Φτιάχνει ομάδα για να κερδίζει και τους «διαιτητάς»

Είναι λογικό οι φίλοι του Παναθηναϊκού να ανησυχούν για διαιτητικές «πιστολιές» και να μην καλοδέχτηκαν τον ορισμό του Σιδηρόπουλου στην πρεμιέρα με τον Ιωνικό και τον Παπαπέτρου στο VAR – γνωστό το «ποιόν» και το «έργο» τους τόσα χρόνια. Είναι νωπές άλλωστε οι περσινές ομορφιές σε διάφορα ματς του πρωταθλήματος (σε Ηράκλειο, Τούμπα, Βόλο και Γιάννενα μεταξύ άλλων) και ακόμα πιο νωπές και οδυνηρές οι διαιτητικές αποφάσεις και στους δυο αγώνες με τη Σλάβια, τόσο στην Πράγα όσο και στη Λεωφόρο που έπαιξαν ρόλο στην απώλεια της πρόκρισης. Αλλά ό,τι έγινε δεν ξεγίνεται, η ζωή συνεχίζεται και πάμε παρακάτω.

Το περίφημο «παρακάτω», είναι να φτιάξεις μια ομάδα δυνατή, αποτελεσματική, μαχητική, ποιοτική, που δεν θα δίνει τη δυνατότητα σε κανέναν που θέλει να σε βλάψει, να βρει την ευκαιρία να το κάνει. Αυτό που έλεγε ο Σάββας Θεοδωρίδης «κάντε ομάδα να κερδίζετε και τους διαιτητάς». Κι αυτό ακριβώς φαίνεται πως φτιάχνει φέτος ο Παναθηναϊκός: μια ομάδα καλύτερη από πέρυσι, με μεγαλύτερη ποιότητα, με ταχύτητα, με εκτελεστική δεινότητα, με σκληράδα στη μεσαία γραμμή, μια ομάδα που θα προσπαθεί να έχει εκείνη τη μπάλα στα πόδια της και να πιέζει τον αντίπαλο, να του βάζει γκολ και να κυνηγάει κι άλλα κι όχι να κλείνεται για να προστατεύσει το προβάδισμα. Αυτό δηλαδή που είδαμε πέρυσι, στο δεύτερο κομμάτι της σεζόν, αλλά ακόμα πιο βελτιωμένο. Η έλευση του Σπόραρ, του Βέρμπιτς, πιθανότατα του Μπερνάρντ και όποιων άλλων ακολουθήσουν, αυτό «υπόσχεται».

Ο Παναθηναϊκός του Γιοβάνοβιτς και θέλει και δεν θέλει χρόνο. Θέλει, διότι πάντα οι ομάδες στο ξεκίνημα μιας νέας χρονιάς, χρειάζονται παιχνίδια για να ξεδιπλώσουν αυτά που διδάχθηκαν στην προετοιμασία, για να ενταχθούν ομαλά και αρμονικά οι νέοι παίκτες, για να βάλει ο προπονητής νέα στοιχεία στο παιχνίδι και να δοκιμάσει στην πράξη διαφορετικές διατάξεις και συστήματα. Παράλληλα, ο Παναθηναϊκός δεν θέλει τόσο πολύ χρόνο, διότι έχει την ευλογία να συνεχίζει με τον ίδιο προπονητή και με ένα μεγάλο μέρος του περσινού κορμού αναλλοίωτο αλλά και διότι οι παίκτες που ήρθαν είναι όλοι «μάχιμοι»: κανείς δεν ήταν 6 μήνες στον «πάγο», κανείς δεν έρχεται από σοβαρό τραυματισμό, είτε έκαναν προετοιμασία με τον Παναθηναϊκό είτε με την πρώην ομάδα τους, κάποιοι είχαν και επίσημους αγώνες στα πόδια τους (όπως ο Βέρμπιτς) σε αντίθεση με τους υπόλοιπους παίκτες της ομάδες που έπαιξαν μόνο σε φιλικά προετοιμασίας.

Δεν έχει τίποτα να φοβηθεί ο Παναθηναϊκός στην πρεμιέρα. Ούτε τον Ιωνικό, ούτε τον Σιδηρόπουλο, ούτε τον Παπαπέτρου, ούτε καν τον κακό του εαυτό. Θα ανοίξει τη χρονιά στη Λεωφόρο, η οποία αναμένεται γεμάτη, θα έχει τη στήριξη του κόσμου που έχει «ψηθεί» από τις μεταγραφές που βλέπει και αυτές που έρχονται, θα έχει σχεδόν όλους τους παίκτες διαθέσιμους, αν όλα πάνε καλά θα δει και τον Μπερνάρντ στα επίσημα του γηπέδου να παρακολουθεί τον αγώνα της νέας του ομάδας. Οπότε ο κόσμος που θα πάει με χαρά μετά από χρόνια που πήγαινε σχεδόν με το ζόρι στο ξεκίνημα της σεζόν, δεν χρειάζεται να ασχοληθεί με τους διαιτητές ή να του σηκωθεί η τρίχα στο πρώτο ανάποδο ή «ύποπτο» σφύριγμα – μπορεί απλά να επικεντρωθεί στη στήριξη μιας ομάδας που ήταν καλή πριν τις μεταγραφές, έγινε ακόμα καλύτερη με αυτούς που ήρθαν και θα γίνει ακόμα πιο καλή μόλις ολοκληρωθούν όλες οι κινήσεις που απομένουν. Φέτος, μετά από πολλά χρόνια, η σεζόν αναμένεται άκρως ενδιαφέρουσα για τους φίλους του Παναθηναϊκού.