Ομάδα έτοιμη για τη στόχευσή της: Την Ευρώπη

Η προετοιμασία για τον Παναθηναϊκό προχωρά έχοντας ένα στόχο. Να βελτιώσει ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς αυτό που ήδη έχει φτιάξει. Το πετυχαίνει σε διάφορα στοιχεία που μπορούν να εντοπιστούν εύκολα. Όπως η αντίδραση της ομάδας στο πρέσινγκ του αντιπάλου, ή στην… σπιρτάδα του δικού της πρεσαρίσματος.

Ουσιαστικά λοιπόν, οι προπονήσεις και τα φιλικά προχώρησαν με ξεκάθαρη στόχευση: Τον πρώτο και μεγάλο στόχο του Παναθηναϊκού, την πρόκριση στους ομίλους του Conference League. Η Μπάγερ Λεβερκούζεν ήταν ισχυρότατο φιλικό. Οι Γερμανοί είναι εξαιρετική ομάδα, ποιοτικά δεν μπαίνει στην ίδια κουβέντα με το «τριφύλλι» για να ξέρουμε και τι λέμε.

Κι όμως, ούτε ποδοσφαιρικές αρχές άλλαξε ο Παναθηναϊκός, ούτε έπαιξε ταμπούρι για να κρατήσει το μηδέν. Ένα τεστ με αντίπαλο που δεδομένα σε αυτή τη φάση του Conference League, δε θα συναντήσεις. Θα συμβεί κάτι τέτοιο μόνο αν περάσεις με το καλό και μετά σου «κάτσει» μια Βιγιαρεάλ ή μια Γουέστ Χαμ. Το χειρότερο σενάριο δηλαδή.

Όλος ο οργανισμός είναι προφανές πως «διψά» για την Ευρώπη. Καλά κάνει, έτσι πρέπει. Παναθηναϊκός χωρίς Ευρώπη έπρεπε να λογίζεται μόνο ως ανέκδοτο κι όχι πραγματικότητα. Η νοοτροπία της ομάδας επιβάλλεται να «ποτιστεί» με πρόκριση. Είτε έρθει η δύσκολη κλήρωση, είτε η εύκολη.

Παράλληλα, είναι ιδιαίτερα στενάχωρο πως απουσιάζει η ποιότητα που πρέπει απ’ την ομάδα. Ολοκληρώνεται το βασικό στάδιο της προετοιμασίας κι ακόμη οι ανάγκες είναι για πέντε προσθήκες. Σημαντικές, όχι απλά συμπληρωματικές.

Μπορούμε να συζητάμε όσο θέλουμε για τον Τσέριν και πόσο σημαντική προσθήκη θα αποδειχθεί. Μην ξεχνάμε όμως, πως αποκτήθηκε ως παίκτης που θα δώσει βάθος στα χαφ. Όχι ως αυτός που θα λογίζεται βασικός, αυτός που θα σου κάνει τη διαφορά ποιοτικά. Το παιδί φαίνεται πως το ποδόσφαιρο το ξέρει καλά και δεδομένα θα δώσει στοιχεία. Αλλά δεν αλλάζει η ανάγκη σου.

Δύο δημιουργικοί παίκτες στα χαφ, δύο εξτρέμ γιατί ζει ο Παναθηναϊκός με το άγχος μην τυχόν πάθουν μια απλή ίωση ο Αϊτόρ με τον Παλάσιος. Συν τον φορ που όσο καλός κι αν είναι ο Ιωαννίδης, στράικερ που δεν έχει το εύκολο γκολ δε σε πάει μακριά.

Θα είναι άδικο και για το παιδί που δεν πρέπει να επωμιστεί αυτό το ρόλο σε κομβικές αναμετρήσεις. Ίσως ο Γιοβάνοβιτς να μη θελήσει να χρησιμοποιήσει παίκτες που θα αποκτηθούν. Ας τους έχει όμως έστω ως επιλογές. Δε γίνεται να περιμένει το «τριφύλλι» πως θα πάνε όλα καλά στην πρώτη του κλήρωση και θα του έχει εύκολο έργο.

Αφήστε που εύκολο έργο στην Ευρώπη δεν υπάρχει. Ειδικά για μια ομάδα που ποδοσφαιρικά είναι εξαιρετική, αλλά της λείπει η εμπειρία. Μέσα στο καλοκαίρι οι διαφορές μειώνονται και τα πάντα είναι πιθανά. Ο Παναθηναϊκός έχει όλα τα φόντα για να μην έχει ρόλο «θύματος» σε τέτοιες περιπτώσεις. Αρκεί να κάνει όσα περισσότερα μπορεί για την άμεση ενίσχυσή του.

Η εμφάνιση με τη Λεβερκούζεν ήταν πολύ καλή. Η αντίπαλος εξαιρετική ομάδα. Αντίστοιχα δουλεμένη με τον Παναθηναϊκό. Η παρουσία του «τριφυλλιού» μας έκανε να σταθούμε περισσότερο στην πίεση που απαιτείται να υπάρξει για την ενίσχυση. Πίεση όχι απ’ τον κόσμο και τους δημοσιογράφους. Πίεση εντός ομάδας, για να τρέξουν γρηγορότερα οι διαδικασίες.

Οι Παναθηναϊκοί θυμούνται τα προκριματικά ως μια φάση σχεδόν τυπική στην πορεία της ομάδας τους. Τα χρόνια πέρασαν, τα δεδομένα άλλαξαν. Είναι δύσκολες οι αναμετρήσεις. Είσαι συμπαγής κι αυτό είναι καλό, αλλά δημιουργικά στην ουσία βασίζεσαι στα δύο εξτρέμ που έχεις ως εκφραστές της άριστης ομαδικής σου δουλειάς.

Κάθε ποιοτικός παίκτης θα δώσει πράγματα στο σύνολο. Η τακτική συνέπεια και συμπεριφορά του Παναθηναϊκού, δεν αμφισβητούνται. Αλλά χρειάζονται τα… εργαλεία που θα την εξυπηρετήσουν ακόμη καλύτερα και ποιοτικότερα. Ειδικά σε ματς που λάθη δε συγχωρούνται, αποτυχίες δεν έχουν γυρισμό.

Υ.Γ. Ο Μάγκνουσον δε χρειάζεται αναλύσεις, ούτε μπορούν να γίνουν με μισή ώρα αγωνιστικής παρουσίας. Είναι εξαιρετικός ποδοσφαιριστής και θα ανεβάσει επίπεδο την άμυνα του Παναθηναϊκού.