Αυτό το ντέρμπι ποιος θα το πάρει;

Τα έφερε έτσι η ζωή, η βαθμολογία και οι διάφορες περιστάσεις, τα λάθη και οι διαιτητικές αποφάσεις, ώστε να παίζει ο Παναθηναϊκός «τη ζωή του», τη συμμετοχή του στα play – offs στο ντέρμπι με την ΑΕΚ και στο τελευταίο ματς της κανονικής περιόδου στο Περιστέρι. Προφανώς «δεν έπρεπε» να έχουμε φτάσει σε αυτό το χρονικό σημείο, να μην έχει εξασφαλίσει ο Παναθηναϊκός την παρουσία του στην πρώτη εξάδα. Μοιάζει «άδικο» με την μπάλα που έχει παίξει, την εικόνα που έχει παρουσιάσει η ομάδα, τη δυναμική της, την προσπάθεια που έχει καταβάλει, την πρόοδο που έχει δείξει. Αλλά πέρα από τις «εξωγενείς αδικίες», έχει αδικήσει και ο ίδιος ο Παναθηναϊκός τον εαυτό του: όταν έχεις διψήφιο αριθμό ηττών κι όταν αρκετά απ’ αυτά τα παιχνίδια τα έχεις χάσει παρότι καλύτερος στο χορτάρι, οφείλεις πρώτα να κάνεις την αυτοκριτική σου και μετά την «κριτική» σου στις διαιτητικές αποφάσεις που σε αδίκησαν.

Ταμείο όμως θα κάνει στο τέλος ο Παναθηναϊκός. Και φυσικά είναι αλλιώς να κάνεις την αυτοκριτική σου και να επισημάνεις τα λάθη σου ενώ έχεις καταφέρει το «αυτονόητο», να μπεις δηλαδή στην εξάδα και να τερματίσεις σε ευρωπαϊκή θέση – το να αποτύχει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά να βγει Ευρώπη, θα είναι πραγματική καταστροφή. Υπάρχει φυσικά και το κύπελλο και – κακά τα ψέματα – είναι το φαβορί του ημιτελικού απέναντι στη Λαμία. Αλλά ακόμα κι αν περάσει στον τελικό, θα παίξει κόντρα σε Ολυμπιακό ή ΠΑΟΚ και εκεί δεν θα είναι το φαβορί. Και ανεξάρτητα από το τι θα κάνει στο κύπελλο, οφείλει να φανεί συνεπής και αντάξιος της ιστορίας του και να τερματίσει σε ευρωπαϊκή θέση μέσα από το πρωτάθλημα – αν έρθει το κύπελλο, ακόμα καλύτερα.

Η ΑΕΚ, μοιάζει «πληγωμένη» τον τελευταίο καιρό. Οι προσδοκίες του καλοκαιριού μετά από 14 μεταγραφές, οι εξαγγελίες για πρωτάθλημα και η γενική ευφορία έφεραν «ανώμαλη προσγείωση» στην πορεία. Στην Ευρώπη δεν κατάφερε να προκριθεί, ο Μιλόγεβιτς έφυγε, ο Γιαννίκης ήρθε, οι 14 μεταγραφές αποδείχθηκαν ότι δεν έγιναν απόλυτα στοχευμένα και η ομάδα έχει ένα μεγάλο κενό στο κέντρο, οι τρεις συνεχόμενες εντός έδρας ήττες με 1-2 την «πόνεσαν», ο αποκλεισμός από τον ΠΑΟΚ στο κύπελλο την «γονάτισε». Αλλά τα «θηρία» είναι πιο επικίνδυνα όταν είναι στριμωγμένα και πληγωμένα. Και μην αμφιβάλλει κανείς ότι η ΑΕΚ είναι ένα «θηρίο» που ψάχνει κι αυτή μεγάλες νίκες για να φτιάξει την ψυχολογία της και να αποκαταστήσει τις σχέσεις της με τους οπαδούς της.

Ο Παναθηναϊκός στο αντίστοιχο ντέρμπι του πρώτου γύρου ήταν καλύτερος από την ΑΕΚ αλλά έχασε. Στην κανονική περίοδο δεν κέρδισε κανένα ντέρμπι: με τον ΠΑΟΚ εντός έχασε δίκαια, στην Τούμπα θα μπορούσε να είχε κερδίσει αν του δινόταν το πέναλτι αλλά τελικά έχασε, με τον Ολυμπιακό στο Φάληρο έφερε λευκή ισοπαλία αν και θα μπορούσε να χάσει, με τον Ολυμπιακό στη «Λεωφόρο» έφερε επίσης λευκή ισοπαλία αν και θα μπορούσε να κερδίσει. Από τις «μεγάλες ομάδες» μόνο τον Άρη έχει κερδίσει, εντός έδρας – αλλά στα «παραδοσιακά ντέρμπι», με Ολυμπιακό, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ, δεν έχει πετύχει φέτος νίκη. Και έχει μεγάλη ανάγκη, τόσο βαθμολογικά όσο και ψυχολογικά, να την πετύχει κόντρα στην ΑΕΚ, να μπει στα play – offs και να πετύχει εκεί ό,τι καλύτερο μπορεί στο κλείσιμο της σεζόν. Να (απο)δείξει ότι είναι καλύτερη ομάδα, ότι τη θέλει περισσότερο τη νίκη αυτή, ότι δεν λυγίζει στα δύσκολα, ότι μπορεί να εκμεταλλευτεί τη δύναμη της «Λεωφόρου», που – επιτέλους – θα έχει κόσμο. Και ότι δεν θα χρειαστεί να «παίξει τα ρέστα του» στο Περιστέρι, με την πλάτη κυριολεκτικά στον τοίχο.