Τα δύο ρίσκα του Μίτσελ, η κατάρρευση και το τραγικό λάθος

Ο Ολυμπιακός είχε μπροστά του έναν «τελικό». Για την ακρίβεια έναν ακόμα ευρωπαϊκό «τελικό» και ως τέτοιον τον αντιμετώπισε ο Μίτσελ. Ο Ισπανός έχει διακρίνει και έχει επισημάνει επανειλημμένως πως η ομάδα του αντιμετωπίζει ένα σοβαρό πρόβλημα. Αυτό της ψυχολογίας. Το άλλο ζήτημα είναι η κακή αμυντική λειτουργία και τα εύκολα γκολ που δίνει στους αντιπάλους του.

Το πρώτο χρειάζεται αρκετή δουλειά για να διορθωθεί και κυρίως συνεχόμενες νίκες. Το δεύτερο προσπάθησε να αλλάξει ο Μίτσελ στο φετινό ευρωπαϊκό του ντεμπούτο με τους «ερυθρόλευκους». Αυτός ήταν και ο λόγος που αποφάσισε να πάρει το πρώτο ρίσκο. Ήτοι, την τριάδα στην άμυνα, με την παρουσία του Γιαν Εμβιλά, λόγω των πολλών προβλημάτων.

Η αλήθεια είναι πως στα πρώτα λεπτά, οι Πειραιώτες παρουσιάστηκαν μπερδεμένοι στον αγωνιστικό χώρο και αυτό έδωσε την ευκαιρία στην Καραμπάχ να δημιουργήσει κάποιες επικίνδυνες καταστάσεις. Όμως, έπειτα από τα πρώτα 15 με 20 λεπτά, η ομάδα του Ισπανού κόουτς κατάφερε να αλλάξει τα δεδομένα. Ο Ολυμπιακός ισορρόπησε στον αγωνιστικό χώρο και μπόρεσε να δημιουργήσει στο χορτάρι κάποιες ευκαιρίες, τις οποίες δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί.

Οι «ερυθρόλευκοι» αν και συνέχισαν να αντιμετωπίζουν κάποια προβλήματα, κυρίως στα άκρα, όπου η απουσία των εξτρέμ ήταν εμφανής, έδειξαν πως είχαν ένα συγκεκριμένο πλάνο στο παιχνίδι τους. Και το εν λόγω πλάνο έδειχνε ικανό να διατηρήσει τις ελπίδες για την πρώτη νίκη, απλά έλειπαν κάποια «κομμάτια», προκειμένου οι Πρωταθλητές Ελλάδας να γίνουν ακόμα πιο απειλητικοί.

Το ρίσκο που έφερε κατάρρευση

Εκεί ήρθε και η απόφαση για το δεύτερο ρίσκο από τον Μίτσελ. Δυστυχώς για τον Ισπανό, αυτό δεν βγήκε καθόλου. Για μία ακόμα φορά, ο κόουτς των Πειραιωτών θέλησε να «πειράξει» τη… συνταγή, με τον Ανδρέα Μπουχαλάκη να βγαίνει από τον αγωνιστικό χώρο, τον Μαρσέλο να παίρνει τη θέση του, κάνοντας το επίσημο ντεμπούτο του, αλλά το πιο σημαντικό ήταν η προώθηση του Γιαν Εμβιλά στη μεσαία γραμμή.

Μπορεί η τελευταία επιλογή να έδειχνε πιο κοντά στη λογική, όμως, ήταν αυτή που προκάλεσε και την κατάρρευση. Βλέπετε, ο Γάλλος ήταν ο παίκτης που «κρατούσε» μέχρι εκείνη την ώρα την ισορροπία στην άμυνα. Μπορεί να μην αγωνίστηκε στη θέση του, όμως, πρόσφερε τις κατάλληλες βοήθειες στους Σίμε Βρσάλικο και Παπέ Αμπού Σισέ, με τον τελευταίο να μην βρίσκεται στην καλύτερη βραδιά του.

Η αλλαγή της θέσης του Γιαν Εμβιλά, πρόσφερε ακόμα περισσότερους χώρους στους Αζέρους. Οι οποίοι γνωρίζουν πολύ καλά το συγκεκριμένο παιχνίδι, το έδειξαν στο πρώτο γκολ που σημείωσαν και στη συνέχεια είχαν την υπομονή να περιμένουν τις λάθος αποφάσεις των «ερυθρόλευκων», κάτι που «φώναζε» κατά τη διάρκεια του ματς.

Το άσχημο για τον Ολυμπιακό ήταν πως από την στιγμή που οι φιλοξενούμενοι άνοιξαν το σκορ, όλα «πάγωσαν». Η πίστη στο πλάνο πήγε «περίπατο», η συγκέντρωση έδωσε τη θέση της στην «τρικυμία» και όπως φάνηκε, οι Πειραιώτες δεν ήταν προετοιμασμένοι για μία εναλλακτική λύση στο παιχνίδι τους.

