όλους ποιος οδηγεί την κούρσα.

Όσο ο Παναθηναϊκός νικάει, τόσο θα γεμίζει πίεση τους διώκτες του. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα έρθει η στραβή. Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν. Εκεί θα είναι το μεγάλο τεστ του Παναθηναϊκού. Το πώς θα το διαχειριστεί. Όλοι, βέβαια, έχουν εμπιστοσύνη στον Γιοβάνοβιτς ότι και στα δύσκολα θα βρει τη λύση. Αυτός και οι ποιοτικοί παίκτες που διαθέτει η ομάδα. Απλά όσο πιο αργά το κάνει τόσο το καλύτερα.