Ζήτημα εγωισμού πλέον, αρκεί να υπάρχει

Τα «χαστούκια» έχουν γίνει δεύτερη φύση του Παναθηναϊκού τα τελευταία χρόνια. Καταστάσεις ντροπιαστικές, ξένες με το μέγεθος και την ιστορία του συλλόγου. Συνεχώς ο κόσμος των «πράσινων» σκέφτεται πως «πιάσαμε πάτο». Όλο αποδεικνύεται όμως, πως έχει και πιο κάτω.

Αυτό το πιο κάτω θα είναι το ενδεχόμενο της καταστροφής της σεζόν αυτής. Δηλαδή να μην κατορθώσει η ομάδα να είναι έστω στις πρώτες έξι των play offs. Ούτε κατόρθωμα, ούτε στόχος δεν είναι. Η συζήτηση από μόνη της αποτελεί ντροπή. Όπως ντροπή είναι η κουβέντα για τέταρτη θέση. Αλλά αφού μπήκες στο χορό που γίνεται στη λάσπη, θα χορέψεις κι ας λερωθείς.

Δε γίνεται διαφορετικά. Ο όρος «ντροπή» είναι πιο συχνός κι απ’ τις νίκες για τον Παναθηναϊκό. Που με 10 ήττες είναι ακόμη τέταρτος λόγω των αφαιρέσεων βαθμών στις άλλες ομάδες και φυσικά επειδή οι υπόλοιποι κάνουν επίσης κακή σεζόν. Αν ο Άρης για παράδειγμα ήταν όπως την περασμένη σεζόν, δε θα συζητούσαμε τώρα.

Μπροστά υπάρχει η ΑΕΚ. Ντέρμπι στη Λεωφόρο. Κανένα ντέρμπι δε νίκησε φέτος η ομάδα. Άλλο ένα σημάδι που δεν πρέπει να μείνει. Το μηδέν στα έξι, δε θα φέρει απλά ανικανότητα επικράτησης σε ντέρμπι, αλλά θα μετατρέψει το ματς με τον Ατρόμητο σε τελικό play offs. Για ένα σύνολο που δεν έχει την προσωπικότητα και την ψυχή αν θέλετε, να ανταπεξέλθει σε τέτοια ματς.

Δε θέλουμε να θίξουμε κανέναν, αλλά αυτό έχει φανεί σε 24 ματς μέχρι τώρα. Ποδοσφαιρικά η ομάδα πολλές φορές έδειξε πως είναι καλή. Σε επίπεδο ρόστερ όσες ελλείψεις κι αν υπάρχουν, είναι αδιανόητο να συζητάμε για το αν αυτό το υλικό μπορεί να βρεθεί στην 4η θέση.

Που καταλήγουμε λοιπόν; Στον εγωισμό και την προσωπικότητα. Εκεί, δεν είναι απλά αμφιβολία. Είναι ξεκάθαρο πρόβλημα. Γιατί αν τα είχε το «τριφύλλι» στον ελάχιστο βαθμό, θα ήταν 3ο με άνεση. Όχι να συζητάμε σοβαρά δύο ματς πριν το τέλος, το ενδεχόμενο να χαθούν μέχρι και τα play offs.

Εγωισμό χρειάζεται κόντρα στην ΑΕΚ. Να αισθάνεται ο καθένας μέσα του την ευθύνη, την ανάγκη να μη ρεζιλευτεί τόσο απλά είναι τα πράγματα. Γιατί δε θα είναι απλά ντροπή και ακόμη μία μαύρη σελίδα στην ιστορία του Παναθηναϊκού η απώλεια της Ευρώπης ακόμη μια σεζόν. Θα είναι η απόλυτη ξεφτίλα για όσους έχουν την τύχη να φορούν τα χρώματα της ομάδας.

Πολλοί είναι καλοί παίκτες. Ίσως απλά να μην έχουν το «πακέτο» που απαιτείται για αυτό το επίπεδο. Η ψυχή, η προσωπικότητα, ο εγωισμός, δεν αγοράζονται ούτε τα αποκτάς με την προπόνηση. Ή τα έχεις ή όχι. Ας πείσουν όλοι τους ή έστω κάποιοι εξ αυτών, πως διαθέτουν ένα συγκεκριμένο ποσοστό. Αρκεί κι αυτό.

Διαφορετικά, θα μείνει ξανά ο Παναθηναϊκός να κοιτά το άπειρο, μην μπορώντας να καταλάβει τι του έφταιξε. Θα συζητάμε για τον σέντερ φορ που δεν αποκτήθηκε, τις προσωπικότητες που δεν ήρθαν, το μπάτζετ που πρέπει να ανέβει, τις μεταγραφές που δεν έγιναν.

Πόσα χρόνια λέμε τα ίδια; Ας κάνουν τη διαφορά μια φορά να μπορέσει ο κόσμος να πει «τελικά κάτι αξίζουν». Νικήστε την ΑΕΚ, νικήστε και τον Ατρόμητο. Αγωνιστείτε για τη φανέλα, αλλά και για τον εαυτό σας. Όπως έχουν πει τεράστιοι αθλητές στο παρελθόν άλλωστε, δεν υπάρχει το εγώ στην ομάδα αλλά υπάρχει στη νίκη!

Για να μην παρεξηγηθούμε, ο μεγάλος στόχος σε αυτό που απέμεινε απ’ τη σεζόν, είναι το Κύπελλο. Διότι είναι τίτλος. Αλλά όσο παράξενο κι αν φανεί, είναι ευκολότερος στόχος απ’ το να βγει ο Παναθηναϊκός έστω 4ος με όσα έχει δείξει μέχρι τώρα.

Βλέπετε στο Κύπελλο υπάρχουν δύο ματς με τη Λαμία που πλέον έχει στο μυαλό της έντονα την παραμονή. Άρα, μένει ένα ματς πραγματικά σπουδαίο με αντίπαλο που τα τελευταία χρόνια είναι σε υψηλότερο επίπεδο από εσένα. Είτε είναι ο ΠΑΟΚ είτε ο Ολυμπιακός.

Αντίθετα, τώρα έχεις ΑΕΚ εντός, Ατρόμητο που «καίγεται» εκτός. Συν άλλα δέκα παιχνίδια (με το καλό) στα play offs που θα είναι κυρίως με ομάδες πάνω από σένα βαθμολογικά, ή κακούς σου δαίμονες (είτε είναι ο ΟΦΗ, είτε ο Αστέρας, είτε ο Άρης, είτε ακόμη κι ο ΠΑΣ).

Ποδοσφαιρικά ναι ο Παναθηναϊκός είναι καλύτερος. Και έβδομος να τερματίσει, αυτό δεν αλλάζει. Αρκεί; Όχι δεν αρκεί. Γιατί στο τέλος της ημέρας, τα πεπραγμένα είναι αυτά που μένουν. Παναθηναϊκός καλός ποδοσφαιρικά αλλά με ντροπιαστική κατάληξη στη σεζόν, είναι απλά βουτηγμένος στην καταστροφή.

Εγωισμός, ψυχισμός, όποιο ποσοστό προσωπικότητας έχει ο κάθε παίκτης. Αυτά μετρούν τώρα. Ούτε κυκλοφορία, ούτε κατοχή, ούτε τίποτα. Είτε μπορείτε, είτε δεν μπορείτε. Με άγχος, με πίεση, αλλά αυτά είναι η καθημερινότητα στον Παναθηναϊκό.