Υγεία πάνω απ’ όλα
Η Εθνική μπάσκετ είναι μια πραγματικά καλή ομάδα, που αν μείνει δυνατή – σωματικά και πνευματικά – αξίζει να φτάσει ψηλά.
Γίνεται να βάζεις προκριματικά Παγκοσμίου, ιδιαιτέρως ανταγωνιστικά και απαιτητικά, παραμονές του Ευρωμπάσκετ; Δυστυχώς, γίνεται. Μόνο που ήδη είναι έξω ο Γιουλ και ο Σενγκέλια, ο Μίτσιτς τραυματίστηκε στον αγώνα με την Ελλάδα, Σλούκας και Κώστας Αντετοκούνμπο αποκόμισαν τραυματισμούς, ο Γιάννης έχασε τα προηγούμενα ματς λόγω ενοχλήσεων, είναι εκτός ο Φαλ, ο Βάγκνερ, ο Αλμπισί και ο Λίποβι, Παπαγιάννης και Παπαπέτρου κάνουν αγώνα δρόμου για να προλάβουν να είναι απόλυτα έτοιμοι. Αντί να προστατευτεί το άθλημα και οι πρωταγωνιστές του, αντί να ελαφρύνει όσο περισσότερο γίνεται το πρόγραμμα ώστε να παρουσιάσουν οι ομάδες τα καλύτερα δυνατά ρόστερ, κινδυνεύουν να χάσουν σημαντικούς παίκτες και η διοργάνωση ένα σημαντικό μέρος από την αίγλη της.
Σε ό,τι έχει να κάνει με την Εθνική μας και τον αγώνα στο Βελιγράδι, χάσαμε εντέλει αλλά «καλά που δεν πάθαμε και τίποτα». Διότι βλέποντας το Σλούκα να ζητάει αλλαγή και να μην παίζει καθόλου στο τέλος, τον Κώστα να φεύγει για τα αποδυτήρια και το Γιάννη να ρισκάρει παίζοντας πολύ περισσότερα λεπτά απ’ ό,τι ήταν ο αρχικός προγραμματισμός, σφίχτηκε λίγο η καρδιά μας. Μακάρι οι τραυματισμοί να είναι επιπόλαιοι και οι ενοχλήσεις light και να είναι όλοι όπως πρέπει να είναι στην πρεμιέρα της Εθνικής. Διότι είναι ένα πράγμα το «πλήρες ρόστερ» ή «το πληρέστερο ρόστερ που είχαμε ποτέ», αλλά είναι ένα άλλο πράγμα να είναι όλοι οι παίκτες στο 100%.
Το παιχνίδι με τη Σερβία ήταν υπέροχο, συναρπαστικό και γεμάτο αγωνία. Ήταν η κόντρα ανάμεσα στους δυο καλύτερους παίκτες του κόσμου τα τελευταία χρόνια, τον Γιάννη και τον Γιόκιτς. Ήταν ένα μπασκετικό μεγαλείο, μια παράσταση υψηλού επιπέδου, με παράταση, με υψηλό σκορ, με ανατροπές με όλα. Ακόμα και με γκρίνια για τη διαιτησία: ναι, σφύριξαν «έδρα» οι διαιτητές, αλλά θα τύχουν και αυτές οι συνθήκες σε συγκεκριμένα παιχνίδια, οπότε καλό είναι να το «λούζεσαι», να το αντιμετωπίζεις και να βρίσκεις τρόπο να το ξεπερνάς, ώστε να μην χαλάει το μυαλό σου. Και καμιά φορά καλό είναι να χάνεις και κανένα ματς, απ’ αυτά που δεν σου στοιχίζουν κάτι, δεν σε εκτροχιάζουν, δεν σου στερούν κάποια πρόκριση, ώστε να μην νιώθεις «άτρωτος» ή «άχαστος», να προσγειώνεσαι και να κοιτάς να διορθώσεις αυτά που δεν πήγαν καλά.
Τι δεν πήγε καλά για την Εθνική μας; Όχι κάτι συγκεκριμένο. Σε κάποια διαστήματα τα ριμπάουντ – μόνο που η Εθνική έπαιζε χωρίς Παπαγιάννη, από ένα σημείο και μετά χωρίς Κώστα και με τον Αγραβάνη φορτωμένο με φάουλ από νωρίς. Σε κάποια διαστήματα χάσαμε ελεύθερα μακρινά σουτ, απ’ αυτά που «πρέπει να βάζουμε» όταν ο Γιάννης τραβάει δυο και τρεις παίκτες και βρίσκει αμαρκάριστο συμπαίκτη. Από την άλλη όμως βάλαμε τα κρίσιμα σουτ που μας έστειλαν στην παράταση με Καλάθη, Θανάση και Ντόρσεϊ και το συνολικό ποσοστό μας ήταν μάλλον καλό. Σε κάποια διαστήματα η άμυνά μας είχε θέματα – δεν μπορείς όμως να «σβήσεις» μια «μηχανή» με βασικό άξονα τον Γιόκιτς, με Μίτσιτς, Κάλινιτς, Μιλουτίνοφ και ένα σωρό ακόμα ταλαντούχους παίκτες. Στα καλά μας αμυντικά διαστήματα άλλωστε και μπάλες κλέψαμε και στον αιφνιδιασμό τρέξαμε και τους αναγκάσαμε να κάνουν «σκοτωμένα σουτ» (μερικά εκ των οποίων πήγαν μέσα με μάλλον τυχερό τρόπο) και ενέργεια βγάλαμε.
Πού θέλω να καταλήξω; Ότι η ομάδα μας, χωρίς να αγγίξει το τέλειο, πήρε καλό βαθμό λαμβάνοντας υπόψιν τις απουσίες που υπήρχαν πριν το ματς και τα προβλήματα που προέκυψαν κατά τη διάρκειά του. Προφανώς θα είναι εντελώς αλλιώτικη η Εθνική μας με Σλούκα διαθέσιμο στα τελευταία λεπτά ενός σημαντικού ματς, με Παπαγιάννη και Κώστα υγιείς, με Παπαπέτρου στο «3» να μοιράζεται το χρόνο με τον Παπανικολάου και τον Γιάννη να παίζει όσο χρειάζεται και να ξεκουράζεται όσο πρέπει. Προφανέστερα, έχουμε μια πραγματικά καλή ομάδα, πλην όμως δεν έχουμε μόνο εμείς καλή ομάδα στη διοργάνωση: Σέρβοι, Σλοβένοι, Γάλλοι (και άλλοι) έχουν επίσης ΝΒΑers, καλό υλικό, φιλοδοξίες και βλέψεις για μετάλλιο. Οπότε όλα θα κριθούν στη «μέρα» ή στη «στιγμή», σε μια σωστή ή βιαστική απόφαση σε μια τελευταία επίθεση, σε ένα κερδισμένο ή χαμένο ριμπάουντ και σε μια έμπνευση από τον πάγκο. Αλλά το βασικότερο όλων, είναι να υπάρχει υγεία και να είναι όλοι γεροί και δυνατοί. Σωματικά και πνευματικά.
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.