Να πάει Ευρωπαίος ο Παναθηναϊκός στη μάχη για την κούπα

Ο Παναθηναϊκός από την αρχή της σεζόν είχε ξεκάθαρους στόχους.

Από τη στιγμή που δεν ήταν εύκολο να διεκδικήσει το πρωτάθλημα, η κατάκτηση του Κυπέλλου και φυσικά η επιστροφή στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις ήταν οι αυτονόητοι στόχοι.

Ο Παναθηναϊκός έφτασε στον τελικό, όπου θ’ αντιμετωπίσει τον ΠΑΟΚ και στα play offs παίζει πολύ καλά, έχει νικήσει εντός τον «Δικέφαλο» του Βορρά και τον Ολυμπιακό, έμεινε όρθιος αν και μισός στην έδρα του Άρη, απέτυχε να νικήσει ξανά την ΑΕΚ στη Λεωφόρο και έμεινε στο Χ με τον ΠΑΣ Γιάννινα εκτός. Ένα αποτέλεσμα που ασφαλώς πληγώνει την ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς.

Για μία ακόμα φορά θα τονίσουμε ότι αυτή τη στιγμή έτσι όπως έχουν τα πράγματα, ο Παναθηναϊκός μπορεί να βγει από τρίτος μέχρι και πέμπτος. Το τελευταίο φυσικά θα συνιστά αποτυχία κι ας υπάρχει η διέξοδος του Κυπέλλου.

Το «τριφύλλι» είναι υποχρεωμένο να πάρει ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο, πριν πάει στον τελικό Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ. Καταρχάς, γιατί είναι ντροπή να τερματίσει πέμπτη η ομάδα. Όταν λέμε ότι είναι βελτιωμένη σε σχέση με πέρσι, όταν παίζει σε ορισμένα παιχνίδια αρκετά καλό ποδόσφαιρο, όταν είναι η πιο φορμαρισμένη έως τώρα στο μίνι πρωτάθλημα, είναι αδιανόητο να μην καταλήξει στην τετράδα. Να μην λέμε βέβαια τα αυτονόητα. Ακόμα και η τέταρτη θέση και η τρίτη δεν είναι επιτυχία, ωστόσο, αυτό μπορεί στην παρούσα φάση ο Παναθηναϊκός.

Επιπλέον, το να είναι ο Παναθηναϊκός σε ορισμένα ματς καλός, ν’ ακούγονται και να γράφονται θετικά σχόλια και να μην πάρει ευρωπαϊκό εισιτήριο, αντιλαμβάνεται κανείς ότι θα είναι τρομερή ζημιά και στην ψυχολογία, εκτός από το πρεστίζ και το όνομα του συλλόγου. Εύλογα θα πει κάποιος «καλά βελτιώθηκε η ομάδα, παίζει συμπαθητικά, παίρνει ντέρμπι και ούτε τέταρτη; Τι να το κάνω; Κάτι δεν γίνεται καλά τότε».

Θα είναι αναμφίβολα κάζο η μη εξασφάλιση ευρωπαϊκού εισιτηρίου μέσω του πρωταθλήματος. Αντίθετα, η  κατάκτηση του Κυπέλλου, στο ματς που θα κλείσει τη χρονιά, ασφαλώς και θα είναι ένας γλυκός επίλογος και θ’ απαλύνει μία αποτυχία του πρωταθλήματος.

Δεν χρειάζεται, όμως, να οδηγηθούν οι «πράσινοι» σε ένα ματς που δίνει τρόπαιο, με μία αποτυχία στα πόδια τους. Η πίεση θα είναι τεράστια, διότι η ήττα στον τελικό θα στερήσει οριστικά την επιστροφή στην Ευρώπη κι εξυπακούεται ότι θα πεταχτούν όλα τα θετικά έως τώρα, στα σκουπίδια.

Πάλι να σημειώσουμε, ότι ο Παναθηναϊκός ακόμα κι αν εξασφαλίσει μέσω του πρωταθλήματος την Ευρώπη, δεν θα πάει στον τελικό χωρίς πίεση. Δεν είναι μικρομεσαία ομάδα για να πει «δεν έχω τίποτα να χάσω, πάω να το χαρώ». Αντίθετα, θα έχει τεράστια πίεση, ένα μεγάλο «πρέπει» για επιστροφή στους τίτλους έπειτα από οκτώ χρόνια. Και όπως έχουμε τονίσει, θα είναι το καλύτερο «καύσιμο» ένας τίτλος για τη νέα σεζόν. Προσωπικά, επίσης, έχω καταθέσει την άποψη ότι ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, πρέπει να μείνει ό,τι κι αν γίνει. Απλά δεν μπορεί ένας ελληνικός οργανισμός και ειδικά του μεγέθους του Παναθηναϊκού, να «χωνέψει» την παραμονή ενός προπονητή που δεν πήρε τίτλο και δεν βγήκε Ευρώπη.

Σε κάθε περίπτωση, τους τελικούς τους παίζεις για να νικήσεις. Και η Ευρώπη μέσω του πρωταθλήματος, θ’ απαλλάξει εν μέρει τους «πράσινους» από το άγχος του ενός στόχου. Οφείλουν, είναι υποχρεωμένοι για την ακρίβεια, να τελειώνουν με το πρωτάθλημα για να μην έχουν κι άλλο βάρος κόντρα στον ΠΑΟΚ.

ΥΓ.: Το αυριανό ματς με τον Άρη, ενδεχομένως να είναι πιο δύσκολο απ’ αυτό στη Θεσσαλονίκη. Τότε ο Παναθηναϊκός πήγε μισός, για να αντέξει. Τώρα παίζει εντός με τον κόσμο στο πλευρό του για να νικήσει και να κάνει τεράστιο βήμα για την Ευρώπη. Τυχόν αρνητικό αποτέλεσμα, θα είναι πλήγμα, αφού ακολουθεί η ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ.