Η αγωνιστική ανάγκη μετρά, το επικοινωνιακό είναι για άλλους
Μια ομάδα που έμεινε εκτός Ευρώπης, δε βλεπόταν αγωνιστικά, μπαίνει σε νέο γήπεδο, έπρεπε να κάνει κάτι επικοινωνιακό. Ο Παναθηναϊκός ας φροντίσει το αγωνιστικό και στο τέλος πάλι αυτός θα χαμογελά.
Τον Ιανουάριο όταν ο Γκατσίνοβιτς ήρθε δανεικός στον Παναθηναϊκό, απ’ την ΑΕΚ διαβάζαμε πως ποτέ δεν ασχολήθηκαν με την περίπτωσή του. Γιατί τότε προέκυπτε απ’ το «τριφύλλι» πως η Ένωση πήγε να μπει στη μέση και να πάρει τον Σέρβο. Τώρα, που ο Γκατσίνοβιτς αποκτήθηκε απ’ την ΑΕΚ, διαβάζουμε πως τον ήθελαν απ’ τον Ιανουάριο. Δεν το λέμε για να κακίσουμε κανέναν, ή να κάνουμε υποδείξεις στην «απέναντι» πλευρά. Μακριά από εμάς αυτά. Απλά το τονίζουμε για να καταδείξουμε το πόσο επικοινωνιακά δυνατή είναι η μεταγραφή του Γκατσίνοβιτς.
Για τους Παναθηναϊκούς είναι η απώλεια ενός ποδοσφαιριστή, που δεν ξέρουμε αν θα ενοχλούσε τόσο σε περίπτωση που ο παίκτης είχε υπογράψει σε κάποια ομάδα του εξωτερικού. Όσο για την ΑΕΚ, έχει ένα σωρό αγωνιστικά θέματα να επιλύσει και ξαφνικά βλέπεις ένα κλίμα λες και «έδεσε» το μισό (τουλάχιστον) Πρωτάθλημα.
Η αλήθεια πάντα είναι κάπου στη μέση. Είναι καλός παίκτης ο Σέρβος, με προτερήματα και μειονεκτήματα. Έδειξε την αξία του σε μια καλή ομάδα όμως. Μην το ξεχνάμε. Οπότε αυτή η λεπτομέρεια θα κρίνει το μέλλον του. Το οποίο δεν αφορά πλέον τον Παναθηναϊκό, που απλά ακόμη τον χτυπούν τα επικοινωνιακά απόνερα της υπόθεσης.
Αν «σκαλώσουν» εκεί οι «πράσινοι», θα έχουν χάσει αυτόματα. Δεν πρέπει να αρχίσει η μαζική πίεση για να έρθει γρήγορα παίκτης, απλά και μόνο επειδή πρέπει να «απαντηθεί» η περίπτωση Γκατσίνοβιτς. Να έρθει παίκτης, αν έχει το πακέτο που αναζητά ο προπονητής. Αγωνιστικά και μόνο. Μην ξεχνάμε πως η ομάδα διαθέτει συγκεκριμένες ανάγκες και συγκεκριμένο τρόπο αναζήτησης λύσεων. Δηλαδή τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς.
Δουλειά της διοίκησης είναι να του παρέχει όσο το δυνατόν περισσότερα εχέγγυα για τις καλύτερες δυνατές λύσεις. Αυτό είναι το φυσιολογικό που πρέπει και ακολουθεί (θεωρούμε) ο Παναθηναϊκός. Η γκρίνια έρχεται και φεύγει. Η αγωνιστική ανάγκη είναι το ζητούμενο. Όχι απλά να εστιάσει στο συγκεκριμένο κομμάτι το «τριφύλλι», αλλά να υπάρχει μόνο αυτό μπροστά του και τίποτα άλλο. Ο κάθε Γκατσίνοβιτς είναι παρελθόν, παίκτης άλλης ομάδας. Τέλος, πάμε παρακάτω.
Αρχές Αυγούστου υπάρχει επίσημος αγώνας. Ευρωπαϊκός. Θα κρίνει τη διατήρηση των πιθανοτήτων για ομίλους, που το έχει τεράστια ανάγκη ο Παναθηναϊκός μετά από πέντε χρόνια απουσίας από εκτός συνόρων διοργανώσεις και έξι χρόνια από φάση ομίλων.
Ποδοσφαιρικά δημιουργείται κενό στην άμυνα με την παραχώρηση (όπως όλα δείχνουν) του Βέλεθ. Παράλληλα, η μη ανανέωση Βιγιαφάνιες (επιλογή της ομάδας), το τέλος δανεισμού Γκατσίνοβιτς και η αποχώρηση Μαουρίσιο, δημιουργεί τρία σημαντικά κενά στα χαφ. Ενώ στα εξτρέμ διαθέσιμοι είναι μόνο οι Αϊτόρ-Παλάσιος.
Δε γίνεται να πάει η ομάδα στα επίσημα ματς, χωρίς να έχει καλύψει μεγάλο μέρος των συγκεκριμένων κενών. Όχι απλά λίγες μέρες πριν τον πρώτο αγώνα, αλλά όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Για να είναι οι παίκτες στην προετοιμασία, να «δεθούν» με το σύνολο, να μπουν στο κλίμα, να έχουν ίδιο ρυθμό, να παίξουν σε φιλικά. Ίσως κάποιοι απ’ αυτούς που θα αποκτηθούν, να μην έχουν ομάδα οπότε να είναι πίσω σε επίπεδο προετοιμασίας. Άρα όσο πιο κοντά στα ματς έρθουν, τόσο λιγότερες πιθανότητες να είναι έτοιμοι.
4 Αυγούστου είναι το πρώτο ματς ενός σημαντικού στόχου. Τον οποίο μέσα σε μια βδομάδα θα ξέρεις αν τον κρατάς ζωντανό ή αν χαιρετάς. Το δεύτερο σενάριο, θα είναι αποτυχία. Οπότε, τέλος τα επικοινωνιακά που έρχονται εκτός Παναθηναϊκού έτσι κι αλλιώς. Ας δούμε τα ουσιαστικά.
Βασικός στόπερ, βασικός δημιουργικός χαφ, συν τον έναν απ’ τους δύο εξτρέμ που θα αποκτηθούν, πρέπει να είναι στη διάθεση του Γιοβάνοβιτς το συντομότερο. Με σκοπό την προετοιμασία τους για τα ευρωπαϊκά ματς. Αλλά συγχρόνως, χωρίς να μειωθεί η ανάγκη για την ποιότητα που πρέπει να έχουν οι συγκεκριμένοι παίκτες. Δηλαδή μην πάμε στη λογική της υπέρμετρης πίεσης, οπότε ας πάρουμε τώρα κάποιον να κάνουμε τη δουλειά μας και μετά βλέπουμε.
Ο Παναθηναϊκός συνολικά πάει για 7-8 κινήσεις ακόμη. Οι τρεις είναι που τον «καίνε». Δεν τον «καίνε» επικοινωνιακά, αλλά ουσιαστικά. Σήμερα, αν ο Γκατσίνοβιτς δεν είχε πάει στην ΑΕΚ, πάλι την ίδια ανάγκη θα είχε ομάδα. Τα πρωτοσέλιδα, τα άρθρα και η πιθανή ενόχληση για όλα αυτά, δεν έχουν σχέση με την ποδοσφαιρική πραγματικότητα. Αυτή την ορίζουν οι αγωνιστικές ανάγκες του Παναθηναϊκού και μόνο.
Ούτε φυσικά μετριάστηκε η εμπιστοσύνη στον προπονητή. Αυτός είναι που θα επιλέξει τους κατάλληλους και όταν με το καλό έρθουν, ο Παναθηναϊκός θα είναι αρκετά βήματα μπροστά απ’ όσους τώρα αισθάνονται πως… κατέκτησαν τίτλους.
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.