Νίκησε τον εαυτό του, τον ΠΑΟΚ ήταν πιο εύκολο
Απουσίες τελευταίας στιγμής, κακό πρώτο μέρος, πίσω στο σκορ. Ο Παναθηναϊκός όχι απλά άντεξε αλλά δείχνει να έμαθε πώς πετυχαίνεις το στόχο σου.
Οι νίκες στην Τούμπα, δεν ήταν ποτέ απλή υπόθεση. Για κανέναν. Ακόμη κι όταν ο ΠΑΟΚ ήταν στα κάτω του. Ακόμη κι ο όταν ο Παναθηναϊκός «πέταγε φωτιές» στην Ευρώπη. Το να φύγει με τρεις βαθμούς από εκεί, ήταν το λιγότερο δύσκολο. Το πέτυχε τώρα. Συνεχίζοντας ένα σερί που τον έχει φέρει όχι απλά στην κορυφή, αλλά και με σημαντικό «αέρα».
Ο μεγάλος αντίπαλος για το «τριφύλλι» βέβαια, δεν ήταν ο ΠΑΟΚ. Χωρίς να υποτιμούμε την ομάδα της Θεσσαλονίκης. Το βασικό ήταν να ανταπεξέλθει στα δικά του δεδομένα. Να μπορέσουν οι «πράσινοι» να μαθαίνουν μια νέα διαδικασία γι’ αυτούς. Χωρίς να ξυπνήσουν μνήμες άσχημες, με τις οποίες «μπολιάστηκαν» εδώ και πολλά χρόνια.
Ξαφνικά το πλάνο άλλαξε. Ξαφνικά ο Παλάσιος εκτός. Ξαφνικά ούτε ο Βέρμπιτς διαθέσιμος. Ο Κώτσιρας έτσι κι αλλιώς απών. Αγωνιστικά το ματς δε σου βγήκε στο πρώτο ημίχρονο, παρότι ο ΠΑΟΚ έκανε γκολ τη δική του καλύτερη φάση, ενώ εσύ έχασες τετ α τετ με τον Αϊτόρ. Το λέμε αυτό επειδή κανείς δεν «πάτησε» κανέναν. Απλά ο Παναθηναϊκός δεν είχε τον έλεγχο του ρυθμού και του ματς, όπως μας έχει συνηθίσει φέτος.
Με 1-0 στην «πλάτη» κι ένα ημίχρονο για να επιστρέψεις. Ο Παναθηναϊκός με όλα αυτά να έχουν συμβεί, για τους περισσότερους η πιθανότητα ήταν υπέρ του να ηττηθεί δεχόμενος κάποιο ακόμη τέρμα. Όχι απλά δε συνέβη κάτι τέτοιο, αλλά η ομάδα έβγαλε χαρακτήρα. Δεν πανικοβλήθηκε να κυνηγήσει άναρχα την ισοφάριση. Ήλεγξε το ματς με την ηρεμία και την ανωτερότητα που έχει φέτος.
Έτσι σκόραρε, έτσι κέρδισε το πέναλτι που έφερε την ανατροπή. Πέναλτι θυμίζουμε μέσω μεγάλης ευκαιρίας. Για εκατοστά ο Σπόραρ δεν σκόραρε την ώρα που του έγινε το πέναλτι. Κόντρα σε έναν ΠΑΟΚ που δοκίμασε κυρίως μέσω στατικών φάσεων μπας και ισοφαρίσει. Ή νωρίτερα με το σουτ του Αουγκούστο μέσα απ’ την περιοχή. Και γκολ να έμπαινε εκεί, το VAR θα ενημέρωνε τον διαιτητή πως έχει γίνει φάουλ νωρίτερα στον Σένκεφελντ και τέλος η ιστορία.
Για διαιτησία δε χρειάζεται καν ανάλυση. Πέναλτι του Παναθηναϊκού, κανένα πέναλτι υπέρ του ΠΑΟΚ. Ο διαιτητής άριστος στη συνεργασία με το VAR, χωρίς κόμπλεξ να διατηρήσει με το ζόρι την αρχική του απόφαση. Δε θα μπούμε στη διαδικασία του αν ήταν Έλληνας, ή αν δεν υπήρχε VAR. Ήταν ξένος, υπάρχει VAR, πήρε ο Παναθηναϊκός αυτά που δικαιούται.
Η σπουδαία νίκη έχει να κάνει κυρίως με την επικράτηση επί του εαυτού σου. Τα προβλήματα και οι διαμορφωμένες συνθήκες στο ματς, δεν επέτρεψε το «τριφύλλι» να το πάρουν από κάτω. Αυτό ακριβώς που κάνουν οι καλές ομάδες. Όχι μόνο καλές τακτικά, ποιοτικά και με αυτοματισμούς. Καλές ψυχικά, πνευματικά, στον τομέα της νοοτροπίας.
Τα τονίζουμε αυτά επειδή έτσι «χτίζεται» η διαδικασία του Πρωταθλητισμού. Την οποία ο Παναθηναϊκός έχει ξεχάσει εδώ και αρκετά χρόνια. Βήμα-βήμα μαθαίνει να διαχειρίζεται τα πάντα, αρκεί να πετύχει το στόχο του. Και τον πετυχαίνει.
Αφού συνέβη αυτό, ο κάθε ΠΑΟΚ είναι ευκολότερη υπόθεση να νικηθεί. Ενώ παράλληλα κι ο ίδιος ο «δικέφαλος» έδειξε να αντιλαμβάνεται τα νέα δεδομένα. Αυτά που επιβάλλει ο Παναθηναϊκός στο Πρωτάθλημα. Πλέον δεν είναι απλά η ομάδα με την ιστορία, που προσπαθεί να ορθοποδήσει, αλλά της λείπει η ποιότητα και η δυναμική. Πλέον υπάρχουν όλα. Κι όταν ο Παναθηναϊκός έχει ποδοσφαιρικά τα απαραίτητα, συν έναν προπονητή κόσμημα από κάθε άποψη, φοβίζει.
Νίκη-μήνυμα στην Τούμπα. Νίκη αυτοπεποίθησης. Ούτε κρίνει τίποτα, ούτε σου έδωσε κάναν τίτλο. Έγινε ένα βήμα ακόμη. Έχοντας παράλληλα τον αέρα απ’ τους διώκτες. Ο Παναθηναϊκός πείθει. Πρωτίστως τον εαυτό του και φυσικά όλη την Ελλάδα. Πείθει πως όχι μόνο μπορεί, αλλά αξίζει κιόλας.
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.