Αυτές τις βραδιές ονειρεύεται ο κόσμος του Παναθηναϊκού

Ο Παναθηναϊκός είχε λυγίσει την ΑΕΚ με 3-0 στη Λεωφόρο σε ματς που τελείωσε από το 30’.

Στα πλέι οφ αντίθετα, δεν ήταν καλός, αλλά έμεινε στο 1-1. Νίκησε τον ΠΑΟΚ δίκαια, ενώ είχε ηττηθεί στην κανονική διάρκεια στη Λεωφόρο. Είχε νικήσει τον Άρη άνετα με 2-0 κι απέμενε να λυγίσει και ο Ολυμπιακός. Οι Πειραιώτες είχαν μείνει όρθιοι με το 0-0 στην κανονική διάρκεια, όπου είχαν στήσει πούλμαν στη Λεωφόρο των 1.000 θεατών.

Αυτή τη φορά ο Πέδρο Μαρτίνς δεν είχε σκοπό να παρατάξει πούλμαν σε γεμάτη Λεωφόρο. Τι έγινε; Έκανε μία μεγάλη φάση σε 95 λεπτά και έφυγε ο ίδιος και η ομάδα του με σκυμμένο κεφάλι. Όλοι έχασαν, λοιπόν, στη Λεωφόρο. Ο αιώνιος ηττήθηκε σε ένα κατάμεστο σπίτι του Παναθηναϊκού, που όλα δείχνουν ότι δεν θα υπάρχει σε λίγα χρόνια.

Σε κάθε περίπτωση ο Παναθηναϊός των δέκα ηττών στην κανονική διάρκεια, έβγαλε το πρώτο μισό του μίνι πρωταθλήματος χωρίς ήττα. Κρατώντας για τρίτο ματς τον αιώνιο στο 0-0. Περισσότερο 280 λεπτά με τις καθυστερήσεις και στα τρία. Με νίκες κόντρα στους δύο πρωτοπόρους ΠΑΟΚ, Ολυμπιακό, έμεινε όρθιος με μισή ομάδα στην έδρα του Άρη και δείχνει ότι αξίζει ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο, αλλά κι ότι μπορεί να πάρει το Κύπελλο, όποιος κι αν βρεθεί απέναντί του στον τελικό.

Ο Παναθηναϊκός το έχουμε αναφέρει ξανά. Δεν είχε ρόστερ και την απαραίτητη ακόμα νοοτροπία νικητή για να διεκδικήσει το πρωτάθλημα. Αλλά αυτή η ομάδα με έναν σοβαρό προπονητή, που αποδεδειδμένα δουλεύει, με καλύτερη διαιτησία σε ορισμένα ματς και πιο αποφασιστικό κι αποτελεσματικό σε κάποια άλλα, θα μπορούσε κάλλιστα να είναι στην τρίτη θέση με διαφορά από τον τέταρτο.

Η ίδια ομάδα, βέβαια, για να μην πετάμε στα σύννεφα με μία νίκη σε ντέρμπι αιωνίων, μπορεί εξίσου εύκολα να μείνει κι εκτός Ευρώπης! Ναι, δεν είναι παράλογο. Από τρίτος μέχρι πέμπτος έρχεται ο Παναθηναϊκός, όπως είναι τα πράγματα. Ο κόσμος, πάντως, είχε ανάγκη να ζήσει μία τέτοια βραδιά.

Να δει την ομάδα του πάλι να έχει ταυτότητα στο γήπεδο, να έχει τον έλεγχο κι αυτή τη φορά να είναι πιο απειλητική σε σχέση με το 0-0 του χειμώνα. Έλειψε επίσης ο παλμός στη Λεωφόρο. Γενικά είχαν λείψει τα πάρτι στον Παναθηναϊκό, ο οποίος φέτος εντός γιόρτασε με όλους τους μεγάλους.

Απομένουν τρεις αποστολές μακριά από το κάστρο του. Σε Φάληρο, ΟΑΚΑ και Τούμπα. Εκεί, όπου θα κληθεί να πάρει αποτελέσματα για να τελειώνει με την Ευρωπη, για να χτίσει αυτοπεποίθηση για τον τελικό Κυπέλλου, αλλά και για τη νέα σεζόν.

ΥΓ.: Θα κλείσω, όπως και στο προηγούμενο blog με Γιοβάνοβιτς. Ο κόσμος τον αποθεώνει τώρα. Ορισμένοι γκρίνιαζαν μετά τον ΠΑΣ. Δοκάρι και μέσα, δοκάρι κι έξω, τα γνωστά. Το σίγουρο είναι ότι ο Σέρβος είναι καλός προπονητής. Με τα θετικά και τα στραβά του. Ακόμα κι αν δεν βγει Ευρώπη, ο συγκεκριμένος φαίνεται ότι πρέπει να μείνει.

Το πρόβλημα αν δεν τα καταφέρει είναι ότι θα μπει σε μία νέα σεζόν, με το μυαλό στην αποτυχία και χωρίς αυτοπεποίθηση. Όλος ο οργανισμός. Γι’ αυτό είναι σημαντικό ο Παναθηναϊκός να γυρίσει στην Ευρώπη και ακόμα καλύτερα να σηκώσει και την κούπα στον τελικό. Δεν νοείται να μείνει εκτός απ’ αυτή τη Λαμία.

ΥΓ.1: Για τον Αϊτόρ τα έχουμε αναφέρει. Απλά, όπως με τον Γιοβάνοβιτς, έτσι και με τον Ισπανό πρέπει να αναλογιστεί κανείς τι παίκτη είδε πέρσι και τι βλέπει φέτος.