Το μεγάλο κέρδος δεν είναι ότι το πιστεύει ο Παναθηναϊκός, αλλά και οι αντίπαλοι

Ο Παναθηναϊκός πέρασε κι από την Τούμπα με καρυδάτη ανατροπή.

Αυτή η νίκη θεωρώ ότι είναι κάτι περισσότερο από τρεις βαθμοί. Ο Παναθηναϊκός είχε σε πέντε ματς ισάριθμες νίκες. Οι τέσσερις στην έδρα του. Στο δύσκολο παιχνίδι, σε ένα ντέρμπι, αυτό με την ΑΕΚ, δεν πτοήθηκε από το 0-1 και μέχρι τη λήξη του ημιχρόνου είχε γυρίσει το σκορ και πήρε τους τρεις βαθμούς.

Νωρίτερα, σε ένα άλλο παιχνίδι με σημαντικό βαθμό δυσκολίας, όπως αυτό με τον ΟΦΗ, είχε καθαρίσει από το ημίχρονο. Σε όποια κατάσταση κι αν είναι ο ΟΦΗ, δεν είναι απλό να νικάς και μάλιστα τόσο άνετα στο Ηράκλειο. Εκεί, όπου ο ΠΑΟΚ αργότερα σκόνταψε.

Στο ντέρμπι κορυφής, εκεί που ο Παναθηναϊκός γνώριζε ότι με ήττα θα δει τον αντίπαλό του σε απόσταση αναπνοής, πάλι δεν λύγισε. Ούτε από το γεγονός ότι δέχθηκε νωρίς γκολ σε μία καυτή έδρα. Ούτε από το ότι απουσίαζε ο βασικός δεξιός μπακ και ότι τέθηκαν νοκ άουτ Παλάσιος, Βέρμπιτς. Ένας αξιόπιστος εξτρέμ και ένας ακόμα αξιόπιστος μεσοεπιθετικός, ο Βέρμπιτς, ο οποίος στην παρούσα φάση είναι εναλλακτική λύση.

Ο Παναθηναϊκός γύρισε το σκορ και πάλι. Ισοφάρισε γρήγορα κι έδινε την αίσθηση ότι αν κάποια ομάδα θα βάλει δεύτερο γκολ, θα είναι αυτή του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Όπως και έγινε. Δεν απειλήθηκε το «τριφύλλι» ιδιαίτερα στο δεύτερο ημίχρονο, πλην των τελευταίων ετών που επιχείρησε να κρατήσει το σκορ και ο ΠΑΟΚ έκανε απεγνωσμένες προσπάθειες και γέμισε την περιοχή.

Ο τρόπος που ήρθε η ανατροπή δίνει ακόμα περισσότερη ψυχολογία κι αυτοπεποίθηση τους παίκτες του Γιοβάνοβιτς. Ο Παναθηναϊκός έστειλε και σ’ αυτό το ματς ξεκάθαρο μήνυμα ότι φέτος θα το πάει μέχρι τέλους. Κι όπου βγει. Οι «πράσινοι» επιτέλους έμαθαν να οδηγούν την κούρσα.

Τα τελευταία χρόνια ο Παναθηναϊκός είχε νικηφόρο σερί μόνο την περίοδο 2018-19. Τότε οι μικροί του Γιώργου Δώνη είχαν κάνει εντυπωσιακή εκκίνηση, αλλά είχαν ξεκινήσει τη σεζόν με -6. Αντί να είναι πρώτοι, δηλαδή, έβλεπαν τη βαθμολογία και ήταν τέταρτοι ή πέμπτοι. Και όταν ξεκίνησε να κάνει κοιλιά η ομάδα, στο φινάλε έμεινε κι εκτός Ευρώπης.

Ο Παναθηναϊκός οδηγεί την κούρσα και ακολουθούν στο -6 και το -7 οι βασικοί του αντίπαλοι. Είναι ωραίο συναίσθημα να σε κυνηγούν και όχι να κυνηγάς. Κι όταν παίζαμε μικροί αυτό ήταν το νόημα. Να μας κυνηγούν οι άλλοι. Αυτό συνεπάγεται μία πίεση, αλλά ασφαλώς πιο ευχάριστη.

Δεν χρειάζονται μεγάλα λόγια. Το αναφέραμε. Ο Παναθηναϊκός πηγαίνει για πρωτάθλημα. Το πιστεύουν ο Σέρβος τεχνικός, οι συνεργάτες του, οι παίκτες. Αυτό είναι το σημαντικό. Έπειτα ο κόσμος. Εξίσου σημαντικό. Να υπάρχει συσπείρωση γύρω από την ομάδα.

Ο Γιοβάνοβιτς γνωρίζει ότι δεν πρέπει να πετάει στα σύννεφα η ομάδα του. Αλίμονο. Μένουν ακόμα 30 αγώνες. Το δήλωσε μετά την Τούμπα, αλλά αυτό που πάντα μετράει είναι η πράξη. Ο Παναθηναϊκός δεν έχει πάρει τον τίτλο. Θα τον πάρει αν συνεχίσει να είναι σοβαρός κι αποτελεσματικός. Αν παραμείνει ομάδα. Σε κάθε περίπτωση, έχουμε τονίσει ότι είναι πιο ωραία η πίεση για την επιτυχία, για την κατάκτηση ενός τίτλου, από την πίεση για ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο απλά.

Ο Παναθηναϊκός στην κανονική διάρκεια, είναι στο +6, αφού νίκησε ΟΦΗ, ΠΑΟΚ, ενώ την περασμένη σεζόν ηττήθηκε. Αυτό που έχει πετύχει επίσης η ομάδα, εκτός από το οτι το πιστεύει η ίδια, είναι ότι το πιστεύουν και οι αντίπαλοι. Ναι, αυτό είναι το μεγαλύτερο κέρδος. Ότι τον υπολογίζουν. Ανησυχούν. Φοβούνται.

Βλέπουν τον Παναθηναϊκό να οδηγεί την κούρσα και πιέζονται. Περιμένουν το λάθος του. Ασφαλώς και μπορεί να το κάνει ο Παναθηναϊκός. Δεν είναι όλα μόνο νίκες. Αλλά το «τριφύλλι» βγάζει μία εικόνα ότι μπορεί να συνεχίσει να δίνει αυτός τον ρυθμό. Εξαρτάται από το δικό του χέρι. Βασίζεται στα δικά του πόδια. Δεν λέει «θα γκελάρει ο πρώτος, ο δεύτερος, ο τρίτος, μήπως και μειώσω». Το λένε οι άλλοι. Κι αυτό είναι πάντα καλύτερο από το να το λες εσύ. Είχαν κουραστεί νομίζω όλοι εδώ και χρόνια να στραβοπατάει ο Παναθηναϊκός στην αρχή και να ακούς το κλισέ μετά τους αγώνες «δεν χάθηκε τίποτα, έχει δρόμο ακόμα». Και φυσικά δεν υπήρχε κανένας δρόμος. Πιο πολύ μεγάλωνε η διαφορά τις περισσότερες φορές, παρά μειωνόταν.

ΥΓ.: Ο αγώνας με τον Αστέρα Τρίπολης είναι δύσκολος. Πιο δύσκολος τώρα. Κόντρα σε μία σκληροτράχηλη ομάδα, με καλό προπονητή κι ενώ είναι εκτός ο Σπόραρ και ίσως ο Τσέριν. Τώρα όλοι θέλουν να νικήσουν τον αήττητο Παναθηναϊκό. Τώρα που η ανυπομονησία του κόσμου είναι μεγάλη, δίνει ένα τεστ ακόμα πιο δύσκολο απ’ ό,τι ήταν με την ΑΕΚ ή τον ΠΑΟΚ. Ο Παναθηναϊκός, άλλωστε, έδειξε και την προηγούμενη περίοδο ότι στα δύσκολα μπορεί να τα καταφέρει. Στα «εύκολα» είχε ένα θέμα. Αν νικήσει απλά να σημειώσουμε ότι θα είναι στο +9 σε σχέση με πέρσι.