Αυτό έγκειται στο πρώτο πρόβλημα που αναφέρω πιο πάνω. Στην κακή ψυχολογία. Ο Οβούσου σκόραρε στο 68ο λεπτό, πανηγύρισε στο 69ο ελέω του VAR και το ματς άρχισε και πάλι στο 70’. Ο Ολυμπιακός είχε μπροστά του 20 λεπτά για να προσπαθήσει να αλλάξει τα δεδομένα. Όμως, με εξαίρεση μία σέντρα – σουτ του Μασούρα που σταμάτησε στο δοκάρι, το «συγκρότημα» του Μίτσελ δεν μπόρεσε να απειλήσει την εστία των Αζέρων, οι οποίοι μετά απλά έκαναν τη δουλειά τους και έφυγαν με μία εύκολη νίκη. Τουλάχιστον αυτό δείχνει το 3-0, αν και προσωπικά θεωρώ πως ο βαθμός δυσκολίας ήταν σαφώς πιο μεγάλος. Όμως, αυτό που μένει είναι το τελικό 3-0, που αποτελεί μία ακόμα βαριά εντός έδρας ήττα για τους Πειραιώτες.

Ο ρεαλιστικός στόχος του Conference League

Όπως μπορεί να καταλάβει εύκολα ο καθένας, οι ελπίδες για την πρόκριση στην επόμενη φάση του Europa League έχουν εξανεμιστεί. Μαθηματικά, ακόμα δεν έχει κριθεί, αλλά υπάρχει μόνο ένα σενάριο που «εξυπηρετεί» τη συγκεκριμένη «θεωρία» και για να επιτευχθεί θα πρέπει οι «ερυθρόλευκοι» να κάνουν το 3Χ3 και την ίδια ώρα να έρθουν βολικά όλα τα άλλα αποτελέσματα.

Πιο ρεαλιστικός στόχος, χωρίς να σημαίνει πως είναι και πιο εφικτός, είναι η κατάκτηση της 3ης θέσης, που οδηγεί στο Conference League. Ναι στη διοργάνωση που παίζουν χωριά, όπως αναφέρουν όλοι οι Έλληνες που έχουν χορτάσει από ευρωπαϊκές επιτυχίες σε συλλογικό επίπεδο. Στη διοργάνωση που ο ΠΑΟΚ την περσινή χρονιά έφτασε μέχρι τα προημιτελικά με τη Μαρσέιγ και θεωρήθηκε σημαντική πορεία.

Ωστόσο, για να μπορέσει ο Ολυμπιακός να αλλάξει τα δεδομένα θα πρέπει πρώτα να λύσει κάποια σημαντικά θέματα. Το πιο βασικό είναι η εύρεση του γκρουπ με το οποίο ο Μίτσελ θα δουλέψει το επόμενο διάστημα. Το γεγονός πως οι Πειραιώτες έχουν δύο ενδεκάδες, μία για την Ελλάδα και μία για την Ευρώπη, δεν βοηθάει καθόλου. Ο Ισπανός θα πρέπει να πάρει τις κατάλληλες αποφάσεις για να μπορέσει να βελτιώσει την εικόνα της ομάδας του.

Ακόμα, άπαντες στο Λιμάνι θα πρέπει να κάνουν την αυτοκριτική τους, από την κακή λειτουργία στον σχεδιασμό της ομάδας, μέχρι τον «τελευταίο» παίκτη που περνάει το Αθλητικό Κέντρο του Ρέντη και λογίζεται ως ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού. Έπειτα, έρχεται η δουλειά. Για την αλήθεια χρειάζεται σκληρή δουλειά.

Η λανθασμένη αλλαγή Σισέ και το τεράστιο πρόβλημα στα στόπερ

Για το τέλος άφησα το τραγικό λάθος με τον Παπέ Αμπού Σισέ. Ο Αφρικανός έδειξε από την αρχή πως δεν ήταν σε καλό βράδυ. Από το δικό του χώρο ευθύνης δημιουργήθηκαν οι περισσότεροι «κίνδυνοι», ενώ υπέπεσε σε τραγικό λάθος στο 82ο λεπτό, όπου η Καραμπάχ «κλείδωσε» τη νίκη. Όμως, προσωπικά θεωρώ πως η αλλαγή του δεν ήταν η καλύτερη απόφαση.

Δεν γίνεται να κάνει ένας παίκτης λάθος, όσο σοβαρό κι αν ήταν αυτό και αμέσως να βγαίνει αλλαγή. Καταστρέφεται η ψυχολογία του. Και αυτό είχε ως συνέπεια τα όσα έγιναν μετά, τα οποία βαραίνουν μόνο τον ποδοσφαιριστή. Το άσχημο είναι πως όλα αυτά προκαλούν νέα προβλήματα στην ομάδα, ειδικά από τη στιγμή που οι λύσεις στα στόπερ δεν είναι πολλές.