Η ΕΟΚ του «καλύτερα να μασάς, παρά να απαντάς»

Η έκτακτη συνέντευξη Τύπου που έδωσε το μεσημέρι της Τρίτης (21/6) ο Βαγγέλης Λιόλιος μπορεί να μην έδωσε ούτε μία απάντηση σε όλα τα φλέγοντα ζητήματα που απασχολούν τον φίλαθλο κόσμο, ωστόσο επιτρέψτε μου να κρίνω πως περιέγραψε σε απόλυτο βαθμό την κατάσταση που βιώνει το ελληνικό μπάσκετ από τον περασμένο Σεπτέμβριο.

Μια κατάσταση σκιώδης, από μια διοίκηση που δεν δίνει απαντήσεις και λογαριασμό σε κανέναν, παρότι με τους χειρισμούς της γεννά πλήθος ερωτημάτων και καταγγελιών. Μια διοίκηση που θέλει να «αποφασίζει και διατάζει» χωρίς δισταγμούς και ηθικούς φραγμούς.

Κάπως έτσι χειρίστηκε και ο κύριος Λιόλιος τη συνέντευξη Τύπου στα γραφεία της ΕΟΚ. Έκανε μότο του μια προ ετών διαφημιστική ατάκα «καλύτερα να μασάς, παρά να μιλάς» ή αν προτιμάτε για την περίσταση «καλύτερα να μασάς τα λόγια σου, παρά να απαντάς»... 

Αοριστίες με επιτηδευμένα «ζόρικο» ύφος, καμία απολύτως απάντηση επί της ουσίας στις ερωτήσεις που δεν «άρεσαν», συνεχής επίκληση αυθεντίας και συναισθήματος. Δεν βάζουμε το χέρι μας στη φωτιά ότι έχει μέλλον ως πρόεδρος της ΕΟΚ, αλλά μετά από αυτή τη συνέντευξη Τύπου δεν αποκλείεται να έχει προτάσεις για να ακολουθήσει μια... λαμπρή καριέρα στην πολιτική.

Παρότι ξεκίνησε με ένα προσωπικό σόου, επιχείρησε να θέσει περιορισμούς στη θεματολογία των ερωτήσεων και να την κατευθύνει αποκλειστικά στο ζήτημα της αδειοδότησης. Όταν όμως από μόνος σου ανοίγεις διάφορα κεφάλαια, οφείλεις να ακούσεις και τον αντίλογο. Όταν είναι η πρώτη φορά μετά την εκλογή σου που δίνεις συνέντευξη Τύπου και με τη σεζόν να έχει ολοκληρωθεί οφείλεις στους φιλάθλους -που επικαλείσαι συνεχώς- να δώσεις απαντήσεις σε συγκεκριμένες καταγγελίες, ακόμα κι αν αυτές σου χαλάνε τον... παραμυθένιο κόσμο που προσπαθείς να προμοτάρεις μαζί με τους παρατρεχάμενους σου (σ.σ. δική του έκφραση από τη συνέντευξη Τύπου).

Οι ερωτήσεις που όφειλε κάθε δημοσιογράφος να κάνει φυσικά και έγιναν, βέβαια. Απάντηση όμως δεν πήραμε καμία...

Ούτε για τον διαιτητή της Α1 που φέρεται να είναι υπάλληλος στην εταιρία του, ούτε για την καταγγελία που έκανε ο διαιτητής Τάσος Μάνος για την εξαφάνισή του μέσα σε μια νύχτα χωρίς δικαιολογία από το παιχνίδι του Ολυμπιακού με τον Κολοσσό. Στο μόνο που απάντησε με μισόλογα είναι πως δεν έχει ιδιαίτερους ηθικούς φραγμούς στο τεράστιο ζήτημα που προκύπτει από το γεγονός ότι ο Νίκος Πιτσίλκας όριζε και έκρινε σχεδόν σε όλους τους αγώνες της Α1 τον... γιο του!

Όπως απάντηση δεν πήραμε και στο ερώτημα που θέσαμε πως είναι δυνατόν να ευαγγελίζεται συνεχώς το καλό του ελληνικού μπάσκετ, αλλά ταυτόχρονα να θέλει με τις κινήσεις του να δημιουργήσει μια παγκόσμια πρωτοτυπία ενός πρωταθλήματος 7-8 ομάδων που θα αποτελεί περίγελο σε όλη την Ευρώπη... Λέγοντας πως δεν παρεμβαίνει, ενώ στην ουσία αυτό προσπαθεί να κάνει.

Αποκορύφωμα όλων βέβαια η προσπάθειά του να «κρυφτεί» πίσω από τον «θεσμό του προέδρου της ΕΟΚ», που όπως είπε «δεν πρέπει να αγγίζεται από κανέναν» (!!!), προφανώς προκειμένου να μην λογοδοτήσει για τίποτα! Λες και είναι άλλο πρόσωπο ο ίδιος και άλλο ο πρόεδρος της ΕΟΚ! Λες και όσα καταγγέλονται είναι απόψεις για τις οποίες -όπως είπε- αδιαφορεί και όχι γεγονότα που χρήζουν απάντησης.

Τέτοιες συμπεριφορές, όμως, δημιουργούν μια επικίνδυνη κατάσταση που δεν παραπέμπει σε δημοκρατικές διαδικασίες και αυτό είναι βέβαιο πως δεν το επιθυμεί καμία υγιής δύναμη στο ελληνικό μπάσκετ.

Υγ: Αυτό που δεδομένα δεν αγγίζεται είναι ο Παναθηναϊκός... Και όποιος το έχει επιχειρήσει στο παρελθόν, αργά ή γρήγορα, αποδείχθηκε πως θα έπρεπε να το έχει σκεφθεί καλύτερα.

Υγ2: Το τρίπτυχο της επιτυχίας ήταν είναι και θα είναι για πάντα Ομάδα - Κόσμος - Ισχυρή διοίκηση! Ενωμένος ο Παναθηναϊκός θα επιστρέψει στην κανονικότητα.