Πλέον ούτε ξεπουλάει, ούτε «χαρίζει» παίκτες
Ο τρόπος που χειρίστηκε η ομάδα την υπόθεση Βέλεθ, δείχνει τη συνολική αλλαγή νοοτροπίας
Ο Παναθηναϊκός δεν έλυσε φέτος ως δια μαγείας τα αγωνιστικά του προβλήματα επειδή κατέκτησε το κύπελλο και τερμάτισε σε «ευρωπαϊκή θέση». Δεν επέστρεψε ακόμα εκεί όπου οφείλει να βρίσκεται, δεν έκανε πρωταθλητισμό, τερμάτισε με μεγάλη διαφορά από τον Ολυμπιακό, δεν έχει εξασφαλίσει καν ότι θα παίξει Ευρώπη, αφού πρέπει να περάσει από τη διαδικασία των προκριματικών. Ως εκ τούτου, δεν έχει εξασφαλισμένα ευρωπαϊκά έσοδα, αλλά την προσδοκία ότι θα βάλει σημαντικά χρήματα στα ταμεία του αν τα καταφέρει. Κινείται όμως με αυτό το γνώμονα, με αυτή την πίστη και ανάλογα πορεύεται τόσο στις μεταγραφές, όσο και στις πωλήσεις. Με άλλα λόγια θα ενισχυθεί ουσιαστικά, δίνοντας τα χρήματα που «πρέπει» να δώσει, ώστε να πάρει τους παίκτες εκείνους που μπορούν να του δώσουν το κάτι παραπάνω και θα πουλήσει μόνο όταν η προσφορά που θα φτάσει στα γραφεία του, θα είναι τέτοια που θα τον ικανοποιεί απόλυτα.
Έχουμε ξαναπεί ότι οι εποχές όπου οι παίκτες έφευγαν όποτε και όπως γούσταραν, ως ελεύθεροι παρότι είχαν συμβόλαιο ή παίρνοντας αποζημίωση για να «σπάσουν» το συμβόλαιό τους με τον Παναθηναϊκό, ανήκουν στο παρελθόν. Όποιος επιθυμεί να αποχωρήσει, είτε διότι δεν παίζει όσο θα ήθελε ή δεν περνάει καλά στη χώρα μας, όποιος θέλει να επαναπατριστεί ή έχει βρει καλύτερα χρήματα κάπου αλλού, πρέπει πλέον να φέρει μια πρόταση τέτοια, που να ικανοποιεί τον Παναθηναϊκό, εφόσον δεσμεύεται με συμβόλαιο. Αυτό οφείλουν να κάνουν οι μεγάλες ομάδες. Κι εφόσον ο Παναθηναϊκός, που ούτως ή άλλως είναι μεγάλη ομάδα, δείχνει ότι μετά από χρόνια βαδίζει στο μονοπάτι της επιστροφής στις υψηλές πτήσεις, θα πουλάει μόνο όταν το θέλει ο ίδιος, στην τιμή που επιθυμεί κι όχι επειδή θα είναι αναγκασμένος από πιέσεις παικτών, ατζέντηδων και ομάδων, από «εκβιασμούς», μουτράκια, κατεβασμένα κεφάλια και κάθε είδους τερτίπια.
Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς έχει δώσει την έκθεσή του για την ερχόμενη σεζόν. Έχει πει ποιους παίκτες επιθυμεί να κρατήσει η ομάδα, ποιοι δεν του χρειάζονται και ποιους (και πόσους) θα ήθελε να δει να ντύνονται στα πράσινα. Ο Λοντίγκιν και ο Γκάνεα ήρθαν, ο Σάντσες και ο Χουάνκαρ ανανέωσαν, ο Μαουρίσιο και ο Χατζηγιοβάνης αποχώρησαν, ο Βιγιαφάνιες και ο Γκατσίνοβιτς είναι στο «θα δούμε τι θα γίνει». Παράλληλα η ομάδα κοιτάζει περιπτώσεις, εξετάζει και διαπραγματεύεται, «σκανάρει» και ξεψαχνίζει, σε ό,τι έχει να κάνει με εξτρέμ, κεντρικό χαφ και επιθετικό, κοιτάζοντας παράλληλα τι μέλλει γενέσθαι με Καρλίτος και Μακέντα και τι δυνατότητα υπάρχει να πουληθεί τουλάχιστον ένας από τους δυο. Να πουληθεί όμως, όχι να «χαριστεί».
Μέσα σε όλη αυτή την αναζήτηση για παίκτες, που μπορεί να κρατήσει καιρό και μπορεί να φτάσουμε ακόμα και στο «παρά πέντε» όπως έγινε πέρυσι με τον Παλάσιος για κάποια σπέσιαλ περίπτωση, η ΠΑΕ χειρίστηκε πολύ ορθά την πρόταση για τον Βέλεθ. Μια πρόταση «πλούσια» για τον παίκτη και «φτωχική» για τον Παναθηναϊκό, γεμάτη πονηριά: «θα δελεάσουμε τον παίκτη με πολλά λεφτά, ώστε να πιέσει την ομάδα του να τον δώσει με ψίχουλα». Σε άλλες εποχές αυτό το κολπάκι μπορεί να έπιανε: στον Παναθηναϊκό θα έβαζαν κάτω τα λεφτά του συμβολαίου του παίκτη που θα γλίτωναν, τα 200 χιλιάδες πετρελαιο-δολάρια, τη γκρίνια, τη μουρμούρα και την ανακατωσούρα και θα έλεγαν «ας πάει στο καλό και θα δούμε τι θα κάνουμε, κάποιον θα πάρουμε για να κάνουμε τη δουλειά μας». Σήμερα, ο Παναθηναϊκός απέρριψε την πρόταση με συνοπτικές διαδικασίες και στα καπάκια έκανε πρόταση επέκτασης συμβολαίου στον Βέλεθ με αύξηση αποδοχών περίπου 40%. Ως επιβράβευση σε έναν εκ των αρχηγών της ομάδας, που έκανε μια εξαιρετική χρονιά, που έχει δεθεί με την ομάδα και τον κόσμο, που τα δίνει όλα σε κάθε παιχνίδι.
Για να κάνει ένα ακόμα βήμα προς τα πάνω ο Παναθηναϊκός, πρέπει και να ενισχυθεί μεταγραφικά αλλά και να κρατήσει τους βασικούς του παίκτες, αυτούς τους οποίους υπολογίζει ο Γιοβάνοβιτς για την επόμενη μέρα της ομάδας. Η «ραχοκοκαλιά» πρέπει να παραμείνει και να μπολιαστεί με πραγματικά καλούς παίκτες. Κι επειδή κάτι που είναι ήδη καλό δεν το πειράζεις και δεν το χαλάς, το δίδυμο Βέλεθ – Σένκεφελντ πρέπει να παραμείνει ως έχει, όπως έπρεπε να παραμείνει ο Χουάνκαρ (αλλά φέτος να υπάρχει και μια ακόμα αξιόπιστη λύση από αριστερά όπως είναι ο Γκάνεα) και ο Σάντσες, που μαζί με τον Κώτσιρα και ίσως το Βαγιαννίδη, να δώσουν ευχέρεια επιλογών στον προπονητή για τη θέση του δεξιού μπακ.
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.