Ακόμα και η σιχαμάρα έχει κάποιο όριο

Είμαι απ’ αυτούς που - παρότι δεν είμαι οπαδός του ΠΑΟΚ – χάρηκα με την πρόκριση του ΠΑΟΚ επί της Μίντιλαντ. Όχι μόνο για τους βαθμούς που πρόσφερε αυτή η πρόκριση στο ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά για την υπερ-προσπάθεια, για την υπέρβαση, για τον τρόπο που πρώτα νίκησαν την κούραση – πνευματική και σωματική – και μετά τους Δανούς. Θαύμασα τα πέντε τέλεια εκτελεσμένα πέναλτι, δείγμα μεγάλης ψυχραιμίας και απόλυτης συγκέντρωσης και σκέφτομαι πώς ένιωσαν χθες το βράδυ όλοι αυτοί που έχουν «στολίσει» με τα χειρότερα λόγια τον Αλέξανδρο Πασχαλάκη τόσα χρόνια, τον ίδιο Πασχαλάκη που έδωσε την πρόκριση αποκρούοντας το πρώτο πέναλτι.

Έχω ένα «βίτσιο» άλλωστε: είμαι πάντα στο πλευρό όλων αυτών των ποδοσφαιριστών, κάθε ομάδας, που στοχοποιούνται από μια ολόκληρη εξέδρα, που τους γιουχάρουν και τους βρίζουν οι οπαδοί της ίδιας τους την ομάδας με το πρώτο λάθος κοντρόλ ή το πρώτο κακό ελεύθερο, που βγάζουν πάνω τους ό,τι χειρότερο κουβαλάνε διότι ψάχνουν έναν εύκολο στόχο και έναν αποδιοπομπαίο τράγο. Τέτοιος ήταν για τον Παναθηναϊκό μια ολόκληρη ζωή ο Βύντρα, ο Μάνταλος στην ΑΕΚ, ο Καφές παλιότερα ή ο Μπουχαλάκης πιο πρόσφατα στον Ολυμπιακό, ο Πασχαλάκης εδώ και χρόνια στον ΠΑΟΚ. Θυμίζω ότι του Πασχαλάκη του «την έπεσαν» στην Τούμπα, σε ένα ματς με τον Άρη (κεκλεισμένων των θυρών μάλιστα), παρότι τα γκολ τα έτρωγε ο Ζίφκοβιτς…

Χάρηκα με την προσπάθεια των παικτών του ΠΑΟΚ και σιχάθηκα με το πανό που ανέβασαν κάποιοι στην εξέδρα. Το «Αδέλφια, Κρατάτε Γερά». Όχι μόνο γι’ αυτούς που το ανέβασαν, αλλά και γι’ αυτούς που δεν είχαν πρόβλημα να κάθονται στο γήπεδο πίσω από ένα τέτοιο πανό. Γι’ αυτούς που είναι «συντετριμμένοι» σήμερα το πρωί, αλλά σφύριζαν ανέμελα χθες το βράδυ.

Ντρέπομαι που ζω σε μια χώρα, όπου ο ΠΑΟΚ, στην ανακοίνωση που εξέδωσε, το θεωρεί «κατάπτυστο» και λέει ότι «ο ΠΑΟΚ - τσιφλίκι της τσάμπα μαγκιάς έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί», αλλά το βρήκε «κατάπτυστο» την επόμενη μέρα και αφού «μέτρησε αντιδράσεις» και «μύρισε» την καθολική κατακραυγή. Χθες το βράδυ, που το πανό ανέβηκε στην Τούμπα, κανείς δεν «είδε» και κανένας δεν ασχολήθηκε. Ντρέπομαι που ζω στη χώρα όπου κανένας αρμόδιος (Εισαγγελέας, Αστυνομικός, Υπεύθυνος Ασφαλείας) δεν έκανε τίποτα χθες – ο Εισαγγελέας διέταξε έρευνα σήμερα, για να βρεθούν αυτοί που το ανήρτησαν. Σήμερα. Για κάτι που έπρεπε να γίνει εκείνη τη στιγμή που ανέβηκε.

Προφανώς και δεν ξεμπερδέψαμε με την αλητεία, τους εγκληματίες και τα κακοποιά στοιχεία, επειδή συνελήφθησαν οι δολοφόνοι του Άλκη. Τριγυρίζουν κι άλλοι εκεί έξω – φυσικά όχι μόνο στη Θεσσαλονίκη και όχι μόνο οπαδοί του ΠΑΟΚ. Οι χθεσινοί τύποι όμως, απαλλάσσουν την Αστυνομία και τον Εισαγγελέα από τον κόπο να ψάξει να τους βρει: κακοποιά στοιχεία ήταν αυτοί που ανέβασαν το πανό, άνθρωποι που αντί να συμπαραστέκονται στην οικογένεια του Άλκη, συμπαραστέκονται στους δολοφόνους του που βρίσκονται στη φυλακή.

Αλήτες που κρύβονται στις τάξεις μιας ποδοσφαιρικής ομάδας και χάνονται μέσα στην ανωνυμία του πλήθους. Κοπρόσκυλα, που το παίζουν μάγκες όταν κινούνται σαν αγέλη και κοπανάνε 5 και 10 μαζί κάποιον φουκαρά που στριμώχνουν μόνο του, αλλά κλαψουρίζουν σαν κουτάβια όταν τους πιάνουν και καρφώνει ο ένας τον άλλον μπας και γλιτώσει τη φυλακή. Φαντάζομαι ότι κάποια κάμερα θα λειτουργούσε και κάπου θα καταγράφηκαν τα χαρακτηριστικά του προσώπου, ώστε να ακολουθηθούν οι νόμιμες διαδικασίες.

Δεν γνωρίζω αν ο λόγος για τον οποίο δεν έγινε επέμβαση από τους ανθρώπους του ΠΑΟΚ ώστε να κατέβει το πανό, ήταν ο φόβος για εκτεταμένα επεισόδια που ενδεχομένως να προκαλούνταν, όπως λένε οι ρεπόρτερ του ΠΑΟΚ. Και ειλικρινά, δεν με νοιάζει κιόλας. Όσο συνεχίζουμε να φοβόμαστε τους αλήτες, θα είμαστε πάντα αιχμάλωτοί τους.Όσο μας «απειλούν» ότι θα τα σπάσουν, ότι θα τα ρημάξουν όλα, ότι δεν θα μείνει τίποτε όρθιο και «καθίστε καλά, γιατί δεν θα τελειώσει το παιχνίδι και θα το πληρώσετε ακριβά», τόσο ως κοινωνία, Αστυνομία, Εισαγγελία, Πολιτεία, οφείλουμε να απαντάμε – βάσει Νόμων πάντα.

Διαφορετικά, επιτρέπουμε στα ζώα να μετατρέπουν σε ζούγκλα τα γήπεδα, τους δρόμους, τις καφετέριες, τα τρένα, τις πλατείες. Και τα ζώα, ό,τι και να γίνει, δεν θα μπορέσουν να νικήσουν τους ανθρώπους.