Το στοιχείο που θα ανεβάσει τον Παπαγιάννη και οι εικόνες από το μέλλον

Η νίκη το απόγευμα της Κυριακής στο ΟΑΚΑ δεν λέει και πολλά από μόνη της σε όποιον δεν είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει το παιχνίδι. Τέτοια παιχνίδια, όπως αυτό κόντρα στο Λαύριο, μοιάζουν διαδικαστικά για τον πολύ κόσμο. Αυτό όμως δεν ισχύει στην πραγματικότητα, ειδικά για τον προπονητή, αλλά και ολόκληρο τον οργανισμό του «τριφυλλιού».

Μια νέα ομάδα όπως ο Παναθηναϊκός έχει την ευκαιρία μέσα από τέτοιους αγώνες να δουλέψει συγκεκριμένα κομμάτια της φιλοσοφίας της, να βελτιωθεί, ενώ χρησιμεύουν και σε ατομικό επίπεδο προκειμένου να βρουν ρυθμό κάποιοι παίκτες, αλλά και να δείξουν κάποιοι άλλοι πως είναι έτοιμοι να βοηθήσουν και στα πιο δύσκολα, αν τους χρειαστεί ο προπονητής τους.

Το τελευταίο ειδικά έγινε σε μεγάλο βαθμό κόντρα στο Λαύριο. Ο Λευτέρης Μαντζούκας έκανε μια πολύ καλή εμφάνιση, επιβεβαιώνοντας πως το μεγάλο του «όπλο» είναι το σουτ, ο Παναγιώτης Καλαϊτζάκης πάτησε πιο γερά στα πόδια του, ενώ παράλληλα οι Γκριγκόνις και Πονίτκα έδειξαν σε δεύτερο σερί παιχνίδι μετά από αυτό με τον Ερυθρό Αστέρα, πως γίνονται όλο και περισσότερο μέρος της συνολικής λειτουργίας της ομάδας και απελευθερώνονται.

Ο κόσμος που βρέθηκε στο γήπεδο, ωστόσο, ήταν εμφανές πως χάρηκε ιδιαίτερα και το τελευταίο κομμάτι του παιχνιδιού. Παρότι είχε «καθαρίσει» από θέμα ενδιαφέροντος, ο ενθουσιασμός έγινε έκδηλος βλέποντας στο παρκέ το… μέλλον της ομάδας. Πεντάδες ελληνικές και μικρές σε ηλικία! Ο Παπαγιάννης, ο Μαντζούκας, τα αδέρφια Καλαϊτζάκη, ο Χουγκάζ, μέχρι και ο Σαμοντούροβ που έκανε ντεμπούτο βρέθηκαν ταυτόχρονα στο παρκέ και άφησαν καλές εντυπώσεις. Κυρίως όμως έδειξαν σε όλους πως οι «πράσινοι» έχουν στα χέρια τους ένα υλικό, το οποίο μπορεί να αποτελέσει τη βάση για ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα τα επόμενα χρόνια.

Το στοιχείο όμως που λίγοι θα δώσουν σημασία, θεωρώντας το περιστασιακό, αλλά προσωπικά το θεωρώ ως ένα άκρος σημαντικό τόσο για τον παίκτη σε ατομικό επίπεδο καριέρας, όσο και για τον Παναθηναϊκό είναι τα 2/2 τρίποντα του Παπαγιάννη. Η αλήθεια είναι πως δεν είχα την ευκαιρία να το γράψω σε κάποιο άρθρο έως τώρα, αλλά σε διάφορες φιλικές μπασκετοκουβέντες που έχω κάνει το προηγούμενο διάστημα είχα σταθεί σε αυτό το θέμα. Το πρώτο και προφανές στοιχείο που πρέπει και θέλει και ο ίδιος ο αρχηγός του Παναθηναϊκού να βελτιώσει είναι το post up παιχνίδι του. Ωστόσο, έχοντας δει όλα αυτά τα χρόνια τη δεδομένα εξαιρετική μηχανική που έχει στο σουτ του από μέση απόσταση, ήταν απορία μου (από τη στιγμή που συνολικά το μπάσκετ κινείται προς αυτή την κατεύθυνση) γιατί κάποιος προπονητής (αλλά και ο ίδιος) δεν του δίνει την ευκαιρία να πάρει προσπάθειες και από μακρινή απόσταση.

Αν αυτό που έγινε με το Λαύριο ήταν συγκυριακό (οι πληροφορίες μου λένε πως όχι) θα φανεί στο άμεσο μέλλον. Ωστόσο εκ του αποτελέσματος είναι κάτι που πρέπει να δουλευτεί. Αν ο Παπαγιάννης γίνει απειλητικός και έξω από τα 6.75μ. (δεν λέμε να γίνει Στεφ Κάρι, αλλά να παίρνει 2-3 προσπάθειες υπό καλές προϋποθέσεις), τότε θα αλλάξει ο ίδιος επίπεδο σε ατομικό επίπεδο, ενώ ταυτόχρονα θα κάνει ακόμα πιο πολυσύνθετη την επίθεση του Παναθηναϊκού.

ΥΓ. Κάποια πράγματα είναι προφανή, ακόμα και για όσους δεν μπορούν να έχουν τις γνώσεις και τις «άκρες» των προπονητών και των ανθρώπων που βρίσκονται μέσα στις ομάδες. Στην περίπτωση του Μπέικον δεν χρειαζόταν να μας το κάνει ακόμα πιο… λιανά ο Ντέγιαν Ράντονιτς. Πέρα από την προσωπική του απόφαση για παίκτη με εντελώς διαφορετικό προφίλ, θα έπρεπε να μας έχει ήδη υποψιάσει το γεγονός ότι παραμένει χωρίς ομάδα, μετά την περσινή του χρονιά. Τα λεφτά δεν παίζουν ΚΑΝΕΝΑ ρόλο, ειδάλλως επιτρέψτε μου να ξέρω πως θα είχε ήδη αποκτηθεί από τον Παναθηναϊκό. Το πρόβλημα όπως άφησε να εννοηθεί και ο Ράντονιτς δεν είναι αγωνιστικό.

ΥΓ2. Ο Παναθηναϊκός προέρχεται από ένα «διπλό» ψυχολογίας στο Βελιγράδι, αλλά το έργο του θα είναι δύσκολο στη διαβολοβδομάδα. Η Άλμπα έχει κάνει ακόμα καλύτερο ξεκίνημα με θρίαμβο επί της Παρτιζάν και τρομερό διπλό στο Μιλάνο με την Αρμάνι, ενώ η Μονακό του Μάικ Τζέιμς πετάει «φωτιές», έχοντας κερδίσει την Εφές και τη Βίρτους.