Το ποδόσφαιρο πρέπει να επιβραβεύσει την προσπάθειά του

Εύκολα θα ξεχαστεί το 0-0 κόντρα στην ΑΕΚ. Για τον Παναθηναϊκό δεν ήταν απ’ τα καλύτερα παιχνίδια του. Βέβαια φτάσαμε στο σημείο να θεωρούμε κακή μια εμφάνιση των «πράσινων» που πήραν αποτέλεσμα με σχετική άνεση. Αποτέλεσμα που τους βολεύει, το γνώριζαν πριν τη σέντρα στο ΟΑΚΑ.

Το «τριφύλλι» διατήρησε το αήττητο σε παιχνίδι που η αντίπαλος έπαιζε τα ρέστα της. Την ίδια την ύπαρξή της αν θέλετε. Είχε προσδώσει χαρακτήρα αγώνα δίχως αύριο. Από τον ιδιοκτήτη της, μέχρι τον προπονητή και φυσικά τους παίκτες της.

Ούτε που αγχώθηκε το «τριφύλλι». Ένα σουτ στο δοκάρι που δεν προήλθε από ποδοσφαιρική συνεργασία. Αυτή ήταν όλη η δημιουργική παρουσία της ΑΕΚ. Γιατί ο Παναθηναϊκός ήξερε πώς και μπόρεσε να την σταματήσει με άνεση. Μια άνεση την οποία δεν είχε στο αντίστοιχο ματς της Λεωφόρου, όταν και οι «κιτρινόμαυροι» ήταν ανώτεροι.

Όσο αρχίζει να «καίει» το πράγμα, ο Παναθηναϊκός δείχνει μια απίστευτη ηρεμία στον τρόπο που παίρνει αυτό που θέλει. Το έδειξε με τον Ολυμπιακό εντός έδρας, με τον Άρη στη Λεωφόρο, τώρα με την ισοπαλία στο ΟΑΚΑ. Συνολικά 4-5 φάσεις σε αυτές τις αναμετρήσεις, είναι ζήτημα αν έγιναν από τους αντιπάλους.

Ποδοσφαιρικά ο Παναθηναϊκός έχει αποκτήσει αυτοπεποίθηση. Μέσω όχι απλά των αποτελεσμάτων, αλλά κυρίως της ίδιας της δουλειάς που γίνεται καθημερινά. Κάθε ομάδα που πετυχαίνει, πρωτίστως αντιλαμβάνεται πως όσα πρεσβεύει στο χορτάρι, όσα ακολουθεί ως φιλοσοφία και τακτική, θα φέρουν αποτέλεσμα. Αυτό και συμβαίνει.

Πραγματικά με τις συνθήκες που είχαν διαμορφωθεί, περιμέναμε δυσκολότερο το ματς με την ΑΕΚ. Περισσότερη πίεση απ’ την αντίπαλο αν θέλετε. Αλλά εκεί, το «τριφύλλι» δεν άλλαξε. Είχε κακό πρώτο μέρος, χωρίς ουσιαστικές και μεγάλες απειλές (πλην του δοκαριού που αναφέραμε πως προήλθε). Αντί να περιοριστεί σε μόνιμα παθητικό ρόλο λόγω της ανάγκης της αντιπάλου που έπαιζε και στην έδρα της, διαχειρίστηκε σωστά το ματς όπως αυτό του προέκυψε.

Επιπλέον σπουδαίο στοιχείο γι’ αυτή την ομάδα. Έμαθε να λαμβάνει τα μηνύματα των αναμετρήσεων, διαμορφώνοντας το σωστό τρόπο αντιμετώπισης της ημέρας. Για παράδειγμα όταν δεν είσαι καλός, δε θα ανεβάσεις την άμυνα στη σέντρα για να δοκιμάσεις κάτι που δε σου βγαίνει. Θα πρεσάρεις τα διαστήματα που αντέχεις. Θα ελέγξεις το ρυθμό όπως ξέρεις για να μην απειληθείς.

Ακόμη και στην κακή σου βραδιά, ορίζεις το πώς θα κυλήσει το παιχνίδι. Αυτό συνέβη και τώρα. Η ΑΕΚ ίσως να έχει ποιότητα σε επίπεδο ρόστερ, αλλά είναι πολλά βήματα πίσω ως ομάδα. Ως επίπεδο δουλειάς του συγκεκριμένου συνόλου. Λογικό φυσικά όταν ήδη έχει αλλάξει τρεις προπονητές.

Αυτό ας το δει η ΑΕΚ βέβαια. Ο Παναθηναϊκός πήρε άνετα αυτό το βαθμό που είναι ξεκάθαρα αποτέλεσμα που τον βολεύει. Χωρίς να τον κάνει να πανηγυρίζει κιόλας. Αλλά μην εμφανιστεί πάλι το αδιέξοδο του αν πρέπει να χαίρεσαι μια ισοπαλία ή όχι και πάει λέγοντας. Δεν οδηγεί πουθενά.

Έχουμε αναφέρει πολλές φορές πως πάνω απ’ όλα μετρά το ποδόσφαιρο. Όχι το ένα αποτέλεσμα, όχι το αν η μπάλα θα πάει δοκάρι και μέσα ή δοκάρι κι έξω. Κρίνοντας 2-3 αποτελέσματα, ίσως να αδικείς τη μεγάλη εικόνα του ίδιου του αθλήματος. Το οποίο και συνήθως στο τέλος σου δίνει όσα αξίζεις.

Αυτό ακριβώς περιμένουμε να γίνει και τις επόμενες μέρες. Αρχικά με τα play offs και εν συνεχεία με τον τελικό Κυπέλλου. Ο Παναθηναϊκός είναι η πιο βελτιωμένη, η πιο σταθερή ποδοσφαιρικά, η πιο θελκτική για το μάτι ομάδα στην Ελλάδα. Όχι η ποιοτικότερη, όχι με την καλύτερη «χημεία» από την πρώτη μέρα, όπως ήταν λογικό.

Η επιβράβευση αυτής της προσπάθειας, θα είναι επιβράβευση του αθλήματος και του σωστού τρόπου που το υπηρετείς. Ο Γιοβάνοβιτς και οι παίκτες του αυτό ακριβώς κάνουν. Θα είναι κρίμα να πάνε στη νέα προσπάθεια για την επόμενη σεζόν, με άδεια χέρια. Αδικία για το ποδόσφαιρο, κόντρα σε αυτούς που με παραλογισμούς γύρω απ’ το άθλημα περιμένουν να «κλέψουν» κάτι που αγωνιστικά δεν αξίζουν